اصم

العدلیة یک منطقهٔ مسکونی در بحرین است که در استان عاصمه (بحرین) واقع شده‌است.

قرأ عاصم: تَفَسَّحُوا فِی الْمَجالِسِ لانّ لکلّ جالس مجلسا معناه لیتفسّح کلّ رجل فی مجلسه و قوله: یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ ای یفسّح ذلک المجلس بازالة وحشة التّضایق و تطبیب النفوس به و قیل: یَفْسَحِ اللَّهُ لَکُمْ فی الجنة، و قیل: یفسح اللَّه فی القبر.

از شاعران ترک‌زبان که در رثای حسین بن علی سروده‌ها دارند می‌توان بیضای اردبیلی و عباسقلی یحیوی و رحیم منزوی اردبیلی و عاصم کفاش را نام برد.

رای او جذر اصم، سر قدم، جمع کلم روی او شمع حرم، دفتر علم لدن است

زاغ گفت: کبک انجیری با من همسایگی داشت و میان ما بحکم مجاورت قواعد مصادقت موکد گشته بود. در این میان او راغیبتی افتاد و دراز کشید. گمان بردم که هلاک شد. وپس از مدت دراز خرگوش بیامد و در مسکن او قرار گرفت و من در آن مخاصمتی نپیوستمی. یکچندی بگذشت، کبک انجیر بازرسید. چون خرگوش را در خانه خویش دید رنجور شد و گفت: جای بپرداز که ازان منست، خرگوش جواب داد که من صاحب قبض ام. اگر حقی داری ثابت کن. گفت: جای ازان منست و حجتها دارم. گفت: لابد حکمی عدل باید که سخن هر دو جانب بشنود و بر مقتضی انصاف کار دعوی بآخر رساند. کبک انجیر گفت که: در این نزدیکی بر لب آب گربه ایست متعبد، روز روزه دارد و شب نماز کند، هرگز خونی نریزد و ایذای حیوانی جایز نشمرد. و افطار او برآب و گیا مقصور می‌باشد. قاضی ازو عادل تر نخواهیم یافت. نزدیک او رویم تا کار ما فصل کند. هر دو بدان راضی گشتند و من برای نظاره بر اثر ایشان برفتم تا گربه روزه دار را ببینم و انصاف او در این حکم مشاهدت کنم. چندانکه صائم الدهر چشم بریشان فگند و بردوپای راست بیستاد و روی بمحراب آورد، و خرگوش نیک ازان شگفت نمود. و توقف کردند تا از نماز فارغ شد. تحیت بتواضع بگفتند و در خواست که میان ایشان حکم باشد و خصومت خانه برقضیت معدلت بپایان رساند. فرمود که: صورت حال بازگویید. چون بشنود گفت: پیری در من اثر کرده ست و حواس خلل شایع پذیرفته. و گردش چرخ و حوادث دهر را این پیشه است، جوان را پیر می‌گرداند و پیر را ناچیز می‌کند.

«محمد ابن سَلّام بن عبیدالله بن سالم، جُمحی قَرشی» در حدود سال ۷۵۷م/ ۱۴۰ق در بصره زاده شد. نسب‌های جمحی و قرشی از برای موالی‌بودن پدرانش نزد «قدامة بن مظعون جمحی قرشی» برگرفته شده. از بزرگانی مانند اصمعی، بشار بن برد، معمر بن مثنی، مروان بن ابی‌حفصه، مفضل ضبی، یونس بن حبیبدانش فراگرفت؛ همچنین از پدرش. درگذشت او در بغداد در ۸۴۶م / ۲۳۱ق روی داد.

اصمعی از زندگانی اعراب حکایاتی می ساخت و بهر هارون الرشید همی گفت تا بخندد، در یکی از کتب تاریخ دیده ام که وی روزی نزد رشید شد. رشید سخت گرفته بود.

هنگامی که اسکندر کبیر پس از مرگ پدر بر سریر سلطنت تکیه زد، آتالوس به همراه پارمنیون به عنوان فرماندهان لشکر پیشتاز برای فتح آسیا در آسیای صغیر خیمه زده بودند. پس از مرگ فیلیپ، از منابع عمدتاً متخاصم نقل است که دموستن نامه‌ای برای آتالوس نگاشته و فرستاده و در آن قول حمایت آتن را در صورت برقرای اتحاد میان آن دو علیه اسکندر بدو داده‌است.

