ازیرا

نه در خورد در است گل، پس توزین تن بپرهیز، ازیرا که در ثمینی

جسم ناچار بی‌نهایت نبود به همه سوها و نهایت او سطح است و این نام را از بام خانه گرفته‌اند و نیز او را بسیط گویند یعنی گستریده، ازیراک سطح بر جسم گسترده‌است.

با جهل مجوی زهد ازیرا کز جغد نیایدت همائی

دوای درد عشاق جهانم ازیرا من طبیب غمگنانم

به دو بندم من ازیرا که مر این جان را عقل بسته است و به تن بستهٔ دیوانم

مخوان قانعم طامعم خوان ازیرا به سیرت چو مارم به صورت چو مورم

نصیب تن از این رنگست نصیب جان از این لذت ازیرا ز آتش مطبخ نصیب دیگ دود آمد

نمانی مگر گلبنی را، ازیرا گهی تر و خوش گل گهی خشک خاری

خرد ورز ازیرا سوی هوشمند زجاهل بسی به بود موش و مار

ازیرا سوی درگاهت به امید همی کردم وسیلت زین رسیله

نادیده شناسدت ازیرا داند همه کس که مه کدام است

ازیران، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان اصفهان در استان اصفهان ایران است. در این روستا مسجد ازیران وجود دارد که از آثار دوره ایلخانی است.