اقتران

اقتران (برخورد)، یعنی پیوستن دوچیز به یکدیگر، به این ترتیب که وجود آنها در زمان یا در مکان با هم است یا به این ترتیب که با تغییر یکی از آنها دیگری نیز تغییر می‌کند.

هرکه مستوحش بود پر غصه جان کرده باشد با دغایی اقتران

لطفت میان معجز و سحر امتزاج داد لعلت میان آتش وآب اقتران دهد

قانون اقتران در روانشناسی یکی از قوانین سه‌گانه است که ارسطو برای تفسیر تداعی افکار، تدوین کرده‌است.

بیاساید کنون مسجدّ ،سر افرازد کنون منبر که با توحید سنّت را بیکجا اقتران آمد

در نهج هفتم، سخن از ترکیب دوم برای حجج می‌باشد. ابتدا اشاره‌ای به قیاس، استقراء و تمثیل دارد. بو علی، هر یک را تعریف می‌کند و توضیح مختصری از آن‌ها ارائه می‌دهد، بعد به قول خود اشاره خاصی به قیاس و قیاس اقترانی دارد، سپس اصناف اقترانات حملیه را که اشکال اربعه می‌باشند با چگونگی منتج و غیر منتج بودنشان، مورد بررسی قرار می‌دهد.[پاورقی ۸]

چنین باغ و چنین شش جو پس این پنج و این شش جو قیاسی نیست کمتر جو قیاس اقترانی را

خلاصه مضمون این قانون این است که وجود دو حالت با هم در روان یک ارتباط اقترانی بین آنها برقرار می‌کند.

اما این ازدواج علاوه بر ارتباط جسمانی باید روحانی نیز باشد. هدف اصلی ازدواج، پرورش روح و ایجاد هماهنگی و وحدت بین دو شریک زندگی تعریف شده‌است. حداقل سن ازدواج پانزده سال تمام است. از بیان رضایت طرفین و پرداخت مهریه بهائی و خواندن آیه‌ای توسط زن و مرد که متن آن در کتاب اقدس ام‌الکتاب دین بهائی امده‌است و ثبت واقعه، امضای والدین و همچنین ۹ شاهد رسماً آغاز می‌شود. باید توجه داشت که رضایت والدین دو طرف ازدواج نیز در امر بهائی از عناصر تحقق اقتران است.

رعد و برق و ابر و بارانرا بحکمش انقیاد آب و خاک و باد و آتش را ز بهرش اقتران

در اضافه اقترانی، میان مضاف و مضاف الیه رابطه مقارنت و همراهی برقرار است. مثلاً‌ در جمله «با چشم رحمت بر ما نظر کن»، ترکیب اضافی «چشم رحمت» یعنی چشمی به نشانه رحمت یا چشمی همراه با رحمت. البته در اینجا منظور از چشم همان نگاه یا دید است.

اقتران (اِ تِ) [ع .] ۱ - (مص ل) قرین شدن. ۲ - نزدیک شدن ستاره ای به ستاره دیگر. ۳ - (اِمص) نزدیکی، پیوستگی.

چه شد زین چهار اقتران در عدد هزار و صد و چار مطلب عیان

لیک بهر حسرت بدخواه و وجد نیک خواه کان بتشریف قبول شاه جستی اقتران

نه با لذت و راحتم اتصال نه با نعمت و حرمتم اقتران

ای جود جسته با کف کافیت اتحاد وی فضل کرده با دل صافیت اقتران

اگر دو چیز در دو مکان مختلف باشند و انسان هنگام مشاهده یکی از آنها، در مورد دیگری بیندیشد، اقتران بین این دو چیز در ذهن حاصل می‌شود، زیرا اصل اقتران، اقتران ذهنی یا معنوی است.

باد با بخت تو سعدین فلک رااقتران تا به یزدان بندگان را در سجودست ا‌قتراب