آکاد

معنی کلمه آکاد در لغت نامه دهخدا

اکاد. [ اِ ] ( ع اِ ) مفرد اکائد. ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). دوالی که بدان قربوس زین را با پهلوی زین بندند. ج ، اکائد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). دوال پالان بند. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به اکائد شود. || رسن که وقت دوشیدن بر ماده گاو بندند. ( یادداشت مؤلف ).
اکاد. [ اَک ْ کا ] ( اِخ ) اَکَد . قوم و کشور باستانی واقع در شمال عراق. ( یادداشت مؤلف ). اکادیها اصلاً سامی نژاد بوده اند در شمال عراق سلطنت داشته اند بعدها بابلیها جای آنان را گرفته کلیه تمدن شان را اخذ کرده اند. ( از یشتها ج 1 ص 279 ). و رجوع به فهرست همان مأخذ شود.

معنی کلمه آکاد در فرهنگ فارسی

کشوری قدیمی در بین النهرین ٠ مردم آن در قدیم دولتی تشکیل دادند ٠ شهر های آن عبارت بود از : سیپ پار کیش بابل ( در ۲۸٠٠ ق ٠ م ٠ ) مدتها عیلام باجگزار اکد بود ٠
یا اکد قوم و کشور باستانی واقع در شمال غربی .

معنی کلمه آکاد در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَکَادُ: می خواهم
ریشه کلمه:
کود (۲۴ بار)
از افعال مقاربه و به معنی نزدیکی است «کادَیَفْعَلُ» یعنی نزدیک است بکند و هنوز نکرده است اسمش مرفوع و خبرش منصوب باشد . نزدیک بود مرا بکشند. راغب گفته اگر حرف نفی با آن باشد اشاره است که چیزی واقع شده ولی نزدیک بود که واقع نشود مثل . یعنی آن را ذبح کردند و نزدیک نبودند که بکنند (به اکراه و ناراحتی انجام دادند) و مثل . در قاموس گوید: کاد به معنی اراده آید . یعنی قیامت آمدنی است می‏خواهم آن را مخفی دارم و مثل «عَرَفَ مایَکادُ مِنْهُ» یعنی آنچه از او اراده می‏شود دانسته است. در اقرب الموارد آن را از معانی «کادَ» شمرده است در صحاح نیز آن را از بعضی نقل کرده است. این معنی مورد تصدیق طبرسی است و در ذیل آیه فوق آن را اراده معنی کرده و گوید: ثعلب گفته این اجود اقوال و قول اخفش است. * . بعضی‏ها گفته‏اند «یَکَد» در آیه صله و زاید است و تقدیر آن «لَمْ یَرَها» است چنانکه در قاموس و اقرب هست در مجمع آن را از فراء نقل کرده و گوید: حسن و اکثر مفسران گفته‏اند: آن نفی رؤیت و نفی قرب رؤیت است یعنی چون دستش را بیرون آورد آن را نمی‏بیند و به دیدن آن نزدیک نمی‏شود. به نظر نگارنده: این معنی بهتر است. کاد در قرآن مجید به صیغه مضارع از قبیل یکاد، تکاد، یکادون و غیره نیز آمده است.

