اسم خاص

آن لسانُ الصّدقِ علمِ مِنْلَدُن گفت الرحمن اسم خاص کن

در اصطلاح لغت‌شناسی به اسمی که ویژۀ یک شخصیت، مکان یا کتاب می‌باشد، اسمِ عَلَم می‌گویند (اسم عَلم در اصطلاح دستور زبان فارسی، اسم خاص نامیده می‌شود). غالباً فرهنگ‌های‌ لغت، توضیح دربارۀ اعَلام را در بخشی جدا از واژه‌نامه می‌گنجانند. اعَلام پس از واژه‌نامه جای گرفته و به دو بخش تقسیم شده‌است.

ماه در باور ملت ارمنی خواهر خورشید بحساب می‌آمد و مورد پرستش قرار می‌گرفت. پرستشگاه‌های آفتاب و ماه در پایتخت ارمنستان باستان قرار داشته و مردم براساس مراسم خاصی که جزئیات آن معلوم نیست دعا و نیایش به پیشگاه این ایزدان به عمل می‌آورده‌اند.

هر یکیشان مظهر یک اسم خاص با یکی فعلش همیشه اختصاص

هر یک از اسماء حسنا اسم وصفی از صفات اسم خاص عین ذات کبریا نام علی

هر اسم خاص وضع مسمای دیگر ‌است اشهب مگوچوگشت دم ویال خرسپید

کهرجان اسم خاص اسب بنده است که خود از کر ه گی دل چسب بنده است

گروهی معتقدند که اولین بار خم کردن کاغذ در چین متداول شده‌است. استفاده از ماکت‌های کاغذی خانه، برای سوزاندن در مراسم تدفین از دلیل این ادعا است. اما شکی نیست که این ژاپنی‌ها بودند که هنر خم کردن کاغذ را کمال بخشیدند و به عبارتی از آن خود ساختند. البته هزینهٔ بالی تهیهٔ کاغذ موجب شده بود که از این هنر فقط برای مراسم خاص استفاده شود، مانند پروانه‌های کاغذی نر و ماده که برای تزیین فنجان‌ها در مراسم ازدواج استفاده می‌شد.

هرجا باسم خاص ظهوریست مرترا غیر ترا نمای که نام و نشان کجاست

فلسفه افلاطونی یا پلاتونیسم در صورتی که به عنوان اسم خاص به کار برده شود، به اندیشه‌های فلسفی افلاطون و سایر سیستم‌های فلسفی‌ای که به آن نزدیک هستند یا از آن مشتق شده‌اند گفته می‌شود.

مشتق بودن واژه، دیدگاه اکثریت است و نظریه معروف آن است که الله متشکل از دو بخش ال (الف و لام تعریف) + اله (ایزد یا معبود) است. محمد حسین طباطبایی می‌گوید کلمه «الله» اسم خاص (عَلَم) بر اساس غلبه است؛ یعنی قبلاً در زبان عربی اسم خاص برای خداوند نبوده است، اما چون بیشتر برای اشاره به خدا به کار رفته است، در نتیجه تدریجاً به اسم خاص تبدیل شده است. دربارهٔ چگونگی تبدیل «ال+اله» به الله گفته شده که «خدای متعال» را «اله» خوانده و «ال» تعظیم را به آن اضافه کرده‌اند که الاله شده است. استعمال زیاد این کلمه سبب تخفیف همزه و تبدیل کلمه به الله شده است. دربارهٔ چگونگی این تبدیل بحث‌های مفصلی شده و آن را با تبدیل «لکن + أن ← لکنّ» مقایسه کرده‌اند.

اسم خاص خدایانی که در فهرست واژگان به صورت آنشارگال آمده است، گونه‌ای از نام آنشار محسوب می‌شود.

در این ماه در اغلب خانه‌ها و حسینیه‌ها مراسم روضه‌خوانی برپاست؛ به‌خصوص مردان ساعاتی را در این مراسم حضور پیدا می‌کنند. برگزاری مراسم ۳۰ روزهٔ روضه‌خوانی در خانه‌ها و اغلب حسینیه‌ها بیشتر در میان مردم عرب خوزستان رایج است که در این روضه‌خوانی‌ها، پذیرایی غالب قهوهٔ مخصوص مردم عرب با آن مراسم خاص خود است. در واقع، مردم عرب برای خوردن قهوه مراسم و قوانین و باورهای خاصی دارند.

گرچه اسم خاص آن علام گفت لیک موضوع به وصف عام گفت

در باور مسلمانان رحیم به نوع خاصی از مهربانی خداوند اشاره دارد که تنها شامل انسان‌های نیکوکار و مومن می‌گردد و اسم خاص است. مسلمانان معقدند این مهربانی مخصوص به قیامت بوده مومنان راستین می‌گردد و با صفت رحمن الهی متفاوت است[نیازمند منبع].

اسم عام، اسمی است که بر همه افراد و اشیاء و مفاهیم دلالت کند و بین همه آنها مشترک باشد (مانند «کتاب»، «مرد») و اسم خاص، اسمی است که تنها به یک فرد یا شی اشاره دارد و همه را شامل نمی‌شود (مانند «فرزام»، «بیستون»، «ایران»).

طباطبایی همچنین نقل می‌کند که: «کُربَن دعاهای صحیفه مهدویه را می‌خواند و می‌گریست.» و در پاسخ به سؤال طباطبایی که پرسیده بود «اگر شما حالی پیدا کردید و خواستید خدا را بخوانید و مناجات کنید و او را با اسما و صفاتش یاد کنید و با اسم خاصی از او حاجت بخواهید، چه می‌کنید؟» او در پاسخ گفت: «در مناجات‌های خود، صحیفه مهدویه را می‌خوانم!» به اعتقاد طباطبایی، کُربَن به تشیع گرویده بود.