باغداری
معنی کلمه باغداری در فرهنگ عمید
معنی کلمه باغداری در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه باغداری
این روستا در نوکندکلا قرار داشته و براساس آخرین سرشماری مرکز آمار ایران که در سال1395 صورت گرفته، جمعیت آن ۲۹۵۷نفر (۷۸۲خانوار) بوده‌است. مردم این روستا به زبان مازنی (محلی مازندران) صحبت می‌کنند و شغل اصلی آنها کشاورزی و باغداری است. این روستا دارای ۵ نفراعضای شورای اسلامی می‌باشد که رئیس شورای اسلامی المشیر جناب آقای حسین سلطانی و دهیار روستا جناب آقای مهندس مجید محسنی می‌باشند.
قزوین از لحاظ تولید محصولات کشاورزی در جایگاه ویژه ای قرار دارد. این استان در منطقه طارم سفلی رتبه اول تولید زیتون کشور را داراست. پیش‌بینی‌ها از این قرار است که با گسترش باغداری نوین و توسعه باغ‌های مدرن زیتون، طارم سفلی به تنهایی نیاز زیتون و روغن زیتون کشور را تأمین و نیاز کشورهای همسایه را از حیث این تولیدات رفع نماید. همچنین شهرستان تاکستان از حیث تولید انگور در جایگاه ویژه ای قرار داد. از دیگر محصولات استان می‌توان به گیلاس، آلبالو و ذغال اخته اشاره نمود. دشت قزوین با وسعت بالای خود تولید بسیاری از محصولات باغی و مزروعی را داراست.
شرایط جوی و اقلیمی جهرم ایجاب می‌کند که جهرم یک منطقهٔ کشاورزی باشد و به‌همین جهت از زمان‌های دور تاکنون جهرم، به عنوان سرزمین کشاورزی مطرح بوده‌است. باغداری و زراعت، دو بخش عمدهٔ کشاورزی جهرم را تشکیل می‌دهند و اقتصاد مردم این شهرستان برپایه این‌دو استوار است. سایر مردم عمدتاً به تجارت، پیشه‌وری و کارهای اداری مشغولند. همچنین در جهرم دو شهرک صنعتی و یک منطقهٔ ویژهٔ اقتصادی وجود دارد. واحدهای صنفی شهرستان جهرم اعم از تولیدی، فنی و توزیعی خدماتی به عدد ۴۹۱۱ می‌رسد.
کشت غلات در دشت‌های آرارات، آلاشگرد (الشکیرت) و استان شیراک، باغداری در دشت‌های آرارات و نواحی آرشارونیک و مغری کشت پنبه و برنج در دشت آرارات، دامداری در سیونیک، حوزه دریاچه گغاما، تاشیر - رودخانه زوراگت، واناند و استان آراگاتسوتن معروف بودند.
بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت این روستا ۴۱۶ نفر با ۸۳ خانوار بوده‌است. طبق آمار سال ۱۳۹۰ بنیاد مسکن شهرستان گرمی، جمعیت این روستا برابر با ۴۰۷ نفر با ۸۰ خانوار می‌باشد. آزادلو از معدود روستاهای شهرستان گرمی می‌باشد که به دلایل جاذبه گردشگری و رونق باغداری با مهاجرت بی‌رویه از روستاها مواجه نبوده و در کنار حفظ سنت روستایی، ساختار مدرنی دارد.
از نیمه دوم سده دوازدهم تا سال‌های ۳۰–۴۰ سده سیزدهم، در شمال شرقی ارمنستان شاخه‌های اصلی اقتصاد ترقی می‌نماید. کشاورزی متلاشی شده دوباره جان میگیرد، سیستم باغداری، کاشت پنبه و برنج توسعه می‌یابد.
از مهمترین شغل‌ها در این منطقه می‌توان به ترتیب به باغداری، دامداری و کشاورزی نام برد.
ارمنیان ساکن در نواحی روستایی به کشاورزی، دامداری و باغداری و ارمنیان جلفا به داد و ستد اشتغال یافتند. به موجب اعتماد خاصی که شاه عباس به تجار ارمنی داشت آنان را جهت صدور ابریشم که دراختیار خود شاه بود به خدمت گرفت. پس از درگذشت شاه عباس اوضاع ارمنیان دگرگون شد. جانشینان شاه عباس به آزار و اذیت تجار ارمنی پرداختند و مالیات‌های بسیار سنگینی به دارائی‌های آنان بستند.
شغل‌های اصلی مردم ارچوان عبارتند از: پرورش سبزیجات، شالیکاری، باغداری مرکبات، زنبورداری و دامپروری.
حرفه اهالی اسنجان تحت تأثیر آب‌وهوا و اقلیم این منطقه است. کوهستانی بودن منطقه موجب شده تا دامداری جزو فعالیت‌های اصلی اهالی به‌شمار رود. کشاورزی دیمی نیز در اطراف روستا وجود دارد و عموما نخود و هندوانه دیمی کاشته می شود. باغداری نیز از دیگر شغل‌های مردمان این روستا است که تنها در اطراف رودخانه موجود در روستا انجام میگیرد.