بساک

بساکسان که بداندیش جان خلق بدند دهان بستند اینک فسانه شان بدهن

حجاب اینجا براندازم من از پیش نهم مرهم بساکن بر دل ریش

رسیده میوه شاخش، بساکنان دماغ فتاده سایه بر کش، بسالکان ضمیر

بساکز هجر تو خون جگر خورد کسی کو باغمت نان و نمک زد

از دولت تو بساکسان هستند در حشمت و نعمت و تن آسانی

بساکس کانده فردا کشیدند که دی مردند و فردا را ندیدند

بساکه خلق بخواهندگفت درعالم ازین که درحق من شاه بنده پرورکرد

طره و جعد و بناگوش زمردگونش را در بساکی‌ خرم از پیروزه و مینا گرفت

بهادیان سبیل و بکاتبان صحف بهاتفان جبال و بساکنان قفار

بفرست بوی پیرهن از مصر و یکنفس آرامشی بساکن بیت الحزن رسان