اشفاق

یاد کن از عهد و از میثاق من از عنایتها و از اشفاق من

برهان فیض سرمد ذات ستوده ی او است که آسوده عالمی را دارد زفرط اشفاق

ای به دردت رسم اشفاق و فتوت مستمر وی به عهدت صد انصاف و مروت استوار

کند به دامن اشفاق، ابر رحمت پاک به روی هر که نشیند غبار درویشی

که من از فارس ‌گردیدم ز اشفاق مهین داور کمیت بخت را فارس سمند چرخ را تازان

هر دستی طوق گردنی و هر پائی حجرالاسود لبی و دهنی، زبانها چون عندلیب در ترنم و لبها چون گل در تبسم، آشنایان آشیانه اشفاق و رفیقان خلوت روز میثاق شمع مستوی قد زبانه بر آسمانه میافکند و جام مشتری خد چون آفتاب شعله می پراکند.

اشفاق احمد (اردو: اشفاق احمد؛ ۲۲ اوت ۱۹۲۵ – ۷ سپتامبر ۲۰۰۴) نویسنده، نمایشنامه‌نویس، روشنفکر اهل هند بود.اشفق احمد درحالی که ۷۹سال سن داشت،درگذشت.

ایا شهان زمانه عیال شفقت تو به حال من نظری کن به دیدهٔ اشفاق

بود علم اشفاق بر طاق ازو رسیده به معراج، اشراق ازو

از گهر گرد یتیمی پاک نتوانست کرد گرچه از اشفاق سرتاپای شد دامان صدف

گه گهی تربیتی از سر اشفاق و کرم بنده از خدمت مخدوم تمنی دارد