افشاندن

حذیقه گوید، «من بر هیچ والی ثنا نگویم، نه آن که نیک بود و نه آن که بد بود. از او پرسیدند که چرا؟ گفت، زیرا که از رسول (ص) شنیدم که فردای قیامت همه والیان را بیارند و هم آن که ظالم بوده باشد و هم آن که عادل بوده باشد و همه را بر صراط بدارند و صراط را فرمایند تا ایشان را بیفشاند. یک افشاندن که هرکه در حکم جور کرده باشد یا در قضای حکومات رشوت ستده باشد یا گوش زیاده فرایک خصم داشته باشد، همه بیوفتند و می روند و تا هفتاد سال به دوزخ فرو شوند تا به قرارگاه خود رسند».

ریختن می در گلوی زاهدان بی نمک آب حیوان در زمین شوره زار افشاندن است

ز جمشید بر گوهر افشاندند مر آن روز را روز نو خواندند

به حاصل دامن افشاندن رعونت بار می‌آرد به جرم اینکه چون گلبن نیم، چون سرو آزادم

بزرگان برو گوهر افشاندند همی پاک توران شهش خواندند

پیش غافل سخن از پند و نصیحت راندن هست بر صورت دیوار گلاب افشاندن

شمع ماتم را خموشی به ز آب زندگی است دل نمی گردد سیاه از دامن افشاندن مرا

در طول اولین جنگ صلیبی و قتل‌عام اورشلیم گزارش شده‌است که: «صدای جیغ (اطراف را احاطه کرده بود)، شعله و شکنجه نوع بشر، آواز می‌خواندند که 'مسیح، ما تو را می‌پرستیم!' با صلیبیونشان صلیب‌ها را برمی‌افشاندند.» مسلمانان یکسره کشته می‌شدند، و یهودیانی که در کنیسه‌هایشان پناه می‌گرفتند هنگامی کشته می‌شدند که صلیبیون آن‌ها را آتش می‌زدند.

ز گنج خرد گوهر افشاندند پس پرده بر مادرش خواندند

گل افشاندن، غبار انگیختن چند‌؟ نمک خوردن، نمکدان ریختن چند‌؟

برافشاندند چندان زر و گوهر که شد درویش آن کشور توانگر

دست افشاندن: اشاره دارد به دست از دنیا و آخرت برداشتن در راه معشوق.