اوراق‌سازی کشتی
معنی کلمه اوراق‌سازی کشتی در دانشنامه عمومی
اغب کشتی ها پس از چند دهه استفاده و فعالیت با پایان عمر مفیدشان، برای اوراق سازی برده می شوند. کشتی های اقیانوس پیما معمولاً ۲۰ تا ۳۰ سال، شناورهای فایبرگلاس و چوبی۳۰ تا ۴۰ سال و قایق های تفریحی فولادی اگر به خوبی تعمیر و نگهداری شوند، بیش از ۱۰۰ سال عمر می کنند.
وسایل عرشه و درون کشتی و فولاد بدنه قطعات و موادی هستند که بیش از دیگر قطعات برای بازیافت استفاده می شوند. حدود ۹۵ درصد از وزن یک کشتی اقیانوس پیما قابل بازیافت است که در جریان اوراق سازی مورد استفاده قرار می گیرد. فلزات، پلاستیک، مبلمان، کارتن، چوپ و شیشه، وسایل آشپزخانه، موتورها، و ژنراتورها از جمله این وسایل و مواد هستند.
برای دور انداختن کشتی های فرسوده معمولاً سه راه وجود دارد: اوراق سازی، غرق کردن کشتی و تبدیل آن به یک آب سنگ زیردریایی مصنوعی، شناورسازی و استفاده از آن ها به عنوان انبار و سکوی روی آب.
اوراق سازی کشتی ها در اواخر سده بیستم بیشتر در بندرهای کشورهای صنعتی مانند بریتانیا و ایالات متحده انجام می شد اما امروزه این کار بیشتر در کشورهای در حال توسعه صورت می پذیرد. علت این امر هم این است که در کشورهای در حال توسعه نیروی کار ارزان تر است و در قوانین زیست محیطی این کشورها نیز نسبت به تخلیه مواد سمی هم چون آزبست و رنگ بدنه کشتی ها سخت گیری کمتری وجود دارد. برخی اوراق سازی های کشتی امروزه در دبی فعالند که تخصص آن ها بیشتر در زمینه نفت کش ها است. چین در دهه ۱۹۹۰ از فعالان عرصه اوراق سازی کشتی بود اما پس از آن بیشتر به صنایع سازگارتر با محیط زیست روی آورده است.
در ایران تاکنون دو تجربه ناموفق برای ایجاد این صنعت وجود داشته است. امروزه افزایش تعداد شناورهای با سن بیش از ۲۵ سال یا شناورهای فاقد کارایی لازم در ایران، سواحل جنوبی این کشور را با مشکلی به نام «کشتی های رهاشده» مواجه کرده است. بسیاری از کارشناسان اوراق سازی کشتی ها در خلیج فارس را توصیه نمی کنند، چراکه بسته بودن و عمق کم باعث انتشار سریع آلودگی ها خواهد شد. از این رو سواحل دریایی عمان به دلیل اتصال به آب های آزاد و عمق زیاد به عنوان گزینه بهتر توصیه شده است.
معنی کلمه اوراق‌سازی کشتی در ویکی واژه
جملاتی از کاربرد کلمه اوراق‌سازی کشتی
اوراق‌سازی کشتی‌ها در اواخر سده بیستم بیشتر در بندرهای کشورهای صنعتی مانند بریتانیا و ایالات متحده انجام می‌شد اما امروزه این کار بیشتر در کشورهای در حال توسعه صورت می‌پذیرد. علت این امر هم این است که در کشورهای در حال توسعه نیروی کار ارزان‌تر است و در قوانین زیست‌محیطی این کشورها نیز نسبت به تخلیه مواد سمی هم‌چون آزبست و رنگ بدنه کشتی‌ها سخت‌گیری کمتری وجود دارد. برخی اوراق‌سازی‌های کشتی امروزه در دبی فعالند که تخصص آنها بیشتر در زمینه نفت‌کش‌ها است. چین در دهه ۱۹۹۰ از فعالان عرصه اوراق‌سازی کشتی بود اما پس از آن بیشتر به صنایع سازگارتر با محیط زیست روی آورده‌است.
بسیاری از کارشناسان اوراق‌سازی کشتی‌ها در خلیج‌فارس را توصیه نمی‌کنند، چراکه بسته بودن و عمق کم باعث انتشار سریع آلودگی‌ها خواهد شد. از این رو سواحل دریایی عمان به دلیل اتصال به آب‌های آزاد و عمق زیاد به‌عنوان گزینه بهتر توصیه شده‌است.