اندرخور

همه کارت از یکدگر بدترست ترا شهریاری نه اندرخورست

زیر است نوای غم و اندرخور شادی بم یک لحظه چنین برگو یک لحظه چنان برگو

اندرخور گفتار من منگر به سوی یار من سینای موسی را نگر در سینه افکار من

به من داد باید سواری هزار گزین من اندرخور کارزار

گفت گل راز من اندرخور طفلان نبود بچه را ابجد و هوز به و حطی کلمن

که این نامه نزد برادر بَرَد بگوید جزین هرچ اندرخورد

کی باشد کاین قفس چمن گردد و اندرخور گام و کام من گردد

عشق تو اندرخور ما شوق تو اندر بر ما دست بنه بر سر ما دست مکش دست مکش

که خون ریختن نیست آیین ما نه بد کردن اندرخور دین ما

کو نعره‌ای یا بانگی اندرخور سودای من کو آفتابی یا مهی ماننده انوار من