بالتیک

ادگار دووال (زاده ۲۳ آگوست ۱۸۶۷ در شهر پروومایسک استان میکولائیف کشور اوکراین امروزی - درگذشته ۹ مارس ۱۹۴۸ در شهر تالین کشور استونی) معلم و سازنده زبان غربی و قانون دووال بود. او استونی‌تبار از ریشه مردمان آلمانی-بالتیکی بود که تحصیلاتش را در شهر سن پترزبورگ به پایان رساند و بیشتر دوران زندگی اش را در شهر تالین گذراند.

او در یک خانواده نجیب‌زاده از آلمانی‌های بالتیک به دنیا آمد. او در سال ۱۷۹۶ به درجه ستوان ارتقا یافت. او در سال ۱۸۰۵ در نبرد آسترلیتز جنگید و مدالی برای تمایز دریافت کرد و بین سال‌های ۱۸۰۶ و ۱۸۱۱ در جنگ روسیه و عثمانی شرکت کرد. او در ۱۰ مارس ۱۸۱۲ نشان درجه ۴ سنت جورج را برای دستگیری باتینا دریافت کرد و همچنین در نبرد بورودینو جنگید. او پس از نبرد لایپزیگ در سال ۱۸۱۳ به درجه سرلشکری ارتقا یافت، اما در ۱۵ آوریل ۱۸۱۶ به دلیل جراحات متعدد از ارتش خارج شد.

وز بر و بحر مملکت بالتیک تهدید کرده مرکز اسلو را

اسمیت به مدت نه سال در سال ۱۸۹۵ فرماندهی را در اس‌اس مجستیک آغاز کرد. در آن زمان برای خدمت‌هایش از پادشاه ادوارد هفتم مدال دریافت کرد. سرانجام اسمیت ناخدای بعضی از کشتی‌های کمپانی ستاره سفید شد. او را به عنوان (کاپیتان میلیونر) می‌شناختند. او در سال ۱۹۰۴ فرماندهی کشتی‌های بزرگ را قبول کرد و فرمانده کشتی جدید شرکت ستاره سفید، بالتیک شد و سفرش را که از لیورپول تا نیویورک بود، بدون هیچ مشکلی به پایان رساند. بعد از سه سال اسمیت به دومین کشتی بزرگ آن زمان، کشتی آدریاتیک پیوست و بدون هیچ مشکلی به سفر دریایی رفت.

اسلاوهای پولابی یا اسلاو‌های البه گروهی از قبایل له وابسته به اسلاوهای غربی بودند که به‌صورت پراکنده در امتداد رود البه در شرق آلمان می‌زیستند. قلمرو ایشان از شمال به دریای بالتیک، از غرب به لیمس ساکسونیای و رود زاله، از جنوب به سودتس باختری و رشته کوه ارتس و از شرق به لهستان تاریخی محدود می‌شد. از سدهٔ نهم میلادی ساکسون‌ها و دانمارکی‌ها بر اسلاوهای پولابی فائق آمدند و به‌مرور آنان در فرهنگ غالب امپراتوری مقدس روم حل شده و آلمانی شدند. سوربیان تنها دسته از اسلاو‌های پولابی بودند که توانستند فرهنگ و هویت خویش را نگاه دارند.

تا قبل از سال ۱۹۴۵ میلادی در تمام ساحل دریای بالتیک در شمال آلمان (از مکلنبورگ تا پومرانیا و از پروس غربی تا پروس شرقی) به این زبان تکلم می‌شد.

از زمان اسکان مجدد خود در سال ۱۹۳۹، آلمانی‌های بالتیک به‌طور قابل توجهی به عنوان یک گروه قومی تعیین شده از نظر جغرافیایی کاهش یافته‌اند. حدود ۵۰۰۰ نفر از این نژاد در کشورهای لتونی و استونی زندگی میکنند.

الند مجموعه‌ای از حدود ۶٬۵۰۰ جزیره در دریای بالتیک و در میانهٔ راه سوئد و فنلاند است. ساکنان این جزایر غالباً به زبان سوئدی صحبت می‌کنند. در ۱۸۰۹ امپراتوری روسیه این جزایر را به‌همراه فنلاند تصرف کرده بود. در دسامبر ۱۹۱۷ و در گرماگرم انقلاب اکتبر، فنلاند اعلام استقلال کرد، ولی بیشتر ساکنان الند ترجیح می‌دادند سرزمینشان ضمیمهٔ کشور سوئد شود. دولت فنلاند این جزایر را بخشی از سرزمین خود می‌دانست، چرا که از زمان تأسیس دوک‌نشین بزرگ فنلاند در ۱۸۰۹ توسط روس‌ها الند تحت کنترل فنلاند بود. تا سال ۱۹۲۰، این مناقشه به حدی رسیده بود که خطر جنگ بین دو کشور وجود داشت.

اشغال نظامی سه کشور حوزه دریای بالتیک - استونی، لتونی و لیتوانی - توسط اتحاد جماهیر شوروی تحت حمایت پیمان مولوتوف–ریبنتروپ در ژوئن ۱۹۴۰ صورت گرفت.

آرا هنری آیوازیان (Արա Հենրիի Այվազյան؛ زادهٔ ۳۰ مارس ۱۹۶۹) یک دیپلمات اهل ارمنستان است. وی از ۱۸ نوامبر ۲۰۲۰ وزیر امور خارجه جمهوری ارمنستان می‌باشد. آیوازیان پیشتر سفیر ارمنستان در حوزه کشورهای بالتیک، شبه‌جزیره اسکاندیناوی و جمهوری ارمنستان در کشور مکزیک بود. وی از دانشکده مطالعات شرقی دانشگاه دولتی ایروان فارغ‌التحصیل شده‌است.

استونی کوچک‌ترین و شمالی‌ترین کشور منطقه بالتیک بوده و از تعداد زیادی جزیره در ساحل جنوبی خلیج فنلاند تشکیل شده‌است. این کشور متشکل است از سرزمینی کم‌ارتفاع، که در جنوب شرق ۳۱۸ متر ارتفاع می‌یابد، و دو جزیره اصلی که ۲۲ درصد کشور را جنگل پوشانیده‌است و از چوب آن برای کاغذ و کبریت‌سازی استفاده می‌شود. استونی، از نظر منابع طبیعی فقیر می‌باشد.