آهوست

بلد عشق است از سر منزل مجنون چه می‌پرسی که اینجا خانه‌ها چون دیدهٔ آهوست صحرایی

طبع ناف آهوست آن قوم را از برون خون و درونشان مشکها

فرصت عیش جهان حیرت چشم آهوست مژه برهم زدنی‌،گرد رمی پیدا شد

مسئلهای است در شریعت،کهