امپریال

تحلیل امپریالیسم فرهنگی که توسط ادوارد سعید انجام شد اساساً از مطالعه امپراتوری بریتانیا استخراج شد. به گفته دانیلو راپونی، امپریالیسم فرهنگی بریتانیا در قرن نوزدهم تأثیر بسیار گسترده‌تری نسبت به امپراتوری بریتانیا داشت. او می‌نویسد: «به تعبیر سعید، من امپریالیسم فرهنگی را هژمونی پیچیده فرهنگی کشوری، بریتانیای کبیر، می‌بینم که در قرن نوزدهم هیچ رقیبی از نظر توانایی اش در ارائه قدرت خود در سراسر جهان و اثرگذاری بر فرهنگ، نداشت. امور سیاسی و تجاری اکثر کشورها. این «هژمونی فرهنگی» کشوری است که قدرتش برای صدور بنیادی‌ترین ایده‌ها و مفاهیم بر اساس درک خود از «تمدن» عملاً هیچ حد و مرزی نداشت.» در این، برای مثال، راپونی شامل ایتالیا می‌شود.

وی در ۲۹ اوت ۱۸۹۹ در تفلیس در به دنیا آمد و آکادمی امپریال هنر (۱۹۲۷) از فارغ‌التحصیل گشت. وی در فرهنگستان دولتی تئاتر سوندوکیان و آرمن‌فیلم فعالیت می‌کرد. وی همچنین برنده جوایزی همچون چهره هنری شایسته ارمنستان شوروی شد. وی در ۲۰ مهٔ ۱۹۵۴ در سن ۵۴ سالگی در ایروان درگذشت.

در اکتبر سال ۱۹۲۲ میلادی، سوار بر ناو اِس‌اِس هرفوردشر و از راهِ کانال سوئز و سری‌لانکا به سفر دریایی برای پیوستن به پلیسِ سلطنتیِ هند در برمه اقدام کرد. یک ماهِ بعد به رانگون رسید و سپس برای آموزش در مدرسهٔ آموزشِ پلیس به ماندالی رفت. پس از مدتی کوتاه از خدمت در میامیو، به یک پاسگاهِ مرزی در میانگمیا در ۱۹۲۴ گمارده شد. کار به‌عنوانِ یک پلیسِ امپریالیستی، به وی مسئولیتِ بسیار بیشتری نسبت به قبل داد. هنگامی‌که او در دلتای توانته به عنوان یک افسرِ زیربخش خدمت می‌کرد، مسئولِ امنیتِ نزدیک به ۲۰۰٬۰۰۰ تن بود. در پایان سال ۱۹۲۴ میلادی، به مقامِ دستیارِ سرپرستِ منطقه ارتقا یافت و به سیریم منتقل شد که به رانگون نزدیکتر بود.

روش سیمپل توسط پروفسور برایان اسپالدینگ و دانشجوی خود شوهاس پاتانکار در امپریال کالج لندن در اوایل دهه ۱۹۷۰ توسعه یافت. پس از آن، این روش به طور گسترده توسط بسیاری از محققان برای حل انواع مختلف مسائل جریان سیال و انتقال حرارت استفاده شد.

تصویر در حقیقت نمایانگر بشریت و تمدن شکست خورده به دست طبیعت، در دندان‌ها و پنجه‌های خونین است که می‌تواند به عنوان یک تفسیر در مورد بحران پیروزی و امپریالیسم در اواسط قرن نوزدهم برداشت شود. عبارت؛ آدمی پیشنهاد می‌کند و خداوند آن را می‌گیرد، برگرفته از عنوانی لاتین با همین مضمون از کتاب تقلید مسیح، فصل ۱۹ و نوشتهٔ کشیش آلمانی، توماس کمپیس، می‌باشد.

او که توسط والدینش رها شده بود در یتیم خانه مسکو بزرگ شد. او در سال ۱۷۸۲ در دوره‌های ابتدایی آکادمی امپریال هنر ثبت نام کرد و بعداً نزد گریگوری اوگریوموف و گابریل فرانسوا دویا تحصیل کرد و در سال ۱۷۹۷ فارغ‌التحصیل شد.

امپریالیسم فرهنگی تمایل دارد «تدریجی باشد و طبیعتاً ناقص است. پیکربندی جزئی و ناقص این هستی‌شناسی مفهومی ضمنی از واقعیت را می‌طلبد و تلاش می‌کند - و اغلب با شکست مواجه می‌شود - تا اشکال دیگر وجود جمعی را حذف کند. برای دستیابی به این هدف، پروژه‌های مهندسی فرهنگی تلاش می‌کنند تا ساکنان را در حوزه‌های ساخته‌شده نمادها منزوی کنند، به گونه‌ای که آنها (در نهایت، در برخی موارد پس از چندین نسل) فرهنگ‌های دیگر را رها کرده و با نمادهای جدید شناسایی کنند.«نتیجه مورد نظر گسترده‌تر از این مداخلات را می‌توان به عنوان یک شناخت مشترک از مالکیت خود زمین (از طرف سازمان‌هایی که تصاویر را منتشر و تأمین مالی می‌کنند) توصیف کرد.»

به معنای سیادت و حاکمیت اقتصادی گروه معدودی از سرمایه‌داران بزرگ مالی است؛ که عملاً مالک انحصارات صنعتی و بانکی هستند و کنترل رشته‌های اصلی اقتصاد را در دست خود متمرکز کرده‌اند. الیگارشی مالی در دامنه‌ای وسیع‌تر را امپریالیسم گویند.

در قرن نوزدهم چینی‌ها دچار جنگی فرسایشی با دو کشور امپریالیستی آن زمان، فرانسه و بریتانیا شدند و همین‌طور جنگی با ژاپن بر سر کره.

دسامبر همان سال ساخت و ساز شروع شد و هر سه هفته یکبار یک سن فیلمبرداری آماده بهره‌برداری می‌شد. ۹ ماه بعد پروژه کامل و یک میلیون پوند هزینه ساختن استودیوها شد. نخست پنج استیج و یک تانکر آب با ظرفیت ۶۵ هزار گالون آماده بهره‌برداری داشتند. روز۳۰ سپتامبر ۱۹۳۶ دکتر لزلی برگین، منشی پارلمان انگلستان رسماً استودیوها را افتتاح کرد. نخستین فیلمی که در استودیو پاین وود فیلمبرداری شد، ملودی لندن (۱۹۳۷) بود. بخش‌هایی از فیلم در استودیوهای بریتیش و دومینیونز امپریال فیلمبرداری شده بود اما آتش‌سوزی فیلمبرداری را تعطیل کرده بود.