شهر السره (به عربی: السرة) در استان عاصمه در کشور کویت واقع شده‌است. جمعیت این شهر ۲۰٫۹۳۸ نفر است.

طبیب من مکن از من تحاشی خلاصم ده ازین صاحب فراشی

با حمایت خلافت عثمانی و از قرن دهم هجری به بعد، قرائت حفص از عاصم به تدریج، به رایج ترین قرائت در دست عموم مسلمانان، بدل شده است. این قرائت با همه اهمیت و محبوبیت، از برخی شبهات نحوی یا صرفی پیراسته نمی باشد. روح الله نجفی، دانشیار دانشگاه خوارزمی، در مقاله ای پژوهشی با عنوان «نقش عربیت در نقد قرائت حفص از عاصم»، نمونه هایی از مشکلات نحوی و صرفی این قرائت را به بحث نهاده است و بر اساس اقوال منتقدان، جدول ذیل را عرضه داشته است:

السیف (به عربی: ضاحیة السیف) یک منطقهٔ مسکونی در بحرین است که در استان عاصمه (بحرین) واقع شده‌است.

آن تخاصم که اهل نار کنند همه از جهد و جهل یار کنند

ای دوستان! مجویید از بند او خلاصم آزادم از دو عالم تا در کفَش اسیرم

دیر وانگذاشتم و ز غم خلاصم خواست زود دانمش زین بی حسابی یافت مزدی بی حساب

خلاصم از غمِ او بی خودی ست شادیِ آنک مرا صباح به یک چاره چاره ساز آید

اصمعی از نخستین فرهنگ‌نویسان عرب و در زمینه دستور زبان عربی، یکی از سه فرد پیشرو در مکتب بصره بود.

یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَی اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً قرأ ابو بکر عن عاصم «نصوحا» بضمّ النّون و هو مصدر نصح نصحا و نصوحا، ای توبة ذات نصح و نصوح، تنصح صاحبها بترک العود الی ما تاب منه. و قراءة العامّة بفتح النّون مثل صبور و شکور و معناه: الخالص الصّادق. یقال: نصح الشی‌ء اذا خلص و نصح له: اخلص له القول. و قال الزّجاج: هو من النّصح و هو الخیاطة و المنصح و النّصاح الإبرة و النّصاح خیط الخیّاط کان التّوبة سمّیت نصوحا لانّها تخیط ما یخرق الذنب. و فی الخبر انّ رسول اللَّه (ص) قال: «المؤمن واه راقع فطوبی لمن مات علی رقعه».

استان کرمانشاه در جنگ ایران و عراق یکی از مناطق محوری جنگ بود. طی این جنگ که طولانی‌ترین جنگ متعارف در قرن بیستم و دومین جنگ طولانی این قرن پس از جنگ ویتنام بود و به صورت رسمی در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ (۲۲ سپتامبر ۱۹۸۰) آغاز شد و در ۲۹ مرداد ۱۳۶۷ (۲۰ اوت ۱۹۸۸) به پایان رسید، استان کرمانشاه از روز اول تا آخر درگیر جنگ زمینی و هوایی بود و حتی پیش و پس از این تاریخ نیز هدف حملات نیروهای متخاصم و صحنهٔ درگیری این نیروها بود. جنگ ایران و عراق در این استان آغاز و در این استان نیز به پایان رسید. در مجموع استان کرمانشاه در طول این جنگ ۱۱۰۰ بار از طرف نیروهای ارتش عراق موشک‌باران شد.

در طول انقلاب فرهنگی در دهه ۱۹۶۰، ووهان شاهد درگیری بین گروه‌های رقیب گارد سرخ بود. در ژوئیه ۱۹۶۷، درگیری‌های داخلی شهر را در حادثه ووهان ("حادثه ۲۰ ژوئیه")، درگیری مسلحانه بین دو گروه متخاصم که در اوج انقلاب فرهنگی برای کنترل شهر می‌جنگیدند، درگیر شد.