افساد

معنی کلمه افساد در لغت نامه دهخدا

افساد. [ اِ ] ( ع مص ) فساد کردن. تباه کردن. ( منتخب از غیاث اللغات ) ( آنندراج ). تباه کردن. ( منتهی الارب ) ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ) ( ناظم الاطباء ). تبه کردن. ( تاج المصادر بیهقی ).تباهی کردن ، ضد اصلاح. بد کردن. ( یادداشت مؤلف ). || ( اِمص ) اغتشاش. تباهی. خرابی. زیان. خسارت. ضرر. ( ناظم الاطباء ). تبه کاری. ( یادداشت مؤلف ).
افساد. [ اَ ] ( ع اِ ) تباهیها. ( غیاث اللغات ) ( از منتخب ) ( آنندراج ).

معنی کلمه افساد در فرهنگ معین

( اِ ) [ ع . ] ۱ - (مص م . ) فساد کردن ، برپا کردن فتنه . ۲ - (اِمص . ) تباهی ، فساد.

معنی کلمه افساد در فرهنگ فارسی

فاسدکردن، تباه کردن، فتنه وفسادبرپاکردن
۱ - ( مصدر ) فاسد کردن تباه کردن بر پا کردن فتنه . ۲ - ( اسم ) تباهی فساد. جمع : افسادات .
تباهیها

معنی کلمه افساد در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ضدّ اصلاح را افساد می گویند.
افساد یا به مال تعلّق می‏گیرد یا به عمل. گاهی نیز بر محاربه و سلب امنیّت و آسایش جامعه اطلاق می‏گردد؛ بدین جهت به محارب، مفسد فی الارض (افساد کننده در زمین) گفته می‏شود.
افساد در مال
افسادی که به مال دیگری تعلّق می‏گیرد در بیشتر موارد موجب ضمان است.
انواع افساد در مال
این نوع افساد گاه با آسیب رساندن، یا تلف کردن مال دیگری تحقّق می‏یابد و گاه با انجام دادن عملی در مال که به سبب آن مالک از تصرّفات مطلوب درمال خود محروم می‏گردد، مانند حائل قرار دادن میان مالک و مال او، به گونه‏ای که مال از دسترس وی خارج گردد. در پاره‏ای موارد، محرومیّت از ناحیه حکم شارع مقدّس پدید می‏آید، مانند آنکه فردی انگور دیگری را به شراب تبدیل کند یا با ادرار در آب پاک، آن را نجس نماید و یا حیوان دیگری را که معمولاً از گوشت آن استفاده می‏شود، مانند گاو و گوسفند وطی کند. نتیجه این محرومیّت، عدم جواز خرید و فروش در صورت نخست، عدم جواز استفاده از آب در امور مشروط به طهارت در مورد دوم و لزوم سر بریدن، سوزاندن و دفن کردن حیوان موطوء در مثال سوم است.
افساد در عمل
...

معنی کلمه افساد در ویکی واژه

فساد کردن، برپا کردن فتنه.
تباهی، فساد.

