استوای آسمان

معنی کلمه استوای آسمان در فرهنگستان زبان و ادب

استوای آسمان
{celestial equator} [نجوم] دایره ای عظیمه بر کرۀ آسمان که مرز دو نیمکرۀ شمالی و جنوبی آسمان را نشان می دهد و تصویر استوای زمین بر روی کرۀ آسمان است متـ . معدل النهار

معنی کلمه استوای آسمان در ویکی واژه

دایره‏ای عظیمه بر کرۀ آسمان که مرز دو نیمکرۀ شمالی و جنوبی آسمان را نشان می‏دهد و تصویر استوای زمین بر روی کرۀ آسمان است

جملاتی از کاربرد کلمه استوای آسمان

اجرام آسمانی غیر از زمین نیز دارای استوای آسمانی مشابهی هستند.
از دید یک ناظر که بر روی استوای زمین ایستاده‌است، استوای سماوی به‌صورت یک نیم‌دایره است که از نقطه مستقیماً بالای سر (سرسو) می‌گذرد. با جابه‌جا شدن ناظر به سمت شمال یا جنوب، استوای سماوی نیز به سمت افق مخالف منحرف می‌شود. استوای آسمانی به دلیل قرار داشتن بر روی کره سماوی، بی‌نهایت دور تعریف شده‌است؛ بنابراین، انتهای نیم‌دایره، بدون توجه به موقعیت ناظر بر روی زمین، همیشه افق را به سمت شرق و به سمت غرب قطع می‌کند. در قطب‌های جغرافیایی، استوای سماوی با افق نجومی منطبق است. در همه عرض‌های جغرافیایی استوای سماوی یک قوس یا دایره یکنواخت است، زیرا ناظر فقط به‌طور محدود از صفحه استوای سماوی فاصله دارد، اما از خود استوای سماوی بی‌نهایت دور است.