انجاز

سرو را وعده های چنان باید که به انجاز مقترن باشد

مادر شیر گفت: از سوابق مکر و غدر تو چندن عجب نمی دارم که از این مواعظت دراین حال و بیان امثل در هر باب. دمنه گفت: این جای مواعظتست اگر در محل قبول نشیند، و هنگام مثل است اگر بسمع خرد استماع افتد. مادر شیر گفت: ای غدار، هنوز امید می‌داری که بشعوذه و مکر خلاص یابی؟ دمنه گفت: اگر کسی نیکویی را ببدی و خیر را بشر مقابله روا دارد من باری وعده را بانجاز و عهد را بوفا رسانیدم. ملک داند که هیچ خاین را پیش او دلیری سخن گفتن نباشد، و اگر در حق من این روا دارد مضرت آن هم بجانب او باز گردد. و گفته‌اند «هرکه در کارها مسارعت نماید و از فواید تامل و منافع تثبت غافل باشد بدو آن رسد که بدان زن رسید که بگرم شکمی تعجیل روا داشت تا میان دوست و غلام فرق نتوانست کرد. » شیر پرسید:چگونه؟

وعده ئی ابن یمین را ز کرم فرمودست وقت اینست که آن وعده بانجاز رسد

آنگه موش پیشتر آمد. گربه او را گرم بپرسید، و راسو و بوم هر دو نومید برفتند، و موش به آهستگی بندها بریدن گرفت. گربه استبطایی کرد و گفت: زود ملول شدی، و اعتقاد من در کرم عهد تو به خلاف این بود، چون بر حاجت خویش پیروز آمدی مگر نیت بدل کردی و در انجاز وعد مدافعت می‌اندیشی؟ بدان که قوت عزیمت و ثبات رای هرکس در هنگام نکبت توان آزمود، زیرا که حوادث زمانه بوته وفا و محک مردان است.

به حزم‌گفته قوانین عقل را برهان به جود کرده مواعید آزرا انجاز

مرا گدائی شاه جهان بسی به ازین که خواندم ملک روم به خسرو انجاز

وی در مبارزه با انجازیان و اسماعیلیان به پیروزی‌هایی رسید که موجب تحکیم حکومت او شد و همچنین لشکر خوارزمشاه را که به تحریک یک والی شورشی به بهانه حمایت او تا حدود قزوین و زنجان پیش آمده بود شکست داد اما این دستاوردها در واقع از آن اتابک ایلدگز بود، که سلطنت واقعی به او تعلق داشت و ارسلان فقط نام آن را داشت.

خردیش ندیدیم و لیکن به بزرگی از عهد وفا از وعد انجاز ستاند

وعده را چون ندیدم انجازی راستی را خرد برانم داشت

از پی توقیع در انجاز آن با بنانت کلک همرازی کند

فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ بقصدنا الی انجاز ما وعدناکم او بایصال الوعید الیکم.