برادری

نه شروط برادری چنین نه خود آیین پدری چنین

حوزه اسقفی خلیفه‌گری ارامنه آذربایجان، خلیفه‌گری ارامنه تهران، خلیفه‌گری ارامنه اصفهان. کلیساهای ارمنی کاتولیک، پروتستان، جمعیت برادری، ادونتیست و کلیسای جماعت ربانی که پس از انقلاب فعال شد در ایران وجود دارند و کار می‌کنند.

پشت بر هر برادری که کند بخورد گوشتش، روا باشد؟

داستان افسانه سه برادر در سال‌های پایانی سلسله هان اتفاق می‌افتد که دولت مرکزی دچار فساد بسیار شده و شورش‌های بسیاری همچون قیام دستار زردها، امپراتوری را به سوی نابودی پیش می‌برد. در این میان سه دلاور به نام‌های لیو بِی، گوان یو و شانگ فِی با یکدیگر پیمان برادری بسته تا آرامش و عدالت را برقرار سازند. اما در مقابل آنها نخست وزیر سائو سائوی حیله‌گر قرار دارد که به مقابله با آنها پرداخته و جنگ‌های بسیاری همچون نبرد صخره سرخ میان آنها درمی‌گیرد.

ابراهیم فرزند مالک اشتر بود. مالک یکی از فرماندهان نظامی در خلافت راشدین و از جنگجویان وفادار به علی محسوب می‌گردید. پیشینه خانواده او به قبیله بنی نخع بازمی‌گردد که به سبب همین ریشه، لقب نخعی، در کنار نام او و پدرش است. بنی نخع جزو قبیلهٔ بزرگتری به نام مذحج بود. او برادری داشت که از مادر با او یکی بود به نام عبدالرحمن بن عبدالله نخعی که او نیز به عنوان یک جنگجو شناخته‌شده‌است. گفته‌شده ابراهیم نیز همراه با پدرش در سپاه علی و در نبرد صفین دربرابر سپاه بنی امیه در سال ۶۵۷م شرکت کرده‌است.

مصطفی (ص) میان مهاجر و انصار برادری داد، و یکدیگر را میگفتند: دمی دمک و مالی مالک، و ذمّتی، ذمّتک، تنصرنی و انصرک، ترثنی و ارثک. این عقد میان ایشان برفتی، و از یکدیگر باین عقد میراث بردندی. پس این حکم منسوخ گشت بهجرت، و ناسخ این بود: ما لَکُمْ مِنْ وَلایَتِهِمْ مِنْ شَیْ‌ءٍ حَتَّی یُهاجِرُوا. پس هر که مهاجر بودی میراث بردی، و اگر چه خویشاوند نبودی، و هر که مهاجر نبود او را میراث نبود اگر چه خویشاوند نزدیک بود. پس این حکم نیز منسوخ گشت باین آیت که: وَ أُولُوا الْأَرْحامِ بَعْضُهُمْ أَوْلی‌ بِبَعْضٍ فِی کِتابِ اللَّهِ. پس بیان و شرح این آیت را رب العالمین یُوصِیکُمُ اللَّهُ فرو فرستاد.

دانشمند بوبکر شوکانی گفت که پدرم دانشمند محمد گفت در آن وقت که من به طالب علمی به نشابور بودم شیخ قدس اللّه روحه العزیز به نشابور بود و من هر روز کی از درس فارغ شدمی، تا نماز دیگر به خدمت شیخ بودمی، چون نماز دیگر بگزاردمی به مدرسه آمدمی. تا یک روز پیش شیخ آمدم، شیخ گوشۀ سجاده برداشت و مشتی مویز طایفی از زیر سجاده بیرون آورد و گفت صوفیان را فتوحی رسیده است، طرسوس کرده‌اند، ما حصۀ شما بنهاده‌ایم، هر یکی را هفت هفت هفت. و مادر مدرسه دو شریک بودیم و شیخ سه هفت گفت، من خدمت کردم و بیرون آمدم و در راه مویز بشمردم سه هفت بود. چون به مدرسه رفتم شریکم را برادری از جانب عراق رسیده بود و در خانۀ من نشسته، در رفتم و بپرسیدم و مویز حصه کردم چنانک شیخ فرموده بود هر یکی را هفت رسید.

آنتیپاتر (به یونانی: Ἀντίπατρος) سردار مقدونی و از حامیان فیلیپ دوم مقدونیه و اسکندر کبیر بود. در سال ۳۲۰ پیش از میلاد، او نایب‌السلطنهٔ سرتاسر امپراتوری اسکندر شد. آنتیپاتر پسر یکی از نجیب‌زادگان مقدونی به نام یولاس بود و خانواده‌اش از خویشاوندان دور دودمان آرگید به‌شمار می‌آمدند. آنتیپاتر اصالتاً اهل شهر مقدونی پالیورا بود و برادری به کاساندر داشت. آنتیپاتر ده فرزند از زنانی نامعلوم داشت: فیلا، ائورودیکه، و نیکایا دخترانش بودند و یولاس، کاساندر، پلئیستارخوس، فیلیپ، نیکانور، الکسارخوس، و تریپارادئیسوس پسرانش بودند.