جملاتی از کاربرد کلمه افساد

بزرگی را همی دانم که هرگز چو او کس نیست در افساد حالی
در تاریخ ۲۲ خرداد ۱۳۹۶ خبر افزایش اعمال سرکوب علیه اقلیت سنی در ایران به دنبال دو تهاجم در تهران منتشر گردید و نگرانی‌ها نسبت به اعدام‌های جمعی در میان زندانیان سنی افزایش یافت در این گزارش‌ها اشاره شده است که بیش از ۲۵ نفر از اهل سنت در زندان رجایی‌شهر به اتهام‌هایی مثل محاربه و افساد در روی زمین در دادگاه اعدام شدند.
بحث و بدگمانی ها که نسبت بمن کرده بودید؛ این بدگمانی از تو مرا در گمان نبود. در باب کرمانشاه حق داری بیک جهه که من رفتن خودت را تنها واجب میدانستم وباضم و ضمیمه غلط و خودت خلاف این را صلاح میدانستی؛ اما حق نداری باین جهه که ذهنی شما شده، یقین دانسته اید میرزا موسی خان را میخواهم آنجا بفرستم، منشا خیالاتی که درباره من کنید؛ اعم از کاغذ نوشتن بدارالخلافه در منزل علی آباد با افساد در کار نواب طهماسب میرزا و اصرار در باب محمدحسین میرزا همه از آن رهگذر است و اینجا شما خبط کرده اند نه من؛ چرا که شاهنشاه و نایب السلطنة روحی فداه نه باستحقاق بل برعایت حقوق پدرم و حرمت جدم صلوات الله علیه قائم مقامی این دولت را بمن و وزارت ولیعهد را به برادرم مرحمت فرموده اند. از این دو منصب بالاتر منصبی برای ما دو نفر ممکن ومقدور نیست اگر من مرد دنیا باشم این پایه و منصب را از دست نمیدهم مگر بقطع حلقوم و هرگز عوض نمیکنم این وزارت را بر وزارت کل شاهزادگان و امیرزادگان.
این عنوان مجرمانه توسط صادق خلخالی حاکم شرع دادگاه انقلاب برای بسیاری از مقامات رژیم پهلوی را در کنار خود محمدرضا شاه و اکثر اعضای خانواده‌اش استفاده شد تا او بتواند حکم اعدام غیابی صادر کرده یا کسانی را که دستگیر شده بودند اعدام کند. از جمله افرادی که در این دوره تحت این عنوان اعدام شدند می‌توان به نادر جهانبانی، فرخ‌رو پارسا، نعمت‌الله نصیری و شهریار شفیق اشاره کرد. محاربه و افساد فی‌الارض در قانون حدود و تعزیرات (مصوب ۱۳۶۱) وارد نظام حقوقی ایران شد و در قانون مجازات اسلامی (مصوب ۱۳۷۰) که جایگزین آن شد، نیز یکی از عناوین مجرمانه است.
به دلیل پیشینه خانواده دیاموند، دادگاه ویژه روحانیت به پرونده آن‌ها رسیدگی کرد. آنا دیاموند و پدر وی در دادگاه بابت اتهاماتی نظیر «جاسوسی برای ام‌آی۶، موساد و سی‌آی‌ای»، «افساد فی الارض» و «توهین به مقدسات اسلام» به حکم اعدام محکوم شدند. تصاویر آنا دیاموند در کنار سیاست‌مداران بریتانیایی از جمله دیوید کامرون، بوریس جانسون و جنت ناپالیتانو از مصادیق اتهام «جاسوسی» عنوان شد. حکم دیاموند پس از مدتی به ۱۰ سال حبس تعزیری کاهش یافت. آنا دیاموند اواسط سال ۹۵ با قید وثیقه به بازداشت خانگی انتقال یافت.
حبیب اسیود، از رهبران پیشین این گروه در آبان ۱۳۹۹ در ترکیه ربوده و به ایران منتقل شد و در نهایت، طبق اعلام قوهٔ قضاییه جمهوری اسلامی، پس از برگزاری دادگاه و صدور رأی در ۲۱ اسفند ۱۴۰۱، به جرم افساد فی‌الارض از طریق تشکیل، اداره و سرکردگی گروه باغی به نام حرکة النضال و طراحی و اجرای عملیات‌های تروریستی در استان خوزستان در تاریخ ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۲ اعدام گردید.
بدان که آنکه غیبت را می شنود نیز حکم غیبت کننده را دارد، همچنان که در احادیث وارد شده است و همچنان که غیبت کنندگان، افساد دارند، غیبت شنوندگان نیز چنین اند، زیرا: آن کسی که در حضور او غیبت مسلمانی می شود یا به آن خوشحال نمی شود و بدش هم نمی آید و به این جهت منع نمی کند یا خوشحال می شود ولی از راه ریا و تزهد تصدیق نمی کند بلکه گاه است منع می کند اما قلبا طالب آن است که منع او را نشنوند و بسا باشد حیله ها برانگیزد که آن غیبت قطع نشود، مثل اینکه اظهار تعجب کند یا بگوید که من چنین نمی دانستم و او را نوع دیگر شناخته بودم، که آن غیبت کننده بیشتر میل در غیبت کند و به این سخنها او را به غیبت وا می دارد و اینها همه در گناه و حکم با غیبت کننده شریکند.
