بدگوهر

ز بدگوهری ارچه نشناختی به من سایه هرگز نینداختی

بر این صورت چه می‌چفسی ز بی‌معنی چه می‌ترسی چو گوهر در بغل داری ز بدگوهر چه اندیشی

جهانی بدو کرده دیده پرآب ز کردار بدگوهر افراسیاب

چو ضحاک بدگوهر بدمنش که کردند شاهان بدو سرزنش

هر کجا سنگدلی سرکش و بدگوهر هست همچو کهسار سرش بر فلک از استعلاست

همیدون برآورد بیژن خروش که ای ترک بدگوهر تیره هوش

که هر کاو کند نام مردی بلند نیاید ز بدگوهران جز گزند

هر زمان گوئی که اندر کسب کان گوهرم همچنین است ای پسر کانی ولی بدگوهری

هم از بدنژادان و بدگوهران مکن‌ وام کش هست و خشی گران

بدو گفت شاه این نه کارمنست که این رای بدگوهر آهرمنست