بادپا

چو گیو اندر این بود لهاک زود نشست از بر بادپای چو دود

نشسته دیوی بر بادپا و اینت شگفت که دیو گردد چون جم سوار بر صرصر

برآراست خود را به چینی قبا وز آن پس نشست از بر بادپا

خداوند تو بادپایست و من ازو مانده زینگونه ام پای لنگ

چنان بر پی کوش لشکر بتاخت که از بادپایان همی باد ساخت

می برد ارواح قدسی را به جولانگاه قدس بادپایی این چنین در عالم امکان کجاست؟

به دست اندرون گرزه سرگرای به زیر اندرون باره بادپای

اَسَدخُون سُوار آبید، به اسب بادپا / نمدارخون شَوخی بزَید، به لشکر شاه

غلامان نشستند بر بادپا ز چین رخ نهادند سوی ختا

تتیس آشیل نوزاد را به هادس، جهان زیرین برد و او را از پاشنه گرفته، در رود سیاه جهان مردگان یعنی استوکس فروکرد و باعث شد بدنش فناناپذیر شود. تمام تن او جز پاشنه که در دست مادر بود به آن آب آغشته شد و تنها آن نقطه آسیب‌پذیر باقی‌ماند که بعدها به نام پاشنه آشیل به معنی نقطه ضعف یک فرد معروف گشت. همچنین پلئوس آشیل را نزد سانتور کیرون سپرد تا به او آموزش دویدن دهد، و وی بادپا شد.

گه ز تیغ آبدار آتش فشان بر دشمنان گه به نعل بادپایان خاکساران را سپر

بادپای عمر را نتوان ز سرعت بازداشت چند صائب موی خود چون قیر سازی از خضاب؟