اندیشناک

اگر چه ویسه بی آهو و پاکست مرا زین روی دل اندیشناکست

به مجلس می‌روم اندیشناک ای عشق آتش دم بِدَم بر من فُسونی تا قبول طبعِ یار افتم

۱۴۸. اگر از آن‌کس که فرمانده توست اندیشناک باشی با آن که فرمانبر توست تلطف کن.

رهی کاو بود دور از اندیشه پاک به از راهِ نزدیکِ اندیشناک

شب دراز من اندیشناک در غم آنک مگر خدای شبم را نیافریده سحر

سنجر با سپاهی گران راهی ماوراءالنهر شد؛ اما در بین راه به خاطر مصائب و دشواری‌های فراوان، بسیاری از سربازان وی هلاک شدند. هنگامی  که خبر رهسپاری سلطان به غزان رسید، اندیشناک شده نماینده ای نزد سلطان فرستادند و پیام دادند که: «ما بندگان پیوسته فرمانبردار بوده و بر حکم فرمان رفته‌‏ایم. چون ممتاج آهنگ خانه ما کرد برای نیاز و آرامش کودکان و زنان خود کوشیدیم تا او و پسرش کشته شدند. اینک سه هزار دینار و هزار غلام ترک می‏‌دهیم تا سلطان از سر گناه ما درگذرد.»

مشو هرگز از مردن اندیشناک که هست از پی زندگانی هلاک

گنهکار اندیشناک از خدای به از پارسای عبادت نمای

ز دوری در آن ره شد اندیشناک که دارد ره دور درد و هلاک

هرگز از مردن مشواندیشناک زندگانی را ز پی باشد هلاک

شد اندیشناک از پی کار او که با اژدها دید پیگار او