اواره

یحیی بن اسماعیل مامون (عربی: المأمون بن ذي النون) (متوفی ۱۰۷۵) دومین فرمانروای سلسله بربر هاواره ذولنونید بود که بین سالهای ۱۰۴۳ تا ۱۰۷۵ پادشاه طائفه تولدو (طلیطله) بود.

کی از هجر گلشاه و مرگ پدر شدستی دلاواره آسیمه سر

مثال پاره ای ابری که از باد به پهنای فضاواره گردد

من بلبل ندیده بهارم روا مدار کاواره همچو محتشم از گلشنت شوم

زنهار طبیب از سفر عشق میاسا کاواره درین مرحله بس راهروانند

کاواره همچو محتشم از گلشنت شوم

با اینکه از شماره فزونند ثبت شد هفتاد و اند کوکبشان در اواره‌ها

عرفی نصیحت کنمت گوش دار ، گوش تاوارهی زکشمکش صلح و جنگ خویش

و اندر کودکان خرد این حکم ظاهر است که چون بگریند اندر گاواره، کسی نوایی بزند خاموش شوند و مر آن را بشنوند و اطبا گویند مر این کودک را که حس وی درست است و به بزرگی زیرک باشد و از آن بود که آن ملک عجم را وفات آمد از وی پسری ماند دو ساله. وزرا گفتند که: «اینی را بر تخت مملکت باید نشاند؟» با بزرجمهر تدبیر کردند. وی گفت: «صواب اید. اما بباید آزمود تا حسش درست هست و بدو امید توان داشت؟» گفتند: «تدبیر این چیست؟» بفرمود تا غنا می‌کردند وی اندر آن میان به طرب آمد و دست و پای زدن گرفت. بزرجمهر گفت: «این امیدوار است به ملک.»

من کیستم آن بادیه‌پیمای فنایم کاواره کند قافله را بانگ درایم

چه باشد اگر شربتی آب سرد ببخشی مراوارهانی زدرد