اسرافیل

معنی کلمه اسرافیل در لغت نامه دهخدا

اسرافیل. [ اِ ] ( اِخ ) اسرافین. فرشته صور. ( السامی ). فریشته صور. ملک بعث. صاحب صور. خداوند صور. ( زمخشری ) ( مهذب الاسماء ). یکی از فرشتگان مقرب مأمور دمیدن روح به اجسام و نفخ صور در روز رستاخیز، او قبل از همه فرشتگان به آدم سجده کرد. ( قاموس الاعلام ترکی ). نام فرشته ای است که در قیامت دوبار صور خواهد دمید. در دمیدن اول همه مخلوق مرده و نیست خواهند شد و در دمیدن بار دیگر همه مردگان زنده خواهند شد. ( غیاث ). اسرافیل بزبان سریانی بنده خدای تعالی. اسرا بمعنی بنده و ئیل نام خدای تعالی و او ملک مقرب است و بدو متعلق است نفخ صور و احوال قیامت. ( کشف ). رجوع به المعرب جوالیقی چ احمد محمد شاکر ص 8 و امتاع الاسماع ج 1 ص 80 شود.
اسرافیل. [ اِ ] ( اِخ ) جامی در نفحات الانس آرد: حضرت اسرافیل از قدیمان است و شیخ الاسلام گفته که وی از پیران ذوالنون مصری است. از مغرب بوده و بمصر رسیده بود. وی را سخنان بسیار است در زهد و توکل و معاملات نیکو. شیخ الاسلام گفت فتح شنجرف بمصر شد از ششصد فرسخ برای سؤال به [ نزد ] اسرافیل رفت چون فرصت یافت پرسید از وی : هل یعذب الاشرار قبل الزلل ؟ گفت مرا صبر ده سه روز. روز چهارم گفت مرا جواب دادند اگر روا بودی ثواب پیش از عمل هم روا بود عذاب پیش از زلل. این بگفت و زعقه ای بزد و درشورید. پس از آن سه روز بزیست و برفت. شیخ الاسلام گفته که آن سه روز درنگ خواستن آن بود اگر در وقت جواب دادی در وقت برفتی. ( نفحات الانس چ نولکشور ص 25 ).

معنی کلمه اسرافیل در فرهنگ معین

( اِ ) [ ع . ] ( اِ. ) فرشتة صور، فرشته مأمور دمیدن صور و برانگیختن مردگان در روز ر ستاخیز.

معنی کلمه اسرافیل در فرهنگ عمید

در ادیان سامی، فرشتۀ موکل بر باد که در روز رستاخیز در صور خود می دمد تا مردگان زنده شوند.

معنی کلمه اسرافیل در فرهنگ فارسی

فرشته صور صاحب صور خداوند صوریکی از فرشتگان مقرب که بر طبق روایات اسلامی مامور دمیدن صور وبرانگیختن مردگان در روز رستاخیز است.یا صور اسرافیل
حضرت اسرافیل از قدیمانست

معنی کلمه اسرافیل در فرهنگ اسم ها

اسم: اسرافیل (پسر) (عبری) (تلفظ: esrāfil) (فارسی: اِسرافيل) (انگلیسی: esrafil)
معنی: درخشیدن مانند آتش، ( در ادیان ) به باور مسلمانان و پیروان دیگر ادیان سامی، یکی از فرشتگان مقرب خداوند است که در روز قیامت با دمیدن در شیپور خود مردگان را زنده می کند، نام یکی از چهار فرشته مقرب و مأمور دمیدن صور و برانگیختن مردگان در روز رستاخیز

معنی کلمه اسرافیل در دانشنامه آزاد فارسی

اِسرافیل
اِسرافیل
در عقاید اسلامی، از چهار فرشتۀ مقرب الهی. در قرآن، بدون تصریح به نام، اشاراتی به او شده است (اسراء، ۵۲؛ ق، ۴۱؛ قمر، ۶). آنچه در قرآن به صراحت آمده «نفخ صور» (دمیدن در شیپور) است. گویند اسرافیل در شیپور (صور اسرافیل) می دمد، و با صدای آن همۀ مردگان برای حضور در پای حساب زنده می شوند. در عهد جدید (در مکاشفات یوحنا) از فرشته ای که در روز قیامت در شیپور خود می دمد یاد شده، اما نامش نیامده است.

