با آب و تاب

جنت از سرچشمه کوثر بود با آب و تاب بزم می بر ساغر سرشار دیدن مشکل است

در بدو آفرینش و تخمیر آب و گل با آب و تاب عشق سرشتند خاک ما

ور نسیم لطف تو بر آتش دوزخ وزد دود آتش چون گل و سنبل شود با آب و تاب

ساق سیمین می کند رفتار را با آب و تاب جلوه با آن پای از طاوس دیدن مشکل است

بس که آن گل صبحدم با آب و تاب آید برون گر فشارم دیده برعکسش، گلاب آید برون

در محافل شعر میخوانم گهی با آب و تاب گاه بهر خویش خوانم بی لب از روی کتاب

آنکه این ملک جهان با آب و تاب می نیرزد نزد او یک شربه آب

درانداز زمین بوس است با آن سرکشی گردون ز بس روی زمین از ماه شد با آب و تاب امشب

چون به گلبن افکند عکس آفتاب غنچه ها آرد برون با آب و تاب

ازبس که شد زلعل تو با آب و تاب حرف شوید غبار عقل زدل چون شراب حرف