بزرگوار

بزرگوار [و خجسته] است آنکه فرمانروایی (مُلک) به دست اوست و او بر هر چیزی تواناست.

هر ذره ز خاک تاجداری بوده است هر نقش قدم بزرگواری بوده است

امامزاده چهار بزرگوار مربوط به دوره صفوی است و در شهرستان نطنز، بخش مرکزی، دهستان طرق رود، روستای مزده واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۷ آبان ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۰۲۸۵ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

چون رفت عروس در عماری بردش به بسی بزرگواری

«ای خداوند بزرگوار! آنچه معالجت بود کردم هیچ اثر نکرد مگر پدر از تو ناخشنود است پدر را خشنود کن تا من این علت از تو ببرم.»

چون خود بگهر بزرگواری آن به که گهر بچشم ناری

ترجمه: سرورم علی است، صاحب افتخارات و بلند مرتبه، از هاشم نیکوکار و بزرگوار و با فضیلت. اینک این حسین، فرزند پیامبر فرستادهٔ خداست که با تیغ‌های صیقل خورده از او حمایت می‌کنیم. جانم به فدایش که برادری بزرگوار است. پروردگارا! ثواب آخرت را نصیبم گردان.

بزرگواری چون خاتم است و گوهر او نگین خاتم و فرهنگ او چو نقش نگین

سیّد رکن الدّین از سادات بسیار جلیل القدر، و سیّدی بزرگوار و از عالمان بزرگ یزد بود. او قاضی شهر یزد و مورد رجوع عموم اهالی در زمان خود بود و در محلّه «وقت و ساعت»‌ زندگی می­کرد و بنیانگذار کتابخانه و مدرسه‌ای در آن محلّه بود. به دلیل اینکه شوکت و اقتدارش در بین عامه مردم زبانزد بود، بعضی دشمنان در واقعة‌ قتل یک زردشتی به دروغ او را متّهم می‌کنند و همین امر سبب خشم اتابک یوسف شاه، حاکم یزد، میشود و وی را دستگیر کرده و پس از زدن هزار تازیانه وی را در بند کشیده در چاهی در خورمیز، واقع در چند کیلومتری شهرستان مهریز، محبوس می‌کنند.

بزرگوارا صدرا کنون ز قصه خویش بچند بیت دهم شرح اگر دهی فرمان

براون هنوز برای رفتن به کالج برنامه‌ای نداشت تا این‌که زنی سفیدپوست از اهالی آلن‌تاون که در حوزهٔ تجارت تابوت‌سازی فعال بود، از طریق وکیل به او پیشنهاد بورسیهٔ تحصیلی داد. براون هیچ‌وقت آن زن را ندید و یکی از حسرت‌های همیشگی‌اش این است که کاش می‌توانست رو در رو از او تشکر می‌کرد. بااین‌حال، مهربانی آن زن، براون را به انجام امور بشردوستانه علاقه‌مند کرد. به‌خاطر لطف و بزرگواری آن زن بود که براون در سال ۱۹۶۱، مدرک لیسانس علوم در رشتهٔ مهندسی برق را از دانشگاه هاوارد در واشینگتن دی.سی. دریافت کرد.

دولت همی به تهنیت آید که کرده‌ای جشنی بزرگوار به روزی بزرگوار

روزی شیخ ابوسعید و شیخ ابوالقاسم قدّس اللهّ تعالی روحهما در طوس با هم نشسته بودند بر یک تخت، و جمعی درویشان در پیش ایشان ایستاده. بر دل درویشی گذشت که» آیا منزلت این دو بزرگ چیست؟» شیخ ابوسعید روی به آن درویش کرد و گفت: «هر که خواهد دو پادشاه به هم بیند در یک‌وقت، در یک جای، بر یک تخت، گو در نگر!» آن درویش چون بشنید، در آن هر دو بزرگ نگریست. حق‌تعالی حجاب از پیش چشم وی برداشت تا صدق سخن شیخ بر دل وی کشف گشت و بزرگواری ایشان بدید. پس به دلش بگذشت که: «آیا خداوند تبارک و تعالی را امروز در زمین هیچ بنده‌ای است بزرگوارتر از این هر دو شخص؟» شیخ ابوسعید روی به آن درویش کرد و گفت:» مختصر ملکی بُوَد که هر روز در آن ملک چون بوسعید و ابوالقاسم هفتاد هزار فرا نرسد، و هفتاد هزار بنرسد.»

«ابو عبدالله محمد بن احمد بن ادریس عجلی حلی عالم بزرگوار و معروفی است که بزرگان فقها در اجازه‌های خود به عظمت مقام علمی، فهم و دقت او اعتراف کرده‌اند و او را ستوده‌اند.»

بارخدای بزرگوار که او بود فضل و ادب را بطوع و طبع خریدار

قوله تعالی بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ. بنام او که آئین زبان ما ذکر او، قوت دل ما مهر او، بنام او که شاهد جان ما نظر او، روح روح ما یاد او، مبارک آن کس که مونسش نام او، عزیز آن کس که همراهش یاد او، و شاد آن دل که در آن دل مهر او، آباد آن زبان که بر آن زبان ذکر او، آزاد آن کس که بود وی در بند او، بزرگوار آن نفس که بر امید دیدار او.

علامه امینی ذیل رساله ای که سید محمد شیرازی در مورد کتاب الغدیر برای او فرستاده بود، می‌نویسد: «علامه مورد وثوق و با فضیلت سید محمد فرزند شریف و بزرگوار سید مهدی شیرازی که درود خدا بر پدر و پسر باد، این رساله را برای من فرستاد.»

به سخا و بزرگواری خویش نگذارم به دیگری محتاج

آخرین باز مانده از آن خاندان در حال حاضر آقای رامین اشکوه می باشد که مانند جد بزرگوار خود در حرفه زرگری نیز مشغول به آموزش و فعالیت می باشد.

ابوالمعین النسفی در خانواده ای تحصیل کرده به دنیا آمد. اجدادش به عنوان علمای بزرگ علم «فقه» مورد احترام جامعه بودند. جد بزرگوارش مخول نسفی از شاگردان امام ماتریدی و جدش معتمد بن مخول نسفی متکلم و فقیه حنفی (فقیه) و عارف (صوفی) مشهور بوده‌است. آثار متعدد از خود برجای گذاشته است. ابوالمعین تحصیلات ابتدایی را نزد پدر و پدربزرگش گذراند.