اسکیموها

نخستین فرهنگ‌های دیرین‌اسکیمویی در حدود ۲۵۰۰ پیش از میلاد توسعه یافت اما تدریجاً در بیشتر مناطق توسط فرهنگ‌های جدید جایگزین شد. آخرین بازمانده اسکیموهای دیرین فرهنگ دورسِت بود که در حدود ۱۵۰۰ و پیش از میلاد از میان رفت.

نخستین بار عبارت ارزیابی تأثیر اجتماعی در سال ۱۹۳۷ به کار برده شد و برای اشاره به تغییرات ناشی از ساخت خط لوله در فرهنگ اسکیموهای بومی بود.

تصویر اولیهٔ دوزخ نزد اقوام بدوی (افریقایی‌ها، مغول‌ها، نورس‌ها و ژرمن‌ها، بومیان آمریکا، اسکیموها و…) جهانی مشابه همین جهان بود که افراد در آن به همین زندگی ادامه می‌دهند، بی‌قضاوت و ثواب و عقابی، بلکه هر کس هر چه در اینجا بوده و هر شأن اجتماعی که داشته، آن جا هم همان خواهد بود. هر چند به‌طور کل، آن جهان غم انگیزتر و تاریک تر از این جهان است.

پیش از مهاجرت قوم توله، یعنی نیاکان اینوئیت‌های امروزی، از آلاسکا به سمت شرق، دورستی‌ها واپسین فرهنگ بزرگ اسکیموهای دیرین در شمالگان بودند.