بنا بر ماده ۲۸۲ قانون مجازات اسلامی مجرمی که محارب بودن او احراز شده باشد مجازاتش یکی از چهار مجازات اعدام، صلب، قطع دست راست و پای چپ و تبعید است.به دلیل شدت مجازاتی که برای محاربه و افساد فی‌الارض در قانون پیش‌بینی شده است و همچنین سابقهٔ استفاده از آن، این عنوان در مواقعی برای تهدید منتقدان جمهوری اسلامی نیز استفاده شده است.
در تاریخ نهم بهمن ۱۴۰۱، سید کاظم موسوی رئیس کل دادگستری استان فارس ضمن تکذیب اتهام بمب‌گذاری، اعلام کرد که کیفرخواست این پرونده با اتهام اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور صادر شده‌است و وجود اتهامات محاربه و افساد فی‌الارض را رد کرد.
کیفرخواست بدون اتهامات افسادفی‌الارض و محاربه صادر شد.
«الَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللَّهِ زِدْناهُمْ عَذاباً فَوْقَ الْعَذابِ بِما کانُوا یُفْسِدُونَ» ای بسبب صدّهم و منعهم النّاس عن الایمان و الجهاد، «زِدْناهُمْ عَذاباً فَوْقَ الْعَذابِ» ای عذابا بکفرهم و عذابا بصدّهم و منعهم و افسادهم و لهذا فی القرآن نظائر کقوله تعالی: «سَنُعَذِّبُهُمْ مَرَّتَیْنِ» و قوله: «وَ لَنُذِیقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذابِ الْأَدْنی‌ دُونَ الْعَذابِ الْأَکْبَرِ. لَهُمْ فِی الدُّنْیا خِزْیٌ وَ لَهُمْ فِی الْآخِرَةِ عَذابٌ عَظِیمٌ. أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً» قال عبد اللَّه بن مسعود: «زِدْناهُمْ عَذاباً» یعنی عقارب انیابها کالنّخل الطوال.
مدّعی چند میان من و جانان آخر از سر حقد و حسد این همه افساد کنی
کجا باشد شگون آن ذات مفسد را که افسادش به عینه هم چو عم در ملک شاهان بل اعم باشد
افساد کن ای خدایگان در ملک و اندیشه مکن ز ایزد داور
ای که در عالم اجسام ، حکیمانه اگر دفع افساد عوارض کنی از لطف عمیم
و اول چیزی از تأدیب او آن بود که او را از مخالطت اضداد، که مجالست و ملاعبه ایشان مقتضی افساد طبع او بود، نگاه دارند، چه نفس کودک ساده باشد و قبول صورت از اقران خود زودتر کند؛ و باید که او را بر محبت کرامت تنبیه دهند، و خاصه کراماتی که به عقل و تمییز و دیانت استحقاق آن کسب کنند نه آنچه به مال و نسب تعلق دارد.
و این ها اول مرتبه ی پرهیزگاری است. چه خداوند فرمود: تلک الدار الآخره نجعلها للذین لایریدون علوا فی الارض و لافسادا و العاقبه للمتقین ».
کیفرخواست بدون اتهامات افسادفی‌الارض و محاربه صادر شد
از ابتدای این خیزش اعتراضی، قوه قضائیه ایران برای شماری از معترضان دستگیر شده احکام اعدام صادر کرده است. عنوان مجرمانه عمده این احکام «محاربه» و «افساد فی الارض» است. اما حقوقدانان و و کلای دادگستری و بعضی از روحانیون حوزه علمیه قم به احکام صادره از نظر حقوقی اعتراض کردند و خواهان توقف صدور احکام محاربه و افساد فی‌الارض برای معترضان شدند.
در ۱۳ مهر ۱۳۵۰ هم‌زمان با جشن‌های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی به درجهٔ ارتشبدی ارتقاء پیدا کرد و در شهریور ۱۳۵۷ پس از برقراری حکومت نظامی در تهران و تغییر کابینهٔ دولت، هنگامی که سفیر ایران در پاکستان بود به تهران احضار و به زندان اوین روانه شد. وی پس از انقلاب ۱۳۵۷ علی‌رغم مخالفت دولت موقت مهدی بازرگان در جریان دادگاه انقلاب به ریاست صادق خلخالی به جرم محاربه با خدا و افساد فی‌الارض و شرکت مستقیم در کشتار مردم، در پشت‌بام مدرسه رفاه واقع در خیابان عین الدوله در تهران اعدام شد.