معنی کلمه اسرافیل در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اسرافیل فرشته مقرب الهی و مأمور دمیدن صور هنگام پایان یافتن دنیا و برپایی قیامت می باشد.
واژه «اسرافیل» که از دو کلمه «اسراف» به معنای بنده و «ایل» به معنای خدا تشکیل یافته واژه ای عجمی است که به صورت «سرافین» و «سرافیل» ضبط شده است نام دیگر «اسرافیل» عبدالرحمان وکنیه اش «ابوالمنافخ» است.
اسرافیل در قرآن
در قرآن کریم از «اسرافیل» به صراحت نام برده نشده، ولی در چند جا از دمیدن صور، هنگام برپا شدن قیامت سخن رفته است. در منابع دیگر اسلامی از او به عنوان فرشته مقرب الهی در کنار جبرئیل و میکائیل فراوان یاد شده است. از امام صادق (علیه السلام) روایت شده که خداوند این سه فرشته را از یک تسبیح آفریده است.
وظایف اسرافیل
طبق برخی روایات جبرئیل وحی را از اسرافیل می گیرد و او بر لوح محفوظ گمارده شده است و اولین فرشته می باشد که فرمان خداوند سبحان را اجابت نمود و بر آدم سجده کرد. از دیگر وظایف و ویژگی های «اسرافیل» که در متون اسلامی آمده است می توان به امور ذیل اشاره نمود:۱. «اسرافیل» مظهر صفت حیات خداوند دانسته شده است؛ همان گونه که جبرئیل مظهر علم و میکائیل مظهر اراده و عزرائیل مظهر قدرت او می باشند از این رو به اعتقاد برخی، حیات ابدی اخروی موجودات زنده تعلق به نفخه دوم اسرافیل دارد، و نفخه اولی بازگرداندن از ظاهر به باطن است برای این که حیات دنیوی به کلی پایان پذیرد. ۲. هنگامی که حضرت ابراهیم خلیل توسط منجنیق نمرود به آتش انداخته شد «اسرافیل» اولین فرشته بود که به فرمان خدا به کمک او شتافت. ۳. سه سال همراهی او با پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) قبل از نزول وحی به گونه ای که پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) صدای او را می شنید، ولی خودش را نمی دید. ۴. از وظایف مهم اسرافیل که در روایات بر آن زیاد تأکید شده، دمیدن صور هنگام برپایی قیامت است که بیش تر به همین ویژگی شناخته می شود ۵. طبق برخی از روایات، اسرافیل آخرین کسی است که در پایان دنیا از سوی خداوند مرگ را درمی یابد و نخستین کسی است که زنده می شود و نفخه دوم را برای زنده گرداندن مردگان می دمد. درپاره ای از روایات سخن از این است که «عزرائیل» آخرین کسی است که از جانب خدا قبض روح می گردد. ۶. در برخی روایات، او مؤذن آسمان ها دانسته شده است ۷. در روایات آمده است که این فرشته الهی در برابر عظمت و بزرگی خداوند، خویش را بس حقیر می شمارد و خود را با بالی از بال هایش می پوشاند قرآن نیز بدون نام بردن از اسرافیل، از فرشتگانی سخن گفته است که دارای دو یا سه و یا چهار بال می باشند البته مقصود از بال داشتن فرشتگان آن نیست که آن ها همچون پرندگان دارای دو بال پُر از پَر باشند، بلکه بدین معناست که آن ها نیز دارای چیزی هستند که به وسیله آن از آسمان به زمین و از زمین به آسمان می روند.
اسرافیل در عهد عتیق
...
