بدگویی

گر بدگویی ترا بدی گفت ای ماه هرگز نشود بر تو دل بنده تباه

سرکند غیر چو بدگویی من، یا رب یار نشنود، ور شنود زود فراموشش باد

غیر بدگویی اگر خصم پرآشوب نداشت چه کند، دسترسی بر سخن خوب نداشت

به غیر ناطقه غیرت نبودت هیچ بدگویی نبودستت به جز هم مشک زلفین تو غمازی

حاصل این است که از روی نکوی تو مرا حاصل عمر بجز طعنهٔ بدگویی نیست

ایده‌هایی که انقلاب آمریکا را به وجود آورد، از سنت جمهوری‌خواهی که توسط جریان اصلی بریتانیا رد شده بود، نشأت می‌گرفت. مورخ گوردون اس وود استدلال کرده‌است: «اعتقادات ما به آزادی، برابری، مشروطیت، و رفاه مردم عادی از دوران انقلاب بیرون آمده‌است. ایده ما نیز این بود که ما آمریکایی‌ها مردمی ویژه هستیم که سرنوشت ویژه‌ای برای هدایت جهان به سوی آزادی و دموکراسی داریم.» وود خاطرنشان می‌کند که این اصطلاح «در حال حاضر بسیار مورد بدگویی» است اگرچه توسط دیگرانی مانند جان باتلر به شدت حمایت می‌شود.

کردم آلوده بصد عیب چو واعظ خود را تا بیاد تو ز بدگویی غماز آیم

اگر طبعش ز من آزرده شد، آذر سزای من چرا در بزم او، بدگویی اغیار می‌کردم؟!

خاطرم جمع است از بدگویی دشمن،‌ که یار گوش بر حرفش نیندازد چو نام من برد

سر من گفت عدو لایق فتراک تو نیست از سر دوست ببدگویی دشمن مگذر

(سرو دلگیرست از بدگویی مرغان باغ هر چه ناموزون بود بر طبع موزون می خورد)