انعطاف‌ناپذیری

این اصل را می‌توان برای معماری‌های کاربردی سازمانی کسب‌وکار مدرن نیز به کار برد، جایی که «عملکرد» فرآیندهای تجاری را در بر می‌گیرد که باید توسط معماری سازمانی یا «فرم» یاری شود. اگر قرار باشد معماری نحوۀ عملکرد کسب و کار را دیکته کند، احتمالاً کسب و کار از انعطاف‌ناپذیری و ناتوانی در سازگاری با تغییرات رنج خواهد برد. معماری سرویس‌گرا به یک معماری سازمانی امکان می‌دهد تا با اتخاذ پروتکل‌های ارتباطی مبتنی بر استاندارد که قابلیت همکاری را ممکن می‌سازد، «فرم» معماری را برای برآورده کردن الزامات عملکردی یک کسب‌وکار بازآرایی کند. این در تضاد با قانون کانوی است که از دیدگاه اجتماعی بیان می‌کند که «فرم تابعی ار سازمان است».