[ویکی شیعه] اِسْرافیل فرشته مأمور دمیدن صور (شیپور) در زمان پایان یافتن دنیا و برپایی قیامت است. بر اساس روایات، این فرشته یکی از ملائکه مقرب خداوند است که دمیدن در صور، ابلاغ پیام الهی به فرشتگان دیگر و دریافت نامه اعمال روزانه انسان از ملائکه موکل اعمال، از وظایف اوست. او مأموریت هایی همانند بیدار کردن اصحاب کهف از خواب چندین ساله، یاری کردن پیامبر در جنگ بدر و همراهی پیامبر در معراج را نیز انجام داده است.
اسرافیل یکی از فرشتگان مقرب الهی است که بیشتر او را با دمیدن در صور (شیپور) پایان دنیا می شناسند. در روایات، نام دیگر او «عبدالرحمان» و کنیه اش «ابوالمنافخ» ذکر شده است. در قرآن کریم واژه اسرافیل ذکر نشده؛ اما چندین آیه درباره نفخ صور وجود دارد که بر اساس روایات، دمیدن در آن صور، بر عهده اسرافیل است. طبق احادیث، این فرشته مظهر اسم «الرحمن» در خداوند و مظهر رکن «حیات» در لوح محفوظ است. همچنین نخستین کسی است که ذکر «سبحان ربی الاعلی و بحمده» را بر زبان آورد.
درباره صفات این فرشته در روایات وارد شده که اسرافیل دوازده بال دارد که یکی از آنها در مشرق و دیگری در مغرب است و عرش نیز بر شانه او قرار دارد؛ ولی در برابر عظمت پروردگار حتی از گنجشکی نیز کوچکتر می شود. او در مقابل خداوند به اندازه ای خود را کوچک می بیند که از شدت حیاء، خود را در زیر یکی از بال هایش پنهان می کند. ذکر این نکته لازم است که بر اساس عقیده متکلمین و فلاسفه شیعه، فرشتگان موجوداتی غیر مادی هستند و بال فرشتگان شبیه بال پرندگان نیست بلکه با آن فرق دارد.
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
فرشته ای مقرب، ابلاغ کننده فرمان الهی به دیگر فرشتگان، دمنده صور و از حاملان عرش الهی در قیامت.
واژه إسرافیل را به صورت های دیگری نیز از قبیل «اسرافین»، «سرافین» و «سرافیل» ذکر کرده اند. برخی واژه إسرافیل را رباعی و گروهی با اصلی دانستن همزه، آن را خماسی می دانند.
بیشتر لغت دانان اسرافیل را واژه ای غیرعربی دانسته اند؛ برخی آن را برگرفته از سریانی و مرکب از اسرا (بنده) و ایل (خدا) می دانند. نام های دیگر اسرافیل (عبدالله، عبیداللّه ، عبدالرحمن) نیز با این معنا انطباق دارند. در روایاتی به نقل از پیامبر صلی الله علیه و آله، امام سجاد علیه السلام، صحابه و تابعان گفته شده است: هر اسم مرکبی که بخش دوم آن واژه ایل باشد (مانند جبرئیل، میکائیل و عزرائیل) به نحوی بندگی خدا را می رساند.
برخی دیگر احتمال داده اند مأخذ این واژه، لغت عبریِ «سرافیم» باشد که بر اساس تورات، نام جمعی از فرشتگان است که بر بالای کرسی خداوند ایستاده و دارای 6 بال هستند که با دو بال روی خود را و با دو بال دیگر پاهای خود را پوشانیده اند و با دو بال دیگر پرواز می کنند و هنگام آواز جمله «قدّوس قدّوس، پروردگارِ لشکرهاست، تمامی زمین از جلال او مملو است» را بر زبان می آورند.
گاهی نظریه اشتقاق اسرافیل از سرافیم با حدس و احتمال چنین توجیه می شود که شاید اعراب پیشین از جمله نصارا، الف و لام را به «سراف» افزوده باشند؛ همچنین امکان دارد که «میم» به «لام» تبدیل شده تا بر قیاس جبرئیل و میکائیل، این واژه، سرافیل (اسرافیل) شود.
