ارثیه

در کتاب هفتم هری پاتر با نام و خود قصه‌های بیدل از زبان زنوفیلیوس لاوگود آشنا می‌شویم. در وصیت‌نامهٔ دامبلدور این کتاب به عنوان ارثیه برای هرمیون گرنجر دوست هری پاتر در نظر گرفته شده‌است که در صفحات آن علامت یادگاران مرگ به چشم می‌خورد و آن‌ها را به سمت نکتهٔ مورد نظر دامبلدور یعنی جمع‌آوری این سه یادگاران برای شکست لرد سیاه معطوف می‌کند.

اسماعیل عفیفه در سال ۱۳۴۱ در تهران به دنیا آمد اما کودکی خود را در رشت گذراند و در همین شهر تحصیلات متوسط را به پایان برد. بین سال‌های ۱۳۶۴ تا ۱۳۶۹ در دانشگاه هنر در رشتهٔ سینما در دانشکدهٔ سینما و تآتر تحصیل کرد. در دوران تحصیل همزمان به عنوان دستیار فیلمبردار و فیلمبردار در ساخت چند فیلم کوتاه و نیمه بلند همکاری داشت. در دو فیلم سینمایی ارثیه به کارگردانی کاظم بلوچی و مدرسه رجایی به کارگردانی کریم زرگر عکاسی نیز نمود. از سال ۱۳۷۰ هم‌کاری‌اش را با تلویزیون ایران آغاز کرد. در سال ۱۳۷۱ فیلمنامه اولیه سریال تاریخی شیخ مفید را با همکاری محمدرضا محمدی نیکو نوشت. در سال ۱۳۷۲ نخستین کارش را تهیه‌کنندگی کرد.

ارثیه فیلمی به کارگردانی کاظم بلوچی و نویسندگی کاظم بلوچی، محمود سمیعی، مهدی حقی ساختهٔ سال ۱۳۶۷ است.

یکی از افسران ارتش در سال ۱۳۲۲ همزمان با دستگیری توده‌ای‌ها به شوروی سابق فرار کرده و بعد از انقلاب به ایران بر می‌گردد و دنبال همسر و فرزند خود می‌گردد و در این بین با خواهر خود اختلاف پیدا می‌کند سر ارثیه و …

ارثیه ایرانی نمایشنامه‌ای است از اکبر رادی از سالِ ۱۳۴۶.

سلیا ده لاسرنا ئی لیوزا، مادر ارنستو گوارا، از خانواده‌ای ثروتمند اسپانیایی‌تبار برخاسته بود. او در جوانی پدر و مادرش را از دست داده بود و در سن ۲۱ سالگی (سال تولد ارنستو) ارثیه هنگفی به او رسیده بود. سلیا ده لاسرنا از یک مدرسه کاتولیک دخترانه فارغ‌التحصیل شده بود. نام گوارا در شناسنامه «ارنستو گوارا» بود، اما گاه با پسوند «دو لا سرنا» یا/و «لینچ» نیز نوشته شده است.

اکوی‌ الفؤاد و القلوب و مزّقها و جرح النّفوس و الأکباد و احرقها، و اغصّ الصّدور بهمّ اصابها و اقذی العیون علی فزع نابها و ملأ الصّدور ارتیاعا و قسّم الألباب شعاعا و ترک الخدود مجروحة و الدّموع مسفوحة و القوی مهدودة و الطّرق مسدودة. ما اعظمه مفقودا و اکرمه ملحودا؟ و انّی لا نوح علیه نوح المناقب و ارثیه مع النّجوم الثّواقب و اثکله مع المعالی و المحاسن و اثنی علیه ثناء المساعی و المآثر. لو کان حلول المنیّة ممّا یفدی بالأموال و الأنصار بل الأسماع و الأبصار لوجد عند الأحرار من فدیة ذلک الصّدر ما تستخلص به مهجته. هذا و لا مصیبة مع الایمان و لا فجیعة مع القرآن. و کفی بکتاب اللّه معزّیا و بعموم الموت مسلّیا. و انّ اللّه، عزّ ذکره، یخفّف ثقل النّوائب و یحدث السلوّ عند المصائب بذکر حکم اللّه فی سیّد المرسلین و خاتم النّبیّین، صلّی اللّه علیه و علیهم اجمعین و رضی عن ذلک العمید الصّدر الکامل و ارضاه و جعل الجنّة مأواه و مثواه، و غفر له ذنبه و خفّف حسابه و نبّهنا عن نومة الغافلین، آمین آمین یا ربّ العالمین.

پس از پافشاری‌های او در سال ۶۵۱، اسقف اعظم ماستریخت او را در یک صومعه پذیرفت، پس از مرگ پدر و مادرش با حمایت اسقف اعظم توانست بوسیلهٔ ارثیه‌اش صومعه‌های دوگانهٔ موبوژ را تأسیس کند. او همواره بر سلامت و مراقبت از فقرا مخصوصاً در بیماری‌ها تأکید داشت و همچنین یک بیمارستان را نیز بنیاد نهاد. او تا هنگام مرگ به دلیل سرطان به عنوان مدیر، صومعه‌ها را اداره کرد.

وی در ۲۰ سپتامبر ۱۸۱۰ در دیپ ریور، کنتیکت زاده شد. در سن هشت سالگی پدر و در هفده سالگی مادرش را از دست داد. اما با ارثیه ۷۵ هزار دلاری که به او رسیده بود، موفق شد در سال ۱۸۳۱ در رشته حقوق از دانشگاه ییل فارغ‌التحصیل شود. پس از آن در دوره ای بین سال‌های ۱۸۳۴ تا ۱۸۳۶ به گشت و گذار پرداخت و به بسیاری از نقاط ایالات متحده و اروپا سفر کرد. در این هنگام به صورت مستقل و انفرادی به آموزش نظامی و فراگیری فنون جنگی پرداخت. ویلیامز آشنایی خود را به تاریخ نظامی اروپا بیشتر کرد به ویژه اینکه وی شیفته تاریخ نظامی فرانسه بود. او بسیاری از میدان‌های تاریخی نبرد، جنگ‌افزارهای جنگی و موزه‌های نظامی را بازدید کرد و با کسب تجربه بر دانش نظامی خود افزود.

الحارثیه (به عربی: عین الحارثیة) یک منطقهٔ مسکونی در عربستان سعودی است که در استان مدینه واقع شده‌است.

ارثیه فامیلی فیلمی به کارگردانی حامد رضی، نویسندگی محبوبه گشایشی اول و تهیه‌کنندگی مهدی احمدی محصول سال ۱۳۹۹ است.