اربابی

در بخش اپی‌لوگ نقاشی‌های تمپلارها را از دیوار زیزمین ملک اربابی دیونپورت پایین می‌آورد و داخل آتش می‌سوزاند که دلالت بر آیت دارد که ماجرای او تمام شده‌است. همچنین او به دهکدهٔ قبیله‌اش بازگشته و با یک شکارچی که در آن‌جا اتراق کرده، هم‌کلام می‌شود. او به کانر می‌گوید که این زمین‌ها برای تسویهٔ بدهی‌های جنگی دولت جدید ایالات متحدهٔ آمریکا به مهاجران فروخته شده‌است. همچنین کانر به اسکله‌ای در نیویورک می‌رود و رفتن آخرین گروه از نظامیان بریتانیایی از آمریکا را مشاهده می‌کند. او در کنار اسکله که مردم در حال شادی هستند، شواهدی از تجارت برده در کشور تازه شکل گرفته را می‌بیند.

اربابی یک روستا در ایران است که در استان سیستان و بلوچستان واقع شده‌است. اربابی ۶۶۲ نفر جمعیت دارد.

کانر بدون جلب توجه وارد منطقه می‌شود و با پریدن از بالای ملک اربابی جانسون او را می‌کشد. در اینجا جانسون به او می‌گوید که هدف او نه کسب سود بیشتر، بلکه محافظت و حمایت از قبایل ایروکوا بوده و به کانر هشدار می‌دهد که مستعمره‌نشینان برای مردم او به یک تهدید تبدیل شده‌اند.

چهارم است ترحم بزیر دست که آن سبب شود به عنایات رب‌الاربابی

از حدود سال ۸۰۰ تا ۱۳۰۰ میلادی، بیشتر مناطق اروپای غربی توسط سیستم فئودالی سازماندهی شده بود. پادشاه مالک همه زمین بود که به مناطقی به نام ملک اربابی تقسیم می‌شد و ارباب هر ملک، خراجگزار پادشاه محسوب می‌شد. او سوگند وفاداری یاد می‌کرد و متعهد می‌شد که برای حفاظت از اموال پادشاه، سربازانی (مردان جنگی) استخدام نماید. رعیت‌ها در روستاها زندگی می‌کردند. آنها سهمی از محصولات خود را به املاک شاه (خراجگزار شاه) می‌دادند.

مانند فئودالیسم که همراه با ملکیت، چارچوب قانونی و تشکیلاتی جامعه فئودالی را تشکیل می داد، سیستم مالک و ارباب نیز چارچوب مشخص و یکنواختی نداشت. در اواخر قرون وسطی، مناطق بسیاری ار نیمه اربابی یا بدون ارباب وجود داشت. این در حالی بود که اقتصاد اربابی همراه با تغییرات اقتصادی تحولات اساسی را متحمل می‌شد.

تا به دیوان خراج ملک رسد بیشتر از منال اربابی

اربابی علیا، روستایی از توابع بخش کوار شهرستان شیراز در استان فارس ایران است.

در نهایت، قلی خواهرش را که بدست اربابی صدمه دیده، پیدا کرده و انتقام خواهرش را از آقای اربابی می‌گیرد.

پس از دوره قاجاریه، ازندریان منزوی مانده‌است و زمینهای بسیار وسیع زراعی و باغات آن در تملک خانواده‌های معدودی قرار گرفته، در سالهای ۱۳۴۰ مقارن با اصلاحات ارضی، در دوره پهلوی، این نظام تا حدودی شکسته شده ولی به دلیل کمی جمعیت و بزرگی سهم باقی مانده از زمین‌های زراعتی برای مالکان قبلی همچنان به عنوان یک روستای اربابی بزرگ تا آستانه انقلاب اسلامی پیش رفته‌است. پس از حاکم شدن نظام اداری جدید در ایران و در زمان پهلوی اول، به نام روستای ازندریان، که این نام، آهنگ خوشی هم دارد و گوش نواز است تبدیل می‌گردد.

یارب از جنس ما چه خیر آید تو کرم کن که رب اربابی

هر جمعیت بومی، متمدن یا غیر متمدن، اراضی خویش را وطن ملی خود می‌داند، که خود یگانه ارباب این وطن می‌باشد، و می‌خواهد که این اربابیت و حاکمیت را همیشه حفظ کند. این جمعیت نه تنها ارباب جدید را رد خواهد کرد، که حتی شریک یا همکار در اربابیت را نیز قبول نخواهد کرد.

این برنامه جایگزین پارازیت بود که توسط تهیه‌کننده اجرایی آنتن، سامان اربابی ساخته شده‌است.