بزم

شوخ چشمان را به بزم عصمت او راه نیست طبع او مکروه می دارد ظهور شمع را

آلکمان (زبان یونانی: Ἀλκμάν) از شاعران بزمی سده هفتم پیش از میلاد یونان بود. آلکمان اهل اسپارتا بود و نخستین فرد از ۹ شاعر بزمی به‌شمار می‌آمد که دانشوران اسکندریه آثار آن‌ها را مهم و قابل تجزیه و تحلیل می‌شمردند.

چرخ از آن شادی او خورد که در بزم جلال آب حیوان به صفت قطره ای از ساغر اوست

ترا خود به بزم و به نخچیرگاه چرا برد باید همی با سپاه

آن یوسف هفت بزم و نه مهد هم والی عهد و هم ولیعهد

جایگاه زنان بستگی به طبقه اجتماعی آنان داشت. مادر و همسر شاهنشاه در بسیاری از فعالیت‌ها و تصمیم‌گیری‌ها آزاد بودند و مهرها و سنگ‌نگاره‌های بجا مانده از آن دوره که حضور آن‌ها در مراسم «بزم» را نشان می‌دهد، نشان از ارزش آنان دارد. آن‌ها به همراه مردان در شکار، می‌گساری و بزم‌ها شرکت داشتند، لباس‌های فاخر می‌پوشیدند و حتی دو زن از میان آن‌ها به مقام شاهنشاهی رسیدند. هرچند که روایات در مورد پوران‌دخت و آذرمیدخت این‌گونه است که هیچ فرزند پسری نبوده تا بر روی تخت شاهنشاهی بنشیند، همینکه این دو زن به عنوان شاهنشاه حکومت کردند، نشان از پذیرش آن‌ها توسط موبدان و روحانیان دارد.[نیازمند منبع]

چنین داد پاسخ: که در بزم گیتی کسی گرم، هرگز نکرده ست جا را

سه گونه دوزیست و سی و نه گونه خزنده در طبیعت این استان زندگی می‌کنند. دوزیستان شامل دو تیره وزغ‌های راستین (وزغ بی‌گوش و وزغ سبز) و قورباغه‌های راستین (قورباغه مانداب) می‌شوند. در میان خزندگان، دو گونه لاک‌پشت پوزه‌عقابی و سبز در آب‌های خلیج فارس زندگی می‌کنند و برای تخم‌گذاری به جزایر و کرانه‌های این استان می‌آیند. چندین گونه جکو، آگاما، اسکینگ، سوسمار خاردار و بزمجه نیز در کنار مارهایی چون مار قطیانی، قمچه مار، سرسیاه، سوسن و غیره در بوشهر یافت می‌شوند. چهار مار کبری، جعفری، گرزه مار و افعی شاخدار از جمله مارهای سمی استان است.

با غیر ترا یار نمیدانستم در بزم تواش بار نمیدانستم

امامزاده بزم، روستایی از توابع بخش مزایجان شهرستان بوانات در استان فارس ایران است.

عجب که ساقی این بزم محتشم به درآرد به باده تا به ابد از خمار مستی دوشم

از مهم‌ترین مهر نگاره‌های خنیاگری (:موسیقی) در جهان؛ باید از آنچه که در «چوغامیش» خوزستان برجای مانده، یاد کرد که در سال‌های ۱۹۶۱–۱۹۶۶ میلادی، یافت شده‌است. این مهر نگاره ۳۴۰۰ ساله؛ سیمایی از بزم رامشگران را نشان می‌دهد. در این بزم باستانی، دسته ای خنیاگر(:نوازنده) دیده می‌شوند که هر کدام، به نواختن سازی سرگرم هستند. چگونگی نواختن و نشستن این رامشگران، نشان می‌دهد که آنها، نخستین دسته خنیاگران(:ارکستر) جهان هستند. در این گروه رامشگران، می‌بینیم که نوازنده ای «چنگ» و دیگری «شیپور» و آن دیگر «تنبک» می‌نوازد. چهارمین رامشگر در این میان، خواننده ای است که «آواز» می‌خواند.

ز باده چهره گلرنگ را فروزان کن ز قطره های عرق بزم را چراغان کن

صوفی به خانقاه، سرایید گفته ام مطرب به ساز بزم، ز شعرم کشید تار

ادبیات ایتالیایی در ابتدا مجموعه‌ای از غزل‌واره‌ها و اشعار عاشقانه و رزمی و بزمی بود که شاعران دوره‌گرد و نقالان برای مردم می‌خواندند یا همراه با چنگ و آواز آن‌ها را می‌خواندند و مردم ایتالیا بسی راغب به شنیدن این گونه ترانه‌ها و اشعار بودند.

علت سکته را شراب بسیار دانستند که روز پیش از سکته در باغ دوستی خورده بود و سلطان از صاحب باغ و بزم پنج هزار دینار غرامت گرفت.

صف‌های مرغان کن نگه، در صفه‌های بزم شه چون عندلیبان صبحگه فصال گلزار آمده

آناتولی بزمرتنئی (اوکراینی: Анатолій Петрович Безсмертний؛ زادهٔ ۲۱ ژانویهٔ ۱۹۶۹) بازیکن فوتبال اهل اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی است.

استسیخروس (زبان یونانی: Στησίχορος؛ ۱ ژانویهٔ ۰۶۳۰ – ۱ ژانویهٔ ۰۵۵۵) نخستین شاعر بزمی باخترزمین بود.

از سال ۱۳۷۶ افتتاح و در حوزه تربیت نوجوان و جوان در قالب آموزشهای غیررسمی فعالیت می‌کند. در این هدف، از بستر اردوگاه‌های فرهنگی و تفریحی، فضای مجازی و… استفاده می‌نماید. جدیداً مسابقه ای به نام بی‌نهایت شو که زیر نظر مؤسسه جوانان است تشکیل شده جشن‌های زیر سایه خورشید، نشست‌های بزم اندیشه، دوره‌های معرفتی، تربیتی و آموزشی هفت روز در بهشت، تربیت مربی و تربیت استاد عقاید و شبکه جوانان رضوی از جمله اقدامات این مؤسسه در سطح کشور و بین‌الملل است.[۱]