جملاتی از کاربرد کلمه آکاد

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به آکادمیکا، براگا، سوانزی سیتی، لیل و لوکوموتیو مسکو و الرائد اشاره کرد
اِلزوُرث کلی در سال ۱۹۲۳ در ایالت نیویرک به‌دنیا آمد و در موسسه‌ی پرَت درس خواند. او با پیشینه‌ای که در زمینهٔ نقاشی آکادمیک در «مدرسهٔ موزهٔ هنرهای زیبای باستن» به‌دست آورده بود در سال ۱۹۴۸ وارد بُزآر شد. اما در پاریس، او بیش‌تر زمان‌اش را صرف دیدن و پژوهش در تصویرنگاری سده‌های میانه، به‌ویژه سبک رُمانسک کرد. پس از آشنایی با نقاشی مدرنیست، در میانهٔ دههٔ پنجاه به آمریکا بازگشت و رفته‌رفته شهرتی جهانی پیدا کرد.
جامعه‌شناسی عمومی به رویکرد و رشته‌ای اشاره دارد که دنبال فراتر رفتن از آکادمی به منظور تعامل با مخاطبان گسترده‌تر است. شاید بهتر باشد به عنوان یک سبک جامعه‌شناسی شناخته شود تا یک روش خاص نظریه یا مجموعه‌ای از ارزش‌های سیاسی. این رویکرد عمدتاً با مایکل بوراووی مرتبط است که آن را با جامعه‌شناسی حرفه‌ای و شکلی از جامعه‌شناسی آکادمیک مقایسه کرد که عمدتاً به پرداختن به سایر جامعه‌شناسان حرفه‌ای توجه دارد. جامعه‌شناسی عمومی نیز بخشی از حوزه گسترده‌تر ارتباطات علمی یا روزنامه‌نگاری علمی است.
آکادمی ارتش یونان (یونانی: Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων) دانشگاه نظامی زیرمجموعه ارتش یونان است، که در سال ۱۸۲۸ تأسیس شد.
ادوارد لیر در ژانویه ۱۸۸۸ درگذشت و چندی بعد در همان سال نسخه جدید از کار او «داستان‌ها و ترانه‌های چرند و پرند» منتشر شد. گرچه کتاب‌های طنز او در زمان حیاتش بسیار محبوب بود و در سال ۱۹۱۲ نیز «اوبزرور» مرور کوچکی از آثار او را به نمایش گذاشت اما در سال ۱۹۸۵ بود که آکادمی رویال یک نمایشگاه اختصاصی از آثار هنری لیر برگزار کرد و در نهایت موقعیت او به عنوان یک هنرمند قدر دانسته شد.
آدولف جوان، در سال ۱۸۳۲، قبل از اتمام ۱۸ سالگی، وارد آکادمی هنر کپنهاگ شد. این انتخاب برای هنرمندان جوان محیط آن زمان کاملاً طبیعی بود. به خصوص برای آدولف تیده مان، که در اصل مادرش اهل دانمارک بود.
وی در ۱۳ اوت ۱۹۴۳ در ایروان به دنیا آمد و از آکادمی دولتی هنرهای زیبای ارمنستان فارغ‌التحصیل شد. وی همچنین برندهٔ جوایزی همچون شهروند افتخاری ایروان (۲۰۰۵)، هنرمندی مردمی جمهوری ارمنستان (۲۰۱۰)، مدال ویلیام سارویان (۲۰۱۰) و مدال موسس خورناتسی (۲۰۰۹) شده‌است. وی در ۲ اوت ۲۰۱۳ در سن سالگی در مرکز پزشکی نائیری ایروان درگذشت.
در نهمین دوره مراسم جوایز آکادمی که در سال ۱۹۳۷ برگزار شد، والتر برنان به خاطر بازی در فیلم بیا و بگیرش موفق شد اولین جایزهٔ این رشته را دریافت کند. در ابتدا لوح‌های تقدیر به جای مجسمهٔ اسکار به بازیگران برندهٔ رشته‌های بهترین بازیگر نقش مکمل (چه زن و چه مرد) داده می‌شد. سرانجام، با شروع مراسم شانزدهم در سال ۱۹۴۴، مجسمه‌های اسکار کاملاً جای لوح‌ها را گرفتند. امروزه، نامزدها در بخش بازیگران آکادمی با روش تک‌رأی انتقال‌پذیر تعیین می‌شوند و برنده‌ها توسط تمام اعضای واجد شرایط آکادمی با شیوهٔ اکثریت آرا انتخاب می‌شوند.
آکادمی هنرهای نمایشی در پراگ در ۲۷ اکتبر ۱۹۴۵ با دستور ریاست‌جمهوری پایه‌گذاری شد.
جایزه اسکار افتخاری چهل و دومین مراسم آکادمی جوایز به وی اهدا شد.