انر

الحسن بن التختاخ (عربی: الحسن بن التختاخ) فرمانروای مصر در دوران خلافت عباسی بود.

آنیتا ، پسر پیتهانا ، در حدود 1740-1725 قبل از میلاد ( گاه‌شماری میانی ) سلطنت می کرد و پادشاه کوشارا بود ، شهری که هنوز شناسایی نشده است. او اولین فرمانروای شناخته شده ای است که متنی را به زبان هیتی نوشته است . مقام عالی او یا رابی سیمیلتیم پرووا نام داشت.

پرتوهای ایکس و گاما دارای طول موج‌های بسیار کوتاه هستند و به همین دلیل انرژی بسیار زیادی داشته و قدرت نفوذ و عبور از درون قطعه را دارند.

چو نیکو بنگری کار جهانرا همان سمراد و هم سمراد باشد

این گمانرا مبر که سهو و خطاست عجز در کار حق بدان نه رواست

آبی و رابی نخستین فیلم سینمای ایران با ژانر کمدی است که در سال ۱۳۰۹ توسط اوانس اوهانیانس ساخته شد و در روز جمعه ۱۲ دی ۱۳۰۹، ساعت ۲ بعد از ظهر در سینما مایاک به نمایش درآمد. داستان دو شخصیت به نام‌های آبی (محمدخان ضرابی) و رابی (غلامعلی خان سهرابی فرد) است. آبی هنگامی که آب می‌نوشد، شکم رابی باد می‌کند. رابی زیر بوم غلطانی دراز می‌کشد و آبی با پتک بر سر او می‌زند و رابی پهن و کوتاه می‌شود. در رستوران لقانطه، آبی و رابی سفارش مرغ می‌دهند و وقتی قصد خوردن آن را دارند، آن مرغ به پرواز در می‌آید و …

تا گشت پدید نصر جانرا دشمن ناآمده بر سپاهش از خصم شکن

گدا را بوسه باید زد بچوب حاجبان زانرو که دایم می کند دور از بلای قرب سلطانش

کشید سرو قدانرا هوای گل سویی که هر چه هست به هم جنس خود بود مایل

آبلیویئن، اترنیتی، اینفینیتی و دث پس از خلقت گیتی شکل گرفتند و این چهار مخلوق کیهانی یکدیگر را به چشم هم‌نیا مشاهده می‌کنند. او رابطهٔ بسیار نزدیکی با دث دارد و نیمه دیگر وی است و این دو ممکن است جنبهٔ مختلف یک موجودیت باشند (درست همانند اترنیتی و اینفینیتی). آبلیویئن درست نقطه مقابل اینفینیتی محسوب می‌شود، همانگونه که دث و اترنیتی در عالم رقیب یکدیگر هستند. قلمرو آبلیویئن تحت عنوان «ناحیه پوچ بیرونی» شناخته می‌شود که تهی از هرگونه ماده و انرژی است.

تئوری دیگر این است که ارهارت و نونان توسط نیروهای ژاپنی دستگیر شدند، شاید پس از اینکه به نوعی به جایی در داخل فرمانروایی دریاهای جنوبی ژاپن رفتند.

نگه کن تا چه باید هر دوانرا وزین دو کز تو پرسیدم بمگذر

رازی که بگفته‌ای بگوشم واگوی زانروی که گوش من گرانخیزتر است

کمال آن شوخ اگر ندهد ترا دست جفاهای جهانرا مرحباگو

باب ۵۵-وصیّت مریدانرا

ما را عدم و فنا نباشد زانروی که عالم بقاییم