باد شرطه

برخاست باد شرطه و زورق درست ماند از موج خیز رستم و دیدم کرانه هم

هرچه باداباد ما کشتی در آب انداختیم گر بود بیگانه باد شرطه طوفان آشناست

مگر یاری نماید باد شرطه رهم از شور این خونخوار ورطه

باشد ز باد شرطه خطر در محیط عشق امن است کشتی‌ای که به طوفان شد آشنا

کو باد شرطه‌ای که به طوفانم افکند؟ آن باد شرطه نیست که آرد به ساحلم

کشتی ما که موج غمش داشت در میان برخاست باد شرطه و افتاد بر کنار

نسیم صبح نمود از تغار صهبا موج چو باد شرطه که آرد ز روی دریا موج

خیزد چه ز باد شرطه مشتاق افتاد چه کشتیم بگرداب

از ناله های شبگیر، دل یافت وصل مقصود چون باد شرطه خیزد، کشتی به ساحل آید

در بحر شوق کشتی صبرم ز سیر ماند کو باد شرطه تا که بمنزل کند قرار