یکی فرا حکیمی گفت که فلان کس تو را چنین گفته است. گفت به زیارت آمدی و سه خیانت کردی. برادری را اندر دل من ناخوش کردی و دل فارغ من مشغول کردی و خود را به نزدیک من فاسق و متهم کردی. سلیمان بن عبدالملک یکی را گفت، «تو مرا چیزی گفته ای؟» گفت، «نی». گفت، «عدل معتمدی حکایت کرد». زهری نشسته بود گفت، «یا امیر المومنین. نمام عدل نباشد. هرکه سخن کسی به تو آورد سخن تو نیز به دیگران برد. از وی حذر باید کرد و به حقیقت وی را دشمن باید داشت که فعل وی هم غیبت است و هم عذر و خیانت است و هم غل و حسد است و هم نفاقو تخلیط است و فریفتن و این همه از خیانت است».

بوحفص گفت: مگر یکی از اصحاب ما چنانکه می‌بایست زندگانی نمی‌توانست کرد؟ اینم فتوح بود که گفتم اگر از برادری ترک ادبی بینید آن را عذری از خود برانگیزید و بی او آن عذر را از خود بخواهید. اگر بدان عذر غبار برنخیزد و حق به دست تو بود عذر بهتر برانگیزد و بی او عذری دیگر از خود بخواه. اگر بدین همه غبار برنخیزد عذری دیگر انگیز تا چهل بار. اگر بعد از آن غبار برنخیزد و حق به جانب تو باشد و آن چهل عذر در مقابله آن جرم نیفتد بنشین و با خود بگوی که زهی گاو نفس! زهی گران و تاریک! زهی خودرای بی ادب! زهی ناجوانمرد جافی که تویی!برادری برای جرمی چهل عذر از تو خواست و تو یکی نپذیرفتی و همچنان بر سر کار خودی. من دستم از تو شستم. تو دانی. چنانکه خواهی می‌کن.

محمدحسن پسر چهارم حاجی علی‌خان اعتمادالسلطنه، حاجب‌الدولهٔ دربار ناصری و قاتل امیرکبیر بود و مادرش خورشیدخانم دختر آقاخان سردار و نوه مصطفی‌قلی‌خان، نابرادری آقامحمدخان قاجار بود. سایر اجداد او نیز عمدتاً خدمتگزار دودمان قاجار بوده‌اند. او در ۲۱ شعبان ۱۲۵۶ قمری به دنیا آمد. در ۱۲۶۷ ق. از دارالفنون فارغ‌التحصیل شد و یک سال بعد وکیل نظام گردید. او به تدریج مناصب نظامی را طی کرد تا اینکه در ۱۲۷۵ به درجهٔ سرهنگی دست یافت.

سپس قرآن به نعمت بزرگ اتحاد و برادری اشاره کرده و مسلمانان را به تفکر در وضع اندوهبار گذشته، و مقایسه آن «پراکندگی و تفرقه» با این «وحدت» دعوت می‌کند.[نیازمند منبع]

بدان که عقد برادری و صحبت چون بسته شد، همچون عقد نکاح است که وی را حقوق است. رسول (ص) می گوید، « مثل دو برادر چون مثل دو دوست است که یکدیگر را می شویند ». و این حقوق از ده جنس است.

همان طور که گفته شد پدر آقا نجفی سیدمحمد نجفی حسینی بود که در خسرویه به کشاورزی اشتغال داشت. آقا نجفی از مادرش دارای برادری به نام سید حسین جوادی مقدم بوده که مقیم روستای خروه بوده و شغل کشاورزی داشته‌است و چهار خواهر به نام‌های نسا بیگم، صغری بیگم، راضیه بیگم و مریم بیگم که همه مرده‌اند و از آن‌ها فرزندان و فرزندزادگان زیادی به جا مانده‌ است. او از نامادری خود نیز چهار برادر به نام‌های غلامرضا جوادی مقدم، سید هادی جوادی، سید اسماعیل جوادی مقدم و سید ابراهیم جوادی داشته که سید غلامرضا در سال ۱۳۵۶ شمسی و سید ابراهیم در جوانی فوت کرده‌اند. حاج سید اسماعیل در سال ۱۳۷۳ شمسی در مشهد مرحوم شد و سید هادی، در تاریخ ۲۴ شهریور ۱۳۸۸ در مشهد چشم از جهان فروبست.

این صحابی در جنگ‌های «بدر»، «احد»، «خندق»، و دیگر غزوات، در رکاب پیامبر اسلام بود و رسول خدا، میان او و «عثمان بن مظعون» عقد برادری بست.

در سال ۶۲۲ میلادی، ابوعبیده از حبشه به مدینه هجرت کرد. محمّد بین ابوعبیده و معاذ پسر جبل پیوند برادری بست.

کَهْمَس گوید گناهی کرده ام چهل سالست تا بدان میگریم، برادری بزیارت من آمد او را ماهی خریدم پارۀ گل از دیوار همسایه باز کردم تا دست بشوید و ازو حلالی نخواستم.

و گفت: هر که دست دراز کند تا برادری مسلمان را بزند از من نیست.

مشک تتار را به حقیقت برادری عودقمار را به درستی پسرعمی

بر اساس نقلی، او هفتمین مسلمان بوده است. پیامبر اسلام پس از هجرت، بین او و زید بن سهل پیمان برادری بست. وی در غزوه بدر، احد و دیگر غزوات شرکت داشت و از راویان حدیث پیامبر اسلام بود.