باخر

بعضی او را از اهل دارالمؤمنین کاشان دانسته‌اند. وی معاصر شیخ سیف الدین باخرزی و خواجه صاحب دیوان و شاه غیاث الدین بوده و ایشان را تمجید نموده و به شیخ العالم سیف الدین مذکور اخلاص تمام داشته. از اوست:

بپرسش گرفتند زو آنچ گفت که مغز ودلش باخرد بود جفت

نام آبنیه به معنی اراده برای آب است، یعنی روستایی که برای آب اراده (نیت) قوی داشته و بیشترین تعداد قنات را در منطقه باخرز ایجاد کرده است. مکان یابی این قنات ها هم در جای خودش تامل برانگیز است بطوری که تعدادی زیادی از این قناتها در خشک سالی های اخیر نیز دایر بوده و هرگز خشک نشده اند.

رمضان پیری بس چابک و بس باخردست کار بخرد همه زیبا بود و اندر خور

در ۱۲کیلومتری شهرستان باخرز، روستایی با قدمت. بیش از چهار صد ساله و با آب و هوایی کوهستانی و خشک قرار دارد. نام این روستا "ارخود ( به معنی ارگ دفاعی)" می باشد.

خری باخری گفت در زیر بار که آسودگی نیست در روزگار

یوزفین موتسن‌باخر - داستان یک فاحشهٔ اتریشی به قلم خودش نام یک رمان اروتیک بود که در سال ۱۹۰۶ میلادی در اتریش منتشر شد. این رمان در ادبیات آلمانی دارای شهرت فراوانی است. و از مهم‌ترین آثار اروتیک غرب به‌شمار می‌آید.

نزد خلایق عزیز، نزد خداوند نیز خوش‌صفت و باتمیز، باخرد وکاردان

تا هم در نعت سرما و صفت زمستان بقطعه علی بن حسن باخرزی صاحب کتاب دمیة القصر رسیدند و این قطعه مشهور است و بر زبانها مذکور، هر بیتی را معنایی است بکر که بی قوت فکر بوی نتوان رسید چنانکه گفته است.

این آرامگاه‌ها در آبادی‌ای به نام فتح‌آباد جای دارند. در بخارای سده‌های میانه، در گذشته مجموعهٔ دینی بزرگی قرار داشته‌است. اصل این مجموعه، آرامگاه سیف‌الدین باخرزی بود.

این پرتاب بخشی از برنامه توسعه استارشیپ اسپیس ایکس بود که از یک رویکرد تکراری و تدریجی شامل پروازهای آزمایشی مکرر و اغلب مخرب وسیله‌های نمونه اولیه پیروی می‌کند. قبل از پرتاب، مقامات اسپیس ایکس گفتند که موفقیت مأموریت را «با میزانی که می‌توانیم یاد بگیریم» اندازه‌گیری می‌کنند و رویدادهای مختلف مأموریت برنامه‌ریزی‌شده «برای آزمایش موفقیت‌آمیز مورد نیاز نیستند». این پرواز به‌طور کلی به توسعه استارشیپ کمک کرد و بسیاری از مقامات دولتی از جمله بیل نلسون، مدیر ناسا و جوزف اشباخر، مدیر کل آژانس فضایی اروپا، به اسپیس‌اکس تبریک گفتند.

آب‌انبار سیف الدین باخرزی مربوط به سده ۱۰ ق است و در شهرستان خواف، شهر خواف - خیابان ۷۲تن، ۷۲تن ۱۴ واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۲ مرداد ۱۳۸۴ با شمارهٔ ثبت ۱۳۱۹۶ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

ارزنه؛ نام روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان باخرز در استان خراسان رضوی ایران است و بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۴٬۲۴۱ نفر (۱٬۲۹۱خانوار) بوده‌است. از جاذبه‌های گردشگری این روستا می‌توان از آبشار ارزنه، چشمه‌های درخت بید، پیرعلی، رستم، گرچی و گل می‌بال اشاره کرد.[نیازمند منبع]

گفت شه: کای بحرهای باخروش نیست جای دم زدن اینجا خموش

شیخ الاسلام گفت: که قاضی ابراهیم باخرزی مرا گفت: کی اللّه تعالی بخواب دیدم گفتم: خداوندا بنده بتو کی رسد؟ گفت: آنگاه کی او را هیچ مانع نماند، کی او را از من وا دارد.

سنگدانه‌ها در بتن تقریباً سه چهارم حجم آن را تشکیل می‌دهند از اینرو کیفیت آنها از اهمیت خاصی برخوردار است. در حقیقت خواص فیزیکی، حرارتی و پاره‌ای از اوقات شیمیایی آنها در عملکرد بتن تأثیر می‌گذارد. دانه‌های سنگی طبیعی معمولاً به وسیله هوازدگی و فرسایش یا به‌طور مصنوعی باخرد کردن سنگ‌های مادر تشکیل می‌شوند.

نه خوب آمد از مردم باخرد که بد را مکافات با بد سزد

گه آمد به هوش و گهی شد ز هوش گهی پرخروش و گهی باخروش

ابخیزه روستایی در دهستان بالاولایت بخش بالا ولایت شهرستان باخرز استان خراسان رضوی ایران است.

آثار او به زبان عربی است. از ثعالبی مجموعه‌ای بزرگِ نوشتاری در تاریخ ادبیات عربی به جای مانده‌است. مورخان وی را یکی از مهم‌ترین نویسندگان زبان عربی و لغویان آن عصر به‌شمار آورده و او را نویسنده، منتقد، شاعر و ادیبی بی‌همتا دانسته‌اند. اولین کسی که شرح حال ثعالبی را نگاشته، ابراهیم حُصْری (متوفی ۴۵۳) بوده که آثار وی را ستوده‌است. ابن بسّام شَنْتَرینی (متوفی ۵۴۲) نیز در الذخیرة فی محاسن اهل الجزیرة مقام بلند علمی و ادبی و تألیفات ثعالبی را ستوده‌است. شاگرد ثعالبی، علی بن حسن باخرزی، نیز ثعالبی را جاحظ نیشابور و برگزیده دوران‌ها و روزگاران لقب داده‌است.