باد خان

دوستی پیش رخت ارزان باد خانه خاطرت آبادان باد

بقاش بادو بکام و مراد دل برساد مباد خانه او خالی از سعادت و فر

به خرابی نکشد آنچه ز حق شد آباد خانه کعبه ندیدیم که ویرانه شود

تو چراغی نهاده بر ره باد خانه‌ای در ممر سیلابی

مکن از این بیشتر جدائی که داده بر باد خانمان را

بجود و عدل بادندی فسانه ولی زیشان کند آباد خانه

از عدل تو شکفته همی باد دین و ملک خصم تو را کَشَفته همی باد خان و مان

تاجدار کشور پنجم که هست کیقباد خاندان مملکت

تا شود خانهٔ دل‌های عزیزان آباد خانهٔ جور تو ویران شود انشاء‌الله

پس از اینکه شاه عباس اول، قباد خان مکری، از قبیله کردی مکری، را از سمت فرمانداری مراغه عزل کرد. آقا خان را به عنوان حاکم مراغه گماشت. از آن پس و قاطعانه از ۱۶۱۰–۱۶۱۱ زمانی که کردهای مکری در مراغه یه دستور شاه عباس قتل‌عام می‌شدند در حکومت این شهر همواره در دست یکی از اعضای قبیله مقدم تا پایان دوره قاجار بود.

ای پسر پادشاه کشور ایران ای ز تو آباد خانه دل ویران