استعماری

هور در کلمبو، سیلان (سری‌لانکا کنونی) از پدر و مادری بریتانیایی به دنیا آمد. پدرش یک کارمند دولت استعماری و مادرش دختر یک چای‌کار بود. هور در انگلستان در مدرسه اژدها در آکسفورد و مدرسه شاه در کنتربری تحصیل کرد.

با گسترش امپراتوری‌های استعماری اروپایی، نیروهای پرتغالی، انگلیسی و هلندی در منطقهٔ خلیج فارس ظاهر شدند. تا سدهٔ هجدهم، کنفدراسیون بنی یاس نیروی مسلط در بیشتر مناطقی بود که اکنون به نام ابوظبی شناخته می‌شود، در حالی که القاسمی بر تجارت دریایی تسلط داشت. پرتغالی‌ها نفوذ خود را بر شهرک‌های ساحلی حفظ کردند و در پی فتوحات خونین سدهٔ شانزدهم جوامع ساحلی توسط آلفونسو دو آلبوکرکی و فرماندهان پرتغالی که از او پیروی کردند - به‌ویژه در ساحل شرقی، قلعه‌هایی در مسقط، صحار و خور فکان ساختند.

در سال ۱۷۶۸، به منظور رسیدگی به امور استعماری در آمریکای شمالی بریتانیا، اداره جداگانه آمریکایی یا استعماری تأسیس شد. اما با از دست دادن سیزده مستعمره آن، این بخش در سال ۱۷۸۲ منسوخ شد. مسئولیت مستعمرات باقی مانده به وزارت کشور داده شد و متعاقباً در سال ۱۸۰۱ به وزارت جنگ منتقل شد.

در دوران قاجار به مرور رویکرد عالمان شیعه با گذر زمان و پیشرفت فقه اصولی سیاسی تر شد و رجال دینی در ماجراهای ضد استعماری مانند نهضت تنباکو و مشروطه خواهی فعال شدند. در همین زمان بحث ولایت فقیه مطلقه توسط ملا احمد نراقی مطرح شد و حوزه اختیارات ولی فقیه را در همه زمینه‌ها به جز موارد مخالف قرآن و احادیث اعلام کرد.

یکی از مهم‌ترین بناهای معماری، زندان منصوره است که توسط دولت استعماری عدن، بین سالهای ۱۹۶۲ تا ۱۹۶۳، به عنوان یک زندان سیاسی برای بازداشت فعالان و پارتیزانهای ارتش آزادیبخش و انقلاب مسلح، که در حال حاضر به دلیل تداوم اتحاد در زندان هستند، ساخته شد.

فهرست زیر قدرت‌های استعماری پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، دارایی‌های استعماری یا اداری آنها و تاریخ استعمار زدایی را نشان می‌دهد.

تا سال ۱۸۲۳ نیروی دریایی برزیل دیگر ترمیم شده بود. این نیرو با وارد کردن بردگان، سفیدپوست‌هایی که سربازگیری اجباری شده بودند و مزدوران خارجی (انگلیسی‌ها و آمریکایی‌ها) کمبود نیروهایش را برطرف کرد و موفق شد تا سواحلش را از سربازان پرتغالی پاکسازی کند و بخشی از آن‌ها را نیز به محاصره خود درآورد. تا پایان سال ۱۸۲۳، آن‌ها نیروی دریایی استعماری باقی مانده در سراسر اقیانوس اطلس را تا ساحل پرتغال پاکسازی کردند.

با شکل‌گیری امپراطوری‌های اولیه، رقابت استعماری میان آن‌ها شروع می‌شود. هر امپراطوری‌ای که نتواند در رقابت استعماری، موفق عمل کرده و بر قدرت خود بیفزاید (و یا حداقل از کاهش نفوذش جلوگیری کند)، از صحنه رقابت استعماری، حذف خواهد شد؛ بنابراین بقای یک امپراطوری، وابسته به قدرت آن در جذب مستعمرات امپراطوری‌های رقیب، و به سیطره درآوردن آن‌ها خواهد بود. در نتیجه، در جریان رقابت‌های استعماری، به تدریج بر قدرت امپراطوری‌های بزرگتر افزوده شده و امپراطوری‌های ضعیف‌تر، حذف خواهند شد. امپراطوری‌ها برای افزایش قدرت خود، مجبور خواهند شد تا مستعمرات خود را نیز پیشرفت دهند.

اسپانیایی و اسپانیایی فیلیپینی از آغاز حاکمیت اسپانیا در سال ۱۵۶۵ تا تغییر قانون اساسی در ۱۹۷۳ زبان رسمی فیلیپین بود. این زبان در طول استعمار اسپانیا (۱۸۶۵–۱۵۶۵)، زبان دولت، تجارت و آموزش بود و توسط اسپانیایی‌ها و فیلیپینی‌های تحصیل‌کرده به عنوان زبان اول صحبت می‌شد. در میانه سده نوزدهم، دولت استعماری یک سامانه آموزشی عمومی رایگان را به زبان اسپانیایی ایجاد کرد. این افزایش استفاده از اسپانیایی در سراسر کشور منجر به شکل‌گیری طبقه‌ای از روشنفکران اسپانیایی‌زبان به نام ایلوسترادوس شد. در زمان استقلال فیلیپین در سال ۱۸۹۸، حدود ۷۰٪ از مردم به زبان اسپانیایی آگاهی داشتند، ۱۰٪ آن را به عنوان اولین و تنها زبان و حدود ۶۰٪ به عنوان زبان دوم یا سوم صحبت می‌کردند.

همیلتون به دلیل ژورنال سفرش به نام اتینریوم که سفرش را در سال ۱۷۴۴ از مریلند به یورک و مِین ثبت می‌کند، معروف شده‌است. این اثر توسط بسیاری از محققان آمریکای استعماری، مستند شد. برای مثال، ریچارد بوشمن از همیلتون استفاده می‌کند که رفتار همسفران را در مسافرخانه‌ای مشاهده و نقد می‌کند تا ایده‌هایی را حول محور اصالت در آمریکای استعماری نشان دهد.