اشعار

اشعار

معنی کلمه اشعار در لغت نامه دهخدا

اشعار. [ اِ ] ( ع مص ) آگاهی و اطلاع دادن. ( فرهنگ نظام ). اشعره الامر؛ آگاهانید وی را از آن کار و کذا اشعره بالامر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شعار پوشانیدن کسی را. || اشعر الجنین ؛ موی برآورد بچه در شکم مادر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || اشعر الخف ؛ موی را داخل موزه کرد. ( منتهی الارب ). اشعر الخف و الجبة؛ بَطَّنَها بشعر. ( اقرب الموارد ). || اشعرت الناقة؛ بچه موی برآورده انداخت ماده شتر. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || اشعر الهم قلبه ؛ بجای شعار شد اندوه دل او را. و کل ما الزقته بشی فقد اشعرته به. ( منتهی الارب ). اشعر الهَم قلبی ؛ لصق به و کل ما الصقته بشی فقد اشعرته به. ( اقرب الموارد ). || اشعر القوم ؛ ندا کردند آن قوم بر شعار خود تا اینکه یکدیگر را بشناسند. و شعار قراردادند آن قوم برای خود. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || اشعر البدنة؛ خون آلود کرد کوهان شترقربانی را تا آنکه شناخته شود. ( منتهی الارب ). اشعر البَدَنَةَ؛ اعلمها ای جعل لها علامة و هو ان یشق جلدها او یطعنها فی اَسنمتها حتی یظهر الدم و یعرف انهاهَدی. ( اقرب الموارد ). || اشعر الرجل همّاً؛ بجای شعار آن مرد چسبید بهم. ( منتهی الارب ) . || اشعر فلاناً شراً؛ پوشانید فلان بدی را بفلان. ( منتهی الارب )؛ غشیه به. ( اقرب الموارد ). || اشعره الحب مرضاً؛ فروگرفت عشق او را به بیماری. ( منتهی الارب ). اشعر الحب فلاناً مرضاً؛ امرضه. ( اقرب الموارد ). || اشعر السکین شعرة؛ ساخت برای کارد مر شعیرة. ( منتهی الارب ). اشعر نصاب النصل ؛ جعل له شعیرة. ( اقرب الموارد ). || اُشعر الملک ( مجهولاً )؛ کشته شد ملک. ( منتهی الارب ). عرب به پادشاهانی که کشته میشدند، میگفتند: اُشْعِروا و به مردم عامی که مقتول میشدند، میگفتند: قُتِلوا. ( از اقرب الموارد ). || اشعره سناناً؛ خالطه به. || اشعر امر فلان ؛ آنرا معلوم و مشهور ساخت. || اشعر فلاناً؛ جعله علماً بقبیحة اشادها علیه. || اشعر دماه و اشعره مِشْقَصاً؛ دمّاه ُ به. ( اقرب الموارد ).
اشعار. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ شِعر. نظمها. بیتها. ( از فرهنگ نظام ). || ج ِ شَعر. ( اقرب الموارد ). رجوع به شِعر و شَعر شود.

معنی کلمه اشعار در فرهنگ معین

( ~. ) [ ع . ] (اِ. ) جِ شعر، موها.
( اِ ) [ ع . ] (مص م . ) آگاه کردن ، خبر دادن .
( اَ ) [ ع . ] جِ شعر، چامه ها، شعرها.

معنی کلمه اشعار در فرهنگ عمید

آگاه کردن، آگاهی دادن، خبر دادن، آگاهانیدن.
* اشعار داشتن (کردن ): (مصدر متعدی )
۱. خبر دادن، باخبر کردن، آگاه کردن.
۲. (مصدر لازم ) آگاهی داشتن.
= شِعر

معنی کلمه اشعار در فرهنگ فارسی

( اسم ) جمع شعر موها مویها .

معنی کلمه اشعار در دانشنامه عمومی

اشعار (تنیسون ۱۸۴۲). «اشعار» ( انگلیسی: Poems ) یک کتاب دوجلدی از مجموعه اشعار شاعر انگلیسی آلفرد تنیسون است. این اثر در سال ۱۸۴۲ میلادی منتشر شد. برخی از مشهورترین اشعار تنیسون از جمله ماریانا ( شعر ) ، بانوی شالوت، اولیس ( شعر ) و بشکن، بشکن، بشکن در این مجموعه چاپ شده اند. اشعار موقعیت تنیسون را به عنوان یکی از نامدارترین شاعران زمانهٔ خود تثبیت کرد.
گزیده ای از آثار تنیسن از جمله به یادبود آ. ه. ه. ، بانوی شالوت، بشکن، بشکن، بشکن، ماریانا، چکامه های شهریار ( شاه آرتور ) توسط علی طباخیان به فارسی ترجمه شده است.

