اشتیاق

نظریه خودتعیینگری، توضیح میدهد که تجربه اشتیاق، مستلزم ارضای نیازهای روانشناختی اساسی مانند احساس کفایت، استقلال و تعلق است. نظریه مبادله اجتماعی توصیف میکند که چگونه تأمین منابع ارزشمند، به تعهد ذاتی کارکنان به جبران متقابل، از طریق ابراز اشتیاق و نگرشهای اجتماعی مثبت منجر میشود[۶].

پدرش رامجی سینگ به عنوان معلم مدرسه دولتی در ساسارام بیهار خدمت می‌کرد. او با مخالفت والدین و همسایگانش در بیهار به دلیل علاقه‌اش به بازی کریکت بیش از دانشگاهیان مواجه شد. در زمانی که انجمن کریکت بیهار به حالت تعلیق درآمده بود، هیچ بستر مناسبی برای جوانان کریکت در بیهار وجود نداشت تا آینده شغلی خود را در کریکت دنبال کنند و آکاش دیپ یکی از قربانیان آن بود. برخی از والدین از فرزندان خود می‌خواستند که با آکاش دیپ هم‌نشینی نکنند، زیرا آکاش تنها کسی بود که با شور و اشتیاق در بازی کریکت در ساسارام مشغول بود. در همین حال، برخی از آن والدین محتاط بودند که فرزندانشان با رها کردن دانشگاهیان، راه آکاش دیپ را دنبال کنند.

با او بگو که چه می کشم از درد اشتیاق

او از کودکی تحت تأثیر پدرش به مد علاقه مند شد. او در مصاحبه‌ای گفت: "اگرچه او [پدرش] لباس‌های بالغ‌تری می‌فروشد، من دوست داشتم به فروشگاه او بروم و لباس‌های جدید را امتحان کنم و آن‌ها را با هم ترکیب کنم. سرگرم‌کننده بود. فکر می‌کنم اینگونه بود که اشتیاق به مد پیدا کردم. ".

حسنت چو اشتیاق دلم بی‌نهایت است وز عاشقان فراغت یارم به غایت است

زاشتیاق روی چون خورشید توست ابر را هر دیدهٔ گریان که هست

ز اشتیاق خویش در یک جا نمی گیرد قرار ای خوشا حسنی که خود باشد سپند خویشتن

آتنا اشتیاقی (آتنا مستعان اشتیاقی) ۳ فروردین سال ۱۳۶۸ در تهران متولد شد. او در هنرستان موسیقی تهران در رشتهٔ نوازندگی تحصیل کرد و ساز ویلنسل را نزد کریم قربانی فراگرفت. پس از آن، تحصیلاتش را در دانشگاه علمی کاربردی ادامه داد اما به دلایلی دانشگاه را نیمه‌کاره رها کرد.

خانوادهٔ او از اهالی هنر هستند. پدر بزرگ او رضا هوشمند، مادربزرگش فرخ‌لقا هوشمند، مادرش فرشته هوشمند (مشهور به فرشته مهبان) و پدرش بهزاد اشتیاقی بازیگر بوده‌اند.

استاد بهجتی برای تربیت نفس شب‌های پنجشنبه به درس اخلاق روحانی پیشتاز سیدرضا صدر می‌رفت و شب‌های جمعه در مجلس ذکر عالم زاهد سیدحسین فاطمی قمی حاضر می‌شد و روزهای جمعه نیز در درس اخلاق عالم عامل حاج شیخ عباس‌تهرانی حاضر می‌شد. همین ایّام، درس تفسیر قرآن علامه طباطبایی نیز در روزهای تعطیل هفته در مدرسه برقرار بود که استاد بهجتی یکی از مشتاقان آن بود. مراجع بزرگ حوزهٔ علمیّه هم، جلسات درست متعددی داشتند که به درس خارج معروف است و استاد بر اساس سنتی حوزوی در بسیاری از آن‌ها شرکت می‌کردند، اصلی‌ترین آن‌ها درس خارج بروجردی بود که استاد بهجتی نیز از شاگردان همیشه حاضر آن بود. هم‌چنین درس خارج فقه مرتضی حائری یزدی را هم با اشتیاق شرکت می‌کرد.

آن دسته از کسانی‌که چه در گذشته و چه امروزه به پژوهش، واکاوی و شناخت اسطوره‌ها اشتغال دارند، تا کنون برای اسطوره تعریف مشخص، دقیق و پذیرفتنی برای همگان نیافته‌اند، بلکه هریک به میل و اشتیاق و وابستگی‌های اجتماعی خویش آن را تعریف کرده‌اند. گه‌گاه در تعریف متخصصان از اسطوره اشکالاتی دیده می‌شود، علت آن این است که آن‌ها به اسطوره از سر اعتقاد و ایمان می‌نگرند. آنان دنبال این اندیشهٔ لوی استروس که «برای درک اندیشهٔ وحشی باید با او و مثل او زندگی کرد» نه تنها به ساختار، بلکه به عمل‌کرد جادویی اسطوره در جامعه، و در واقع، به اعجاز آن در ایجاد همبستگی قومی و عقیده‌ای ایمان می‌آورند و به همین دلیل برای آن‌ها اسطوره یا نهاد زنده بسیار مهم‌تر از نهادهای کهن است.

می کشد گردن هدف از اشتیاق تیر تو زخم را آغوش رغبت می کند شمشیر تو

شب فراقت کز اشتیاقت به جان فکارم به تن نزارم به خواب کس را نمی‌گذرام ز بس که دارم فغان و زاری

فاش گویم نکنم شرم همانست که کرد اشتیاق کف تو صورت «نوعیش » بدل

نی شگفت ازچرخ اطلس زاشتیاق کاخ تو برغلط خود را بصحن بوریا باف افکند

ای نسیم صبحگاهی اشتیاق جان من پیش جانان عرضه فرماگر بیابی فرصتی

نمی‌کنم سخن اشتیاق، کان تقدیر ز طرف حرف و زحد عبارت، افزون است

گزیده شد دلم از جان که جانش سگ دیوانه شد در اشتیاقش

الیزابت در سنین بسیار کم سرودن شعر را شروع کرد. هنگامی که او حدود دوازده یا سیزده سال داشت مدرسه را ترک کرد، اما با اشتیاق به خواندن و نوشتن ادامه داد.

چه سینمای آلن رنه را دوست داشته باشیم و چه نه، نمی‌توانیم انکار کنیم که او در فیلم‌هایش نگاهی منحصر به فرد به کارکردهای سینما داشت و همین دیدگاه و تلقی خاص باعث شد تا سینما به کمک فیلم‌های او، وارد حوزه‌های تازه‌ای از روایت شود. رنه به آنچه «سینمای خالص» نامیده می‌شود اعتقاد چندانی نداشت و در اکثر آثارش سعی می‌کرد از ارتباط میان سینما و هنرهای دیگر استفاده کند. اما این نکته هیچ ربطی به شور و اشتیاق رنه برای فیلم ساختن ندارد.