انزوا

در ۵ رجب ۱۲۲۶ به دنیا آمد. در سال ۱۲۶۴ هـ. ق که شهر تبریز دچار طاعون شده بود، او تنها فرزند عباس میرزا بود که نترسید و در شهر ماند تا نظم شهر را حفظ کند و به همین جهت مورد توجه فراوان پدر قرار گرفت و پس از مرگ عباس میرزا، وی از طرف محمد میرزا (بعداً محمدشاه قاجار) به حکومت خوی و سلماس رسید. اما پس از به سلطنت رسیدن محمدشاه، در خانه خویش در تبریز انزوا اختیار کرد. در زمان سلطنت ناصرالدین شاه وی به صوابدید میرزا تقی خان امیرکبیر حاکم قزوین شد. اما میرزا آقاخان نوری پس از رسیدن به صدارت بلافاصله او را عزل کرد. اسکندر میرزا پس از آن شغل دولتی نپذیرفت و به تبریز بازگشت و در ۲۲ ذی‌الحجه ۱۲۷۳ در آن شهر درگذشت.

مظنون این حادثه بیانیه‌ای ۱۴۱ صفحه‌ای از خود به جای گذاشت. الیوت در بیانیه خود، زنان را مسبب تنهایی، انزوا و بینوایی خود می‌داند.

آن‌ها برای مهارت در ابزارمورد علاقه‌شان نیازمند انزوا و گوشه نشینی برای تمرین آن ابزارها هستند و نتیجهٔ به دست آمده از آن تمرین‌ها هنرهای زیبا و بی نظیری است که سایر تیپ‌های شخصیتی به سختی قادر به رقابت با آنان هستند.

از مدح و خدمتت نشوم هیچ منزوی ورچه همی ز مدح ملوک انزوا کنم

ویل دورانت می‌نویسد: کامو در وسیعترین معنای کلمه انسان‌گرا بود. کامو اندیشه خود را از آسمان به امور انسانی هدایت کرد. تلاش می‌کرد که میراث فرهنگی انسان را حفظ کند، و انسان‌تر از آن بود که ایدئولوژی‌هایی را بپذیرد که به انسان فرمان می‌دهد تا انسان را بکشد. شاید به همین دلیل بود که از تمام احزاب سیاسی کناره گرفت. در کتاب طاعون از زبان تارو می‌گوید: «من در دنیای امروز جایی ندارم. هنگامی که قاطعانه از کشتن سر باز زدم، خود را به انزوایی محکوم کردم که هرگز پایانی ندارد.»

صالح چند روز پس از کودتای ۲۸ مرداد از مقام سفارت استعفا داد و از قبول شغل در کابینه کودتا خودداری کرد. صالح بعد از کودتای ۲۸ مرداد چند سالی در انزوا بود.

مدتی از زاویهٔ انزوا پا ننهادی بدر آن بینوا

که به ری انزوا کنم پیشه نکنم در سیاست اندیشه

اما مارسل ترجیح می‌داد به توصیه مادرش عمل کند که می‌گفت بیرون نرود و در اتاقی حبس شود. او اگر سفر هم می‌کرد، در اتاق هتل می‌ماند. این نویسنده بخش عمده پایانی زندگی خود را در انزوا گذراند و در همین انزوا بود که رمان سترگش را نوشت.

در حالی که اثرات دقیق اس‌دی‌دی ناشناخته است، دو عامل اصلی آن استرس و انزوای اجتماعی هستند.

مشهور است در جوانی تحولی روحی به او دست داد و به عرفان روی آورد. از مردم کناره گرفت و ۱۲ سال در ارتفاعات کوهستان نامق و سپس ۶ سال در کوهستان بزد گوشه گرفت و به مطالعه در قرآن و تفاسیر و تحقیق در حال عرفاً پرداخت، یعنی روی‌هم‌رفته ۱۸ سال در خلوت و انزوا بسر برد.

زمان خلوت وایام انزواست مرا نه موسم شره مال وحر ص ومنصب وجاه

بنشسته اند در پس زانوی انزوا بر روی ران و پای بپشت هوی زنند

بر اعتماد دولت بیدار صاحبی در کنج انزوا به فراغت بخفته ام

بدین ترتیب، اکثر مساجد در تبریز و حومه به علت نبودن امام جماعت به تعطیلی کشیده شده و این موضوع، در میان توده مردم نیز تأثیر گذاشته بود. مسلم ملکوتی پس از حضور در تبریز به دلیل داشتن ارتباط با اغلب روحانیون آذربایجانی و سابقه تدریس و استادی نسبت به بسیاری از آنان، نسبت به جذب و دلجویی از آنها اهتمام ورزید و زمینه بازگشتشان را به عرصه اجتماع فراهم آورد. در این میان سیدمحمد حسین شهریار هم که دوران عزلت و انزوای خود را در شهر تبریز سپری می‌نمود با تلاش مسلم ملکوتی و حمایت گسترده وی در صحنه‌های مختلف اجتماعی حضور یافت.[نیازمند منبع]

چه وقت عزلت و هنگام انزواست مرا؟ نرانده دور تمتع ز گنبد دوار

طاووس میر خوبان با قید وحشت است سیمرغ شاه مرغان در حبس انزواست

بودم به کنج بیت حزن با دل حزین یعقوب وار از همه کس رو در انزوا

مضامین و مفاهیم ادبیات هیولایی ریشه در ادبیات گوتیک قرن ۱۸ دارد. اولین نمونه‌های ادبیات گوتیک را می‌توان در رمان قلعه اوترانتو (۱۷۶۴)، اثر نویسنده انگلیسی هوراس والپول جستجو کرد. ادبیات هیولایی در قرن ۱۹ با انتشار فرانکشتاین (۱۸۱۸)، نوشته مری شلی ظهور کرد. ادبیات گوتیک شامل عناصر وحشت و قربانی است که در برابر دشمن یا قربانی خود درمانده‌است. این قربانی معمولاً دارای نوعی قدرت یا مزیت فراطبیعی است و از آن برای ایجاد نزاع در زندگی استفاده می‌کند. در ادبیات هیولایی، قربانی در قالب هیولایی به تصویر کشیده می‌شود که قهرمانان داستان را عذاب می‌دهد. ادبیات هیولایی الهام‌گرفته از گوتیک، احساسات شدید غم و اندوه، ویرانی و انزوا را برمی‌انگیزد.

چه سود از انزوا و ظلمت، ایدوست بلندی خواه را، پستی نه نیکوست