اشقر

بسا پشته هایی که تو دشت کردی زنعل سم شولک و خنگ اشقر ،

ز عکس خون مخالف که شاه ریخت هنوز در آن دیار هوا ابرش است و خاک اشقر

تو نهی پای بر آن اشقر گردون پیمای که روان تر ز خیال است و سبک تر ز نظر

ز تک بماندگردون ز پویه پیک خیال به پیش باد روش اشقر بهادرخان

ز منقار این ادهم ار خون نریزد چرا کرد گلگونه خاک اشقر

وزین بربود دیوانی و در وی دلاور قهرمانی ترک اشقر

فسردگی بسکون خوب نیست عاشقرا چو نبض باید پیوسته اضطراب کند

بر یکی اشقری دو صد کاموس بر یکی مسندی دوصد هوشنگ

گهی همچو خورشید بر روی گردون گهی چون فرامرز بر پشت اشقر

نام قدیمی این روستا عکل است اما این نام در نهایت به علت مجاورت با کوه اشقر که رنگی قرمز و طلایی دارد به نام کنونی تغییر کرد. اشقر در زبان عربی به معنای بور است.

این اردو از پایهٔ نظامی برخوردار گردید دارای صفوف سه‌گانهٔ پیاده‌نظام، سواره‌نظام و توپخانه بود و در دژ تازه‌بنیاد قلعهٔ شیرپور جابجا شد. به گواهی تاریخ اردو افغانستان این اردو مشتمل بود بر ۵۷ هنگ پیاده، ۲۰ هنگ سواره، ۲۶ گردان کوهستانی، سواره نظام و پیلبان که مجموعاً ۵۰ هزار نفر نفر بودند. به شکل دایمی استخدام گردیدند. بعدها شیرازه اردو منظم امیر شیر علی خان به دلیل کسالت امیر که ناشی از وفات پسرش شاهزاده و ولیعهد عبدالله پیش از سوق دادن به جهادی که علیه انگلیسی‌ها اعلان شده بود از هم پاشید و خود امیر ابتدا به تاشقرغان و بعدن به مزارشریف رفت و در آنجا وفات یافت.

چه دوخنگست شب و روز پی راحت تست زین دو نوبت که بدین اشقر و ادهم زده‌اند