معنی کلمه اشعار در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِشعار به کسر الف علامت نهادن بر شتر قربانی در حج است.
اشعار عبارت است از شکافتن کوهان شتر تا خونی بیرون آید و نشانه ای بر قربانی بودن آن باشد. از این عنوان در باب حج بحث شده است.
حکم اشعار
به قول مشهور، اشعار از افراد واجب تخییری برای انعقاد احرام در حج قِران( حج قران)است؛ به این معنا که حاجی در انعقاد احرام مخیر است بین سه چیز: تلبیه، اشعار و تقلید. در صورت اختیار تلبیه، اشعار نیز مستحب است. اشعار، مخصوص شتر است امّا تقلید علاوه بر شتر، در گاو و گوسفند نیز جریان دارد.
کیفیت اشعار
کیفیت اشعار همراه مستحبات آن بدین گونه است: در حالی که روی شتر به سمت قبله و پاهای آن بسته است، شخص در سمت چپ شتر می ایستد و در طرف راست کوهان، شکافی ایجاد و با خون آن صورت حیوان را رنگین می کند. در صورت تعدّد شترها، شخص میان دو شتر قرار می گیرد، ابتدا سمت راست کوهان یکی، سپس سمت چپ کوهان دیگری را می شکافد.

معنی کلمه اشعار در ویکی واژه

جِ شعر؛ چامه‌ها، شعرها.
آگاه کردن، خبر دادن.
جِ شعر؛ موها.

جملاتی از کاربرد کلمه اشعار

اشعار روح‌الله خمینی اولین بار ۱۸ روز پس از درگذشت وی در روزنامه کیهان منتشر شد و بلافاصله در رسانه‌های بین‌المللی بازتاب یافت. اولین شعر منتشر شده از وی غزلی چهارده مصرعی بود با مطلع «من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم» که احمد خمینی فرزند وی در اختیار روزنامه کیهان قرار داد. و در قالب چند کتاب شعر و عمدتا دیوان امام منتشر شد.
خموش باش که این هم کشاکش قدرست تو را به شعر و به اطلس مرا سوی اشعار
از او علاوه بر رساله علمیه، حاشیه‌هایی بر عروه الوثقی و رساله‌ای در مناسک حج باقی‌مانده و برخی آثارش نیز در دست نیست. در کتاب عکس‌های تاریخی بابل آمده است که او در شعر و شاعری توانا بوده و در شعر "ناصر" تخلص می کرد و دیوان اشعاری به نام ناصریه تدوین نمود.
اشعاری در این زمینه موجود است که سرایندگان نامعلومی دارد که گاه به ابن ملجم و گاه به شاعران معروف منتسب می‌شود. شعرهای مختلف و با رویکردهای مختلفی در منابع آمده است. مانند اشعار دو تن از خوارج به نامهای ابن ابی میاس و عمران بن حطان که اولی در شعرش کشتن علی و مهریه قطام را ستایش می‌کند. دانشنامه اسلام معتقد است شعر عمران بن حطان که موضوعش ستایش عمل ابن ملجم بوده، توسط شاعران دیگر دست کاری شده و از تمجید به سرزنش و لعنت ابن ملجم تبدیل شده است. شعری بلند از بکر بن حصاد باهری (یا بکر بن حماد قاهری) نیز در نکوهش ابن ملجم سروده شده است.
آلکوک (به کردی: ئاڵه‌کۆک؛ به‌معنایِ برگ‌سبز یا گل‌پامچال)؛ اولین دیوان اشعارِ چاپ‌شدهٔ شاعر کرد عبدالرحمان شرفکندی (هژار) است که برای اولین‌بار در سال ۱۳۲۵ خورشیدی برابر با ۱۹۴۵ م. در تبریز و توسط «روابط فرهنگی ایران و روس (شوروی)» به چاپ رسید. این کتاب در سال ۲۰۰۱ م. در اربیل تجدید چاپ شد.
منبع : وبلاگ اشعار عرفاتی شعرای بزرگ
«از دهقنت نان حلال حاصل کردی و گاو بستی و صباح که به صحرا رفتی تا شام اشعار خود را بر دسته‌بیل نوشتی»
شکرلله که ترا یافتم ای بحر سخا از تو صلت ز من اشعار به الفاظ دری
در اشعار تو طرفه سوزی دیدم آری ز غریبان نبود سوز غریب
مدح بر نام تو سرمایهٔ مدّاح بود شعر در مدح تو پیرایهٔ اشعار بود
مناقشه‌های گوناگونی دربارهٔ آثار نیما یوشیج و تاریخ سرایش اشعار او وجود دارد. سابقهٔ این مناقشه‌ها به دوران حیات نیما یوشیج بازمی‌گردد.
اشعار سعیدا به نظامی نرسید لطف سخنش به خاص و عامی نرسید
تا سنبل و نرگسش نچینند دزدان گل ریاض اشعار
ملا حسین واعظ کاشفی این اشعار را از او در کتاب روضه الشهدا نقل کرده است:
اشعار نظامی به زبان‌های گوناگون برگردانده شده‌است. برای نمونه خمسه به همت رستم علی‌اف به زبان روسی برگردان و منتشر شده‌است.
ای نام تو چون نام سخی حاتم طایی گسترده به هر شهر در امثال و در اشعار
هرچه پست و بلند اشعارست همه در جای خویش در کارست
قاری اشعار تو در اوصاف رخت عید بطنان را یقین در خورد نیست
ای مفسر، سیر دیوان سعیدا را بکن آنچه در قرآن نشد معلوم، در اشعار ماست
یان ریپکا، ایران‌شناس اهل چک مجموعهٔ خبیثات را شامل مطالب «خلاف ادب و نزاکت» در مورد همجنس‌گرایی می‌داند. منتها بر این باور است که سعدی این اشعار را بنا به درخواست مقامات عالی‌رتبهٔ زمان خود سروده‌است. سرایش خبیثات باعث شهرت سعدی در هزالی و شاهدبازی شد.