اسلاید

برخی از محبوب‌ترین نرم‌افزارهای ارائه در سراسر جهان، از سوی اپل، گوگل، و مایکروسافت ارائه شده‌اند. مایکروسافت پاورپوینت و گوگل اسلایدز ابزارهای مؤثری برای توسعه اسلایدها برای ارائه هستند. گوگل اسلایدز به گروه‌ها اجازه می‌دهد که با استفاده از گوگل درایو با یکدیگر همکاری کنند تا هر حساب را هنگام ویرایش، به‌روزرسانی کنند. درونمایه‌هایی چون نوشته، نگاره، پیوند، و جلوه دیداری، به هر یک از برنامه‌های ارائه افزوده می‌شوند تا اطلاعات یکدست و سودمندی را به یک گروه ارائه کنند.

او از حوالی ۱۸۹۳ به عکس‌برداری هوایی در بالون روی آورد که کار چندان آسانی نبود چراکه تجهیزات عکاسی وزنی حدود ۴۰ تا ۶۰ کیلوگرم داشتند و کمینه سرعت شاتر آن‌ها ۱/۳۰ ثانیه بود. با این‌همه اسپلترینی تصاویر خیره‌کننده‌ای از چشم‌اندازهایی که از بالون می‌دید، ضبط کرد و بارها در نمایشگاه‌های هوایی میلان، پاریس، بروکسل یا فرانکفورت، برنده جایزه شد. از نظر آلبرت هایم، عکس‌های او بینش جدیدی از آرامشی که رشته‌کوه آلپ دارد، به ارمغان آورده است. اسپلترینی هرجا که می‌رفت، اسلاید تصاویر را همراهش داشت و آن‌ها را از استکهلم تا کیپ‌تاون به نمایش می‌گذاشت و بینندگانش را به تحسین وامی‌داشت.

رایج‌ترین اندازه اسلاید، ۳۵ میلیمتری آن است، که در قاب پلاستیکی با شیشه و بدون شیشه یا مقوایی برای نمایش در اسلاید پروژکتور قرار می‌گیرد. فیلم اسلاید برای موارد حرفه‌ای‌تر در اندازه‌های ۱۲۰ و فیلم تخت تا ۸ در ۱۲ اینچ تولید شده‌است.

شفافیت اسلاید منحصربه‌فرد است و برای نمایش آن بر روی پرده از یک اسلاید پروژکتور استفاده می‌شود. این حالت (نمایش بر روی پرده) این امکان را می‌دهد تا عکس را به مخاطبان زیادی که در یک محل جمع شده‌اند، به نمایش گذارد.

در اسلایدشیر گزارش محتواهای نامناسب (از جمله نقض حق تکثیر) نیز با کمک کاربران انجام می‌شود.

ویلیام و فردریک لانگنهایم از فیلادلفیا یک فناوری اسلاید شیشه ای عکاسی را در نمایشگاه کریستال پالاس لندن در سال ۱۸۵۱ معرفی کردند. تقریباً برای دو قرن از فانوس‌های جادویی برای نمایش تصاویر نقاشی شده از اسلایدهای شیشه‌ای استفاده می‌شد، اما به نظر می‌رسد برادران لانگنهایم اولین کسانی بودند که رسانه نسبتاً جدید عکاسی (معرفی شده در سال ۱۸۳۹) را ترکیب کردند. برای لذت بردن بهینه از جزئیات اسلایدهای عکاسی، به فانوس‌های قوی تری نیاز بود.

ممکن است عده‌ای تصور کنند که اشتراک‌گذاری ارائه‌ها مساوی لو دادن رمزهای تجاری است، اما داشتن گسترهٔ وسیعی از مخاطبان علاقه‌مند و فراهم‌آوردن امکان تبلیغ فروش، از مزایای وب‌گاه‌هایی مانند اسلایدشیر است و این چیزی نیست که بنگاه‌ها به راحتی از آن بگذرند. از سوی دیگر اسلایدشیر این امکان را دارد که در صورت تمایل بارگذار، امکان چاپ، بارگیری، اشتراک‌گذاری و جاسازی محتوا در وب‌گاه‌های دیگر را از کار انداخت که تا حد زیادی می‌تواند جلوی افشا و دسترسی‌های ناخواسته به ارائه‌ها را بگیرد. با این وجود نباید از نظر دور داشت که بازاریابی از راه اشتراک‌گذاری و گسترش دهان به دهان محتوا پیش می‌رود و از این رو توصیه نمی‌شود که جلوی گسترش محتوایی که به این منظور طراحی شده‌است را گرفت.

(۳) اسناد مضبوط مانند نوار، فیلم، اسلاید

اسلایدشیر در سال ۲۰۰۶ میلادی بنیادگذاری شد اما تا سال ۲۰۰۹ که بازدید ماهانهٔ وب‌گاه از مرز ۶۰ میلیون بازدید گذشت توجه زیادی به خود جلب نکرد. بنیان‌گذاران این وب‌گاه راشمی سینها و جاناتان بوتله[و ۱] هستند. در سال ۲۰۰۹ اسلایدشیر دو ویژگی به امکانات خود افزود که بازاریابان شرکت‌به‌شرکت را هدف قرار می‌داد. این امکانات جدید عبارت بودند از توانایی خرید فضایی با نمانام تجاری و امکان گرفتن اطلاعات تماس مخاطبانی که قصد بارگیری دارند به عنوان یک سرنخ فروش.

فیسبوک و لینکداین اپلیکیشن‌های ویژهٔ این وب‌گاه را دارند که امکان نمایش ارائه در صفحهٔ فیسبوک یا پروفایل لینکنداین را فراهم می‌کنند. در اسلایدشیر دکمه‌هایی برای اشتراک‌گذاری ارائه‌ها در گوگل+، توییتر، فیسبوک و لینکداین وجود دارد. خوراک آراس‌اسای نیز برای ارائه‌های هر کاربر وجود دارد که می‌توان آن را در خوراک‌خوانهای بیرونی و وب‌نوشت‌های طرف سوم جاسازی کرد.