باجی

آنجو مودی یک طراح لباس هندی است که برای باجیرائو مستانی (2015) و راملیلا (2013) طراحی کرده است. او جایزه فیلم فیر را برای بهترین طراحی صحنه و لباس در سال 2016 دریافت کرد

دورهٔ پیش از دبستان مربوط به مکتب خانه‌هایی با حضور آخوند باجی‌ها بوده که آموزش اولیه به مانند مهد کودک را بر عهده داشته‌اند. در این دوره کودکان تا اذان ظهر تحصیل می‌کردند.

باجی شاعر، که نامش سلیمان است، از دانشمندان اندلس بود. شعر زیر از اشعار اوست که ابن خلکان دروفیات الاعیان نقلش کرده است:

ایا تبریز، بستان باج جانها که فرمان ده توی بر جان و باجی

کنیه ابو عبداللّه، استاد حسین منصور حلاج ایذ.نسبت با جنید کند، و با خراز صحبت کرده بود و خود از اقران ایشانست و جز ازیشان و بوعبداللّه نباجی دید و وی عالم بود بعلوم حقایق . اصل او از یمن است.

بر معارف رقص کن زیرا که اعضایش بود فاطمه بی دندان ربابه کوره شاباجی شله

شاه انجم دهد از زر کواکب باجت گر تو از مملکتش طالب ساو و باجی

وبگاه گلاتولوگ گویش دامغان را با عنوان پارسی دامغانی و یکی از گویش‌های زبان پارسی قلمداد کرده‌است. دیباجی گویش مردم شهر دیباج است که در ۵۳ کیلومتری شمال شهرستان دامغان واقع است. پژوهشگران زبان‌شناس با توجه به قرابت خاص گویش دیباجی با گونه‌های مازندرانی به لحاظ صرفی و نحوی، گویش دیباجی یکی را از گونه‌های مازندرانی می‌دانند.

آنتیوخوس در سال ۱۸۷پ. م. اقدام به غارت معابد شوش نمود تا باجی را که دولت روم از او مطالبه کرده بود بپردازد، ولی با مقاومت شدید مردم روبه‌رو شد و به قتل رسید.

در سال ۷۱۴ پیش از میلاد، پس از جنگ یکم الیپی و آشور، لنین، حاکم شهر هوباهنا به همراه پنج استان دیگر شورش کرد و دالتا را اخراج کرد. همچنین به سارگون دوم هم باجی نپرداخت. سارگون دوم هم به حمایت از دالتا به لنین حمله کرد و هوباهنا را تسخیر کرد. دالتا هم دوباره بر تخت پادشاهی الیپی تکیه زد.

نِباجی گوید بخواب دیدم که مرا گفتند هر که بر خدای اعتماد کند، بروزی خویش، ویرا خوی نیکو زیادت کنند و تن وی سخی گردد و اندر نماز وسواس نبود ویرا.

و از این طایفه بود ابوعبداللّه عمروبن عثمان المکّی، ابوعبداللّه نِباجی را دیده بود و صحبت ابوسعید خرّاز کرده بود و پیران دیگر، و پیر حرم بود و امام این طایفه اندر اصول طریقت و مرگ وی ببغداد بود اندر سنۀ احدی و تسعین و مأتین.

باجی نمی دهند به هم شیوه های تو از صلح، رنجش تو محبت فزاترست

استان برج باجی مختار (به عربی: ولایة برج باجی مختار) یک استان در الجزایر است که در الجزایر واقع شده‌است. استان برج باجی مختار ۱۲۰٬۰۲۶ کیلومتر مربع مساحت و ۱۶٬۴۳۷ نفر جمعیت دارد و ۲۷۶ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده‌است.

وی در نزد ابوعبدالله محمد بن قاسم بن معیه دیباجی (د ۷۷۶ق/ ۱۳۷۴م)، نسب‌شناسی آموخت. او همچنین از طریق ابن معیه از علامه حلی نقل روایت می‌کند.

ای روز و شبت از رخت اکسونی و دیباجی بر اطلس و الباغت چرخ آمده نساجی

نفر در روستای الباجی زندگی می‌کنند و بقیه در شهر اهواز و روستاهای نزدیک آن زنندگی می‌کنند. طبق آخرین آمار این روستا دارای ۴۷۸ خانوار می‌باشد.

او در یک خانوانده ازناری در یک روستای باجی در غرب گرجستان به دنیا آمد که بعدها جزئی از امپراتوری روسیه شد. او در تفلیس تحصیل کرد و سپس در ینا تحصیل کرد که در آنجا زبان آلمانی و انگلیسی فراگرفت و با تحقیقات تاریخی تمدن باستانی آشنا شد.

و از ایشان بود ابوسعید احمدبن عیسی الخرّاز از بغداد بود و صحبت ذاالنّون مصری و نِباجی و ابوعبید بُسری و سَرّی و بشر و پیران دیگر کرده بود. وفاة او اندر سنۀ سبع و سبعین و مأتین بود.

کیکاووس پس از آن که برادرش، شهرنوش، به عنوان جانشین هزاراسپ به تخت نشست، از رویان گریخته و به دربار شاه غازی رستم، اسپهبد باوندیان، پناه برد. کیکاووس علی‌رغم این که خواهرزادهٔ کیا بزرگ بود، در لشکرکشی‌های شاه غازی به الموت شرکت داشت و در سرکوب اسماعیلیه نقش داشت. با درگذشت کیا بزرگ در ۲۶ جمادی‌الآخر ۵۳۲، شاه غازی به کیکاووس کمک کرد تا دیلمستان را تصرف کند و در ازای حکومت دیلم، باجی برای او مقرر نمود. این در حالی بود که هنوز شهرنوش در رویان حکومت داشت و او نیز تابع شاه غازی رستم بود.