امپراطوری

در سال ۱۳۸۸ خورشیدی وی در یک سخنرانی بیان کرد: اشاره من به عدم امکان فروپاشی آمریکا که در سفر قبلی‌ام به نیویورک گفتم و در مطبوعات داخلی هم بازتاب بسیاری داشت بر پایه این تحلیل بود که اساساً ساختار سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آمریکا به گونه‌ای نیست که این کشور مانند شوروی دچار فروپاشی شود. منظور ما از فروپاشی، فروپاشی امپراطوری آمریکا است.

وی ریاست دادگاه حقوق در سوریه را در سال ۱۸۷۸ به عهده گرفت و یک سال بعد با توجه به شایستگی‌هایش به سمت رئیس کل دادگاه‌های سوریه، لبنان و فلسطین گماشته شد. بعد از آن به سمت بازرس کل دادگاه‌های ولایت سلانیک در سال ۱۸۸۴م منصوب شد و سپس به پایتخت رفت و در آنجا به ریاست دادگاه تجدید نظر گماشته شد. دو ماه از اشتغال به این کار نگذشته بود که رئیس کل دادگاه تجارت داخلی شد که شش سال ادامه یافت. در سال ۱۸۹۱م عضو دفتر تنظیمات در مجلس شورای امپراطوری عثمانی شد.

از آثار او می‌توان به دو اثر دیگر وی نیز اشاره کرد؛ یکی از آن‌ها کتاب تاریخ عمومی بزرگی است با نام تاریخ عالم که از خلقت آدم تا سال ۲۵۸ ه‍.ق را به‌تفصیل توضیح داده‌است. این تاریخ به دو قسمت تقسیم شده‌است: اولی مربوط به دورهٔ پیش از اسلام از آغاز خلقت است و دومی -که کوتاه‌تر است- به تاریخ اسلام مربوط می‌شود. وی تألیفاتی دیگری از جمله: جغرافیای امپراطوری بیزانس، تاریخ فتوحات آفریقا و کتاب ملوک روم را نگاشته‌است.

آل رشید نام حاکمان نیمه مستقل سرزمین حجاز یعنی مکه و مدینه در دوران امپراطوری عثمانی می‌باشد.

تیگلات-پلیسر سوم (پول) و شلمنسر پنجم که جزو آشوریان بودند،امپراطوری اسرائیل را نابود کردند. سارگون دوم و پسرش کار اسرائیل شمالی را تمام کردند و اثری از آن باقی نگذاشتند.

ارمنی‌هایی که امروزه در ترکیه زندگی می‌کنند بازماندگان جامعهٔ بزرگ‌تری هستند که به مدت هزاران سال قبل از تأسیس امپراتوری عثمانی وجود داشت. تعداد شهروندان ارمنی امپراطوری عثمانی قبل از جنگ جهانی اول بین دو تا دو و نیم میلیون نفر تخمین زده می‌شود. در طی دوران امپراطوری عثمانی ارمنی‌ها همانند یونانیان و یهودیان در کسب و کار و تجارت فعال بودند.

مردمانی که در قدیم ماردی شناخته می‌شدند، تپوریان، کادوسیان و علی الظاهر اخیرتر، گلای جون ملتهایی کنترل ناشدنی به ظاهر می‌شوند که زیر بار رفتن به زیر یوغ امپراطوری‌ها نمی‌روند. آریان از مصاحبین اسکندر، می‌گوید: «به سبب دشواری پیشروی و نیز از آن جا که ماردیان نه تنها فقیر نبودند بلکه ستیزه گر بودند، کسی سرزمین شان را اشغال نکرده بود». این سنت نافرمانی و تجزیه طلبی در ادوار مختلف تاریخ ایران در زمان سلسله‌های هخامنشیان، پارتیان و ساسانیان پابرجا بوده‌است.

ایران و عراق پیشینه درگیری‌های دیرپا بر سر مالکیت و حق به‌کارگیری از این رودخانه دارند. این درگیری‌ها پیشینه‌ای ۴۰۰ ساله دارد و از زمان همجواری امپراطوری عثمانی با مرزهای غربی ایران آغاز شده‌است. در طول این مدت قراردادهای بیشماری برای چگونگی بهره‌برداری از رودخانه میان دو کشور به امضاء رسیده‌است. مهم‌ترین این پیمان‌ها پیمان ۱۹۷۵ الجزایر می‌باشد که بخشی از آن دربارهٔ تعیین مرز رودخانه‌است. این قرارداد تا امروز پابرجا مانده‌است.

در سال ۱۸۵۱ ناپلئون سوم با کودتا به جمهوری دوم پایان داد و امپراطوری دوم فرانسه را بنیاد نهاد. کنستانس نیز مانند بسیاری از سوسیالیست‌ها امپراتور را مدافع حقوق مردم می‌دانست؛ و اقدام به چاپ کتابی نمود و حکومت جدید را سوسیالیم راستین خواند ولی بعد از مدتی با تغییر چهره امپراتور به عنوان شخصیتی دیکتاتور مأموران حکومتی او را به جرم انتشار نوشته‌هایی ضد امپراتور بار دیگر در سال ۱۸۵۵ دستگیر کردند.

یهودیان در منطقه‌ای که امروزه ترکیه نامیده می‌شود از حدود ۲۴۰۰ سال پیش ساکن هستند. از زمان قرن پنجم قبل از میلاد در منطقه آسیای میانه جمعیت‌های یهودی وجود داشته‌است. بعد از اخراج یهودیان از اسپانیا و پرتغال در سال ۱۴۹۲ میلادی، امپراطوری عثمانی بیشتر این یهودیان را جذب کرده و دارای جمعیت یهودی زیادی شد. با اینکه بعد از تأسیس کشور اسرائیل بسیاری از یهودیان از ترکیه مهاجرت کردند، این منطقه هنوز هم دارای جمعیت یهودی قابل توجهی است. به‌طور تقریبی حدود ۳۰ هزار نفر یهودی در ترکیه و ۸۰ هزار نفر یهودی ترکیه‌ای در اسرائیل زندگی می‌کنند.