استانی

بده یک بوسه تا دَه واستانی ازین بهْ چون بود بازارگانی‌؟!

شهرستان ارسنجان دارای چندین اثر باستانی، میراث فرهنگی و گردشگری مانند مسجد جامع، مدرسه سعیدیه، ایوان قدمگاه مربوط به دوره هخامنشی، قلاتخوار، جمال آباد، تل مهره‌ای (کمال‌آباد)، قصر منوچهر، مربوط به دوره ساسانی، تل تیموریان و تل کاخ، سد دختر، چشمه گمبان و…

داستانی چند پیش من بخواند و از غم دل چند حرفی باز راند

برج قابوس از تنها شواهد باقی‌مانده از شهر باستانی گرگان (یا جرجان) است که زمانی از مراکز هنر و علم در منطقه بود و طی حمله مغول به ایران در سده‌های ۱۴ و ۱۵ میلادی، تخریب شد. بقایای شهر کهن گرگان در فاصلهٔ حدوداً سه کیلومتری بنای برج قابوس واقع است. شهر گنبد کاووس امروزی بعدها در پیرامون برج ساخته شده‌است و نام خود را از این بنا گرفت.

این روستا در ۳۵ کیلومتری شهر همدان و در جاده ملایر، جاده سیاه کمر قرار دارد. بافت روستا قدیمی بوده و قلعه ای جزو آثار باستانی در روستا وجود دارد. شغل مردم روستا کشاورزی و دامپروری می باشد.

بس که نونو داستانت فتنه شد بر هر زبان هر زبان از قصه من داستانی یافت نو

هر دم از نو داستانی ساختی ناشنیده قصه ای پرداختی

حقیقت او مرا هر لحظه جانی دهد اینجایگه هم داستانی

نقلست که وقتی خواص در کار خود متحیر شد به صحرائی بیرون رفت خرماستانی دید وآبی روان آنجا مقام کرد و از برگ خرما زنبیل می‌بافت و در آن آب میانداخت چهار روز همین می‌کرد بعد ازین گفت: اکنون بر اثر این زنبیلها بروم تا خود چو بینم و حق را در این چه تعبیه است می‌رفتم تا پیرزنی را دیدم بر لب آب نشسته می‌گریست گفتم چه بوده است گفت: پنج یتیم دارم و هیچ ندارم روزی دو سه برکنار این آب بودم آب هر روز زنبیلی چند بیاوردی آن بفروختمی و بر یتیمان خرج کردمی امروز نمی‌آرد بدان سبب گریانم امروز چه خوریم خواص گفت: خانه خود را بمن نمای بنمود خواص گفت: اکنون دل فارغ دار که تا زنده‌ام آن چه توانم از اسباب تو راست دارم.

زبان آسی در عین حال که از تأثیر زبان فارسی به دور مانده، ولی بسیاری از ویژگی‌های زبان‌های باستانی ایران (مانند صرف اسم در حالات چندگانه و کاربرد پیش‌وندهای متعدد برای افعال و غیره) را نگه‌داشته‌است.

استان پیستویا استانی در ناحیه توسکانی ایتالیا می باشد. پایتخت این استان ، شهر پیستویا است. مساحت استان پیستویا ۹۶۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن ، حدود ۳۰۰٬۰۰۰ نفر می باشد. در این استان جمعاً ۲۲ شهرستان قرار دارد.

بخش عمده ای از موجودی غذای باستانی مایا، در مزارع کشاورزی و باغ جنگلی، معروف به پت کوت، رشد می‌یافت. این سیستم نام خود را از سنگ‌های پت (پت به معنی «مدور» و کوت «دیواری از سنگهای لق») گرفته شده‌است، که طیق معمول باغ را محصور کرده بود.

نامدارترین این آثار کاخ الحمراء در گرانادا (غرناطه)، مزکوئیتا در کوردوبا (قرطبه)، برج‌های توره دل اورو و خیرالدا در سویل است. از آثار باستانی مهم آن می‌توان به مدینة الزهراء در نزدیکی کوردوبا اشاره کرد.

آب جویهای موجود در باغهای این شهر از رودخانهٔ شاهپور سرچشمه می‌گیرد و یک نهر بتنی نیز آب خود را از این رودخانه می‌گیرد و در منطقه تقسیم می‌شود. یکی از آثار کهن و باستانی این شهر که در ۱ کیلومتری شمال آن قرار دارد (در بیابان ذکر شده)، کانال آبرسانی طویل با عرض و عمق بسیار بزرگی به نام «جوقیل» یا «جوقیر» می‌باشد.

همچنین استان مرکزی چهارمین استانی است که طرح هم‌کدسازی استانی را به‌اجرا درآورد؛ به‌همین منظور کد استان به ۰۸۶ تغییر پیدا کرد و کلیه شماره تلفن‌های ثابت در محدوده استان مرکزی هشت رقمی شد.

یکایک بر زاد فرخ شدند بسی هر کسی داستانی زدند

و منهم: پادشاه وقت و زمان خود و مفرد اندر بیان و عیان خود، ابوعبداللّه محمدبن علی، المعروف بالدّاستانی، رضی اللّه عنه

آرامگاه امامزادگان عین و غین (وهن آباد)، واقع بر یکی از تپه های باستانی معمورین و در شمال وهن‌آباد و واقع در دهستان وهن‌آباد در یک کیلومتری فرودگاه بین‌المللی امام خمینی، در کنار جاده ی رباط کریم-وهن آباد و در نزدیکی آزادراه ۷ (خلیج فارس) و امروزه در شهرستان رباط‌کریم است.

خواطر ایشان، کیمیای حیلت است و ضمایر ایشان، عناصر خدیعت. و. اگر پادشاه دستوری فرماید، داستانی از دستان زنان بگویم تا حقیقت این حال مبرهن شود و اسرار این دعوی مبین گردد. پادشاه گفت: چگونه است آن داستان؟ بگو تا بشنوم.

شوند افرشتگان از چرخ نازل به‌ زعم مردمان باستانی