برخی از همسانی لفظی این دو واژه، پا را فراتر نهاده، برای نشان دادن ارتباط هر چه بیشتر بین آن دو به تشابه پاره ای از اوصاف همانند داشتن 6 بال، حضور در نزد کرسی خداوند و قدوس قدوس گویی فرشتگان سرافیم در کتاب تورات، با دارا بودن 4 بال و حامل عرش الهی بودن و تسبیح گویی فرشته اسرافیل در روایات اسلامی استناد جسته اند و در اظهارنظری غیر دقیق، این گونه مطالب را به صراحت ساخته کعب الاحبار و از اسرائیلیات دانسته اند.
اگرچه بیشتر روایات از منابع اهل سنت بوده و در سند پاره ای از آن ها کعب الاحبار وجود دارد؛ اما فراوانی روایات به حدی است که شبهه ای، در اصل وجود فرشته ای به نام اسرافیل در فرهنگ اسلامی باقی نمی گذارد و این گونه اوصاف که نظیر آن در آیات قرآن (سوره فاطر/35، 1) نیز آمده است، بر اساس دیدگاه های گوناگون کلامی و فلسفی قابل تبیین است.
[ویکی فقه] اسرافیل (قرآن). اسرافیل، فرشته ای از فرشتگان الهی است که براساس آن چه در روایات آمده، از جمله کارهایش، دمیدن در صور برای اماته ، و احیای دوباره موجودات در آستانه رستاخیز است.
اسرافیل، فرشته ای از فرشتگان الهی است که براساس آن چه در روایات آمده، از جمله کارهایش، دمیدن در صور برای اماته ، و احیای دوباره موجودات در آستانه رستاخیز است. نام این فرشته در قرآن نیامده است؛ امّا در روایات و کلام مفسّران در تفسیر آیات مربوط به نفخ صور و میراندن و زنده کردن مجدّد موجودات در آستانه قیامت ، فراوان مطرح شده است.
اطاعت از اسرافیل
پیروی انسان ها از اسرافیل در قیامت: «یومـئذ یتّبعون الدّاعی لا عوج له وخشعت الأصوات للرّحمـن فلاتسمع إلاّ همسا» در آن روز همگی از دعوت کننده الهی پیروی کرده (و دعوت او را به حیات مجدد لبیک می گویند) و همه صداها در برابر (عظمت) خداوند رحمان خاضع می گردد، و جز صدای آهسته چیزی نمی شنوی!.(برخی مفسّران گفته اند: مقصود از «الدّاعی»، «الدّاع» و «المناد» اسرافیل است. ) «فتولّ عنهم یوم یدع الدّاع إلی شیء نّکر» بنابراین از آنها روی گردان و روزی را به یادآور که دعوت کننده الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت می کند (دعوت به حساب اعمال). • «مّهطعین إلی الدّاع یقول الکـفرون هـذا یوم عسر» در حالی که (بر اثر وحشت و اضطراب ) به سوی این دعوت کننده گردن می کشند و کافران می گویند امروز روز سخت و دردناکی است.
دعوت اسرافیل
قرآن کریم می فرماید، اسرافیل، دعوت کننده کافران در قیامت به امری سخت و ناشناخته است: «فتولّ عنهم یوم یدع الدّاع إلی شیء نّکر» بنابراین از آنها روی گردان و روزی را به یادآور که دعوت کننده الهی مردم را به امر وحشتناکی دعوت می کند (دعوت به حساب اعمال). اسرافیل از همه انسان ها برای حضور در صحنه قیامت و پیروی آنان از وی دعوتدعوت می کند: «یومـئذ یتّبعون الدّاعی لا عوج له وخشعت الأصوات للرّحمـن فلاتسمع إلاّ همسا» در آن روز همگی از دعوت کننده الهی پیروی کرده (و دعوت او را به حیات مجدد لبیک می گویند) و همه صداها در برابر (عظمت) خداوند رحمان خاضع می گردد، و جز صدای آهسته چیزی نمی شنوی!.
ندادهنده روز قیامت
...

