اديان

معنی کلمه اديان در لغت نامه دهخدا

ادیان. [ اَدْ ] ( ع اِ ) ج ِ دین. ( دهّار ) ( غیاث ). کیشها: الادیان ستة، واحدة للرحمن و خمسة للشیطان. صواب من آنست که بر مواظبت و ملازمت اعمال خیر که زبده همه ادیانست اقتصار نمایم. ( کلیله و دمنه ).
- علم الأدیان ؛ دانش شناختن دینها :
پیغمبر گفت علم علمان
علم الأبدان علم الأدیان.نظامی.
ادیان. [ اَدْ ] ( اِ ) چاروای فربه دونده. ( لغت نامه حافظ اوبهی ). چارپای دونده. ( برهان قاطع ). چارپای دونده را که فربه باشد گویند. ادیون. ( جهانگیری ).
ادیان. [ اِدْ دیا ] ( ع مص ) وام گرفتن. ( منتهی الارب ). وام خواستن. ( تاج المصادر بیهقی ). || خریدن به وام. ( منتهی الارب ). به وام خریدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || فروختن به وام. ( از اضداد است ). ( منتهی الارب ).

معنی کلمه اديان در فرهنگ معین

( اَ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ دین ، کیش ها، آیین ها.

معنی کلمه اديان در فرهنگ عمید

= دین۱

معنی کلمه اديان در فرهنگ فارسی

کیشها، جمع دین
( اسم ) جمع : دین کیشها آیینها.
وام گرفتن

معنی کلمه اديان در فرهنگ اسم ها

اسم: ادیان (پسر) (فارسی) (تلفظ: adyan) (فارسی: اَدیان) (انگلیسی: adyan)
معنی: کنایه از مرد درشت هیکل و قوی، مرکب تندرو و فربه

معنی کلمه اديان در ویکی واژه

جِ دین ؛ کیش‌ها، آیین‌ها.

جملاتی از کاربرد کلمه اديان

رازاني دانش آموخته دوره ليسانس فلسفه در دانشگاه فردوسي مشهد و فوق ليسانس و دكتراي رشته اديان و عرفان در دانشگاه تهران و نيز فوق ليسانس مديريت دولتي در مركز آموزش مديريت دولتي است