اوباشی

حیلت‌گر و مهره دزد و اوباشیم دردی‌کش و کم‌زن خراباتیم

ایمنیم از خبر که خرسندیم فارغیم از خرد که اوباشیم

که اوباشی همی بی‌خان و بی‌مان درو امروز خان گشتند و خاتون

چو گل لطیف ولیکن حریف اوباشی چو زر عزیز ولیکن به دست اغیاری

صلاح از ما مجو زاهد که ما رندیم و قلاشیم گهی دُردی‌کش میخانه گه سرخیل اوباشیم

اوباشی: ترک ثواب است، هم از کردن طاعت و هم از اجتناب معصیت، در غلبه محبت.

چون کافر اوباشی هرچند ز اوباشی با دوست به قلاشی هم دست کنی درکش

نقشبندی بین و نقاشی نگر باده نوشی ذوق اوباشی نگر

موم بودی مایهٔ نقاشیش نقش ها می بست با اوباشیش

چون نزد تو ما ز جملهٔ اوباشیم سودای تو می‌پزیم و خوش می‌باشیم