معنی کلمه اسرافیل در ویکی واژه

فرشتة صور، فرشته مأمور دمیدن صور و برانگیختن مردگان در روز ر ستاخیز.

جملاتی از کاربرد کلمه اسرافیل

صور به معنی شاخی است که برای شیپور زدن از آن استفاده می‌شود. می‌گویند اسرافیل دو گونه شیپور می‌زند: با شیپور زدن نخست همه موجودات جهان می‌میرند و جهان به پایان می‌رسد، و اسرافیل با دمیدن دوم در شیپور موجب زنده شدن و برخاستن مردگان در آخرت می‌شود.
اندرین صفهای معنی در معنی را مجوی زان که در سرنا نیابی نفخ اسرافیل را
در ادبیات اسلامی از عزرائیل در کنار میکائیل، اسرافیل و جبرئیل به «رئوس ملائکه» تعبیر می‌شود. همچنین در روایات وارد شده که لوح محفوظ از چهار رکن (علم، حیات، اراده و قدرت) تشکیل شده و عزرائیل مظهر رکن قدرت آن است. در بعضی از روایات آمده او چهار بال دارد به‌گونه‌ای که چهار طرف عالم را فراگرفته‌اند؛ پاهای وی در عالم پایین و سر او در آسمان بالا قرار دارد؛ بر پایه برخی روایات، در آخر عمر محمد، فاطمه با عزرائیل که اجازه ورود به منزل محمد را داشت هم‌سخن شد. او آخرین بنده خداست که قبض روح میشود.
از حوالی سال ۱۳۲۸، جلساتی با حضور عکاسان معروف تهران تشکیل می‌شد. در اولین دورهٔ مجمع عمومی که در یکی از سالن‌های سازمان مرکزی شهرداری تهران برگزار شد، اعضای هیئت مدیره به این صورت انتخاب شدند: محمد جعفر خادم، ساکو، ماشاءالله خان، ظریفیان، صوراسرافیل، مصطفی افتخار، عباس شاهین، هراند شالچیان و انوشفر.
پدر ابراهیم اسرافیلیان به حرفه نجاری اشتغال داشت و مادرش خانه‌دار بود. پدر بزرگ پدری اش به نام حسینعلی، او نیز به کار نجاری اشتغال داشت و در کنار آن دارای سروده‌ها و اشعاری نیز بود. برخی از این قطعات به صورت پراکنده در جاهای مختلف به چاپ رسیده‌است.[نیازمند منبع]
و به حقیقت بدان که پادشاه را و پادشاهی را جز پادشاهان ندانند اگر نه آن بودی که تو را پادشاهی داده بودندی بر مملکت خویش و نسختی مختصر از مملکت و پادشاهی خداوند عالم به تو داده بودندی؛ هرگز خداوند عالم نتوانستی شناخت پس شکر کن آن پادشاهی را که تو را بیافرید و پادشاهی داد و مملکتی داد بر نمودگار مملکت خویش و از دل عرش تو ساخت و از روح حیوانی که منبع آن دل است اسرافیل تو ساخت و از دماغ، کرسی تو ساخت و از خزانه خیالات،لوح المحفوظ تو ساخت و از چشم و گوش و جمله حواس، فرشتگان تو ساخت و از قبه دماغ که منبع اعصاب است، آسمان و ستاره تو ساخت و از انگشت و قلم و مداد، طبایع مسخر تو ساخت و تو را یگانه و بی چون و بی چگونه بیافرید و بر همه پادشاه کرد، آنگاه تو را گفت، «زینهار! از خویشتن و پادشاهی خویشتن غافل نباشی، که آنگاه از آفریدگار خویش غافل شده باشی که فان الله خلق آدم علی صورته، فاعرف نفسک یا انسان تعرف ربک.»
ای تو اسرافیل در صور آمده همچو عزرائیل منصور آمده
اسرافیلیان که در زمان انقلاب فرهنگی ریاست دانشگاه علم و صنعت ایران را برعهده داشت به شدت منتقد ورود نیروهای چپ به دانشگاه بود و پس از وقوع انقلاب فرهنگی به نمایندگی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم برای ارتباط با شورای عالی انقلاب فرهنگی انتخاب شد و در ادامه به عضویت کمیته گزینش استاد و دانشجو درآمد.
درپایان جهان توسط اسرافیل فرشته خداوند در شیپور دمیده خواهدشد یا به طبل نواخته می‌شود و جهان در خاموشی مطلق قرار می‌گیرد، قرآن بخشی از حوادث صور اول رابیان داشته است.
تا در این تنگنای وقت رحیل خامه سر کرد، صور اسرافیل
روی عن ابی سلمة قال: سألت عائشه بما کان رسول اللَّه (ص) یفتتح الصلاة من اللیل قالت کان یقول: اللهم رب جبرئیل و میکائیل و اسرافیل فاطر السماوات و الارض عالم الغیب و الشهادة انت تحکم بین عبادک فیما کانوا فیه یختلفون اهدنی لما اختلف فیه من الحق باذنک انک تهدی من تشاء الی صراط مستقیم.
در سال ۱۳۹۵، امیری دومین همکاری سینمایی خود را با آیدا پناهنده در نگارش فیلم سینمایی اسرافیل انجام داد. به دلیل حرکت درونی متن در جهت تغییر ساختار فیلمنامه بر مبنای شخصیت، لوح تقدیر بهترین پیرنگ داستانی از هفتمین شب فیلم‌نامه‌نویسان سینمای ایران به ارسلان امیری و آیدا پناهنده اهدا شد.
قوله: فَکَیْفَ إِذا جَمَعْناهُمْ لِیَوْمٍ لا رَیْبَ فِیهِ. آیا تا چون بود حال ما روز رستخیز؟ که جهانیان را از اول موجودات تا آخر دور مخلوقات بیک نفخه اسرافیلی از خاک جهان برانگیزند، و بیک لمحه در عرصات قیامت حاضر کنند، وَ حَشَرْناهُمْ فَلَمْ نُغادِرْ مِنْهُمْ أَحَداً
گه شوی جبریل و عزرائیل هم گه تو اسرافیل ومیکائیل هم
«دختران قوچان» تصنیفی است از علی‌اکبر دهخدا با ترجیع «ای خدا کسی فکر ما نیست» که به ماجرای فروش دختران قوچان اشاره دارد. دهخدا این تصنیف را اولین بار در روز آغاز کار «کمیسیون رسیدگی به ماجرای فروش دختران قوچان و اسارت زنان باشقانلو» (۸ جمادی‌الاول ۱۳۲۵) در ستون چرند پرند در روزنامهٔ صور اسرافیل منتشر کرد. افسانه نجم‌آبادی برخی عناوین بخش دوم کتابش با عنوان حکایت دختران قوچان را از این تصنیف برگرفته‌است.
محمدعلی شاه پس از موفقیت در تعطیلی مجلس، دست‌خطی مبنی بر اعلام عفو عمومی را روانه سفارت‌خانه‌های خارجی کرد، اما در عمل مأموران او در تعقیب مخالفان بودند. پس از قتل ملک‌المتکلمین و صور اسرافیل، محمدعلی شاه یادداشت اعتراضی سفرای کشورهای خارجی را دریافت کرد و به همین منظور دستور داد در باغشاه دادگاهی تشکیل شود تا برای مخالفان، احکام مجازات را صادر کند.
و گفته اند حیا بر وجوه است حیای جنایت است چون حیای آدم عَلَیْهِ السَّلامُ که او را گفتند ای آدم از ما می گریزی از ما گفت نه، یارب ولیکن شرم میدارم و حیای تقصیر است چون حیای فریشتگان که گویند یارب ترا نپرستیدیم بحقّ عبادت تو و حیای اجلال است چون حیای اسرافیل عَلَیْهِ السَّلامُ بپر، خویشتن را بپوشید از شرم خدای تعالی و حیای کرم آنست که پیغامبر صَلَّی اللّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ شرم داشت از امّتان، که گفتی بیرون شوید از خانۀ من تا خداوند تعالی گفت ولامُسْتَْأنِسینَ لِحَدیثٍ.
خروش شهپر جبریل و صور اسرافیل غریو سبحهٔ رضوان و زیور حورا
ابو هریره روایت کند از مصطفی (ص)، گفت: ربّ العالمین آسمانها و زمین بیافرید آن گه بعد از آفرینش آسمان و زمین صور بیافرید و به اسرافیل داد اسرافیل صور در دهن گرفته و چشم فرا عرش داشته منتظر آن تا کی فرمایند او را که در دم. بو هریره گفت: یا رسول اللَّه آن صور چیست گفت مانند سروی عظیم‌
وی از فعالین جنبش مشروطه و در میان اعضای انجمن باغ میکده و بابیان برجسته‌ای چون شیخ محمدمهدی شریف کاشانی، ملک المتکلمین، سید جمال واعظ، سید محمدرضا مساوات، سید اسدالله خرقانی، ابوالحسن میرزا قاجار - آقا میرزا محسن (برادر صدرالعلما) - سلیمان خان میکده - یحیی دولت‌آبادی - محمدعلی خان نصرت السلطان - جهانگیرخان صوراسرافیل، میرزا عباس علی خان شوکت، حامدالملک شیرازی، میرزا محمود شیرازی، حاج میرزا علی محمد دولت‌آبادی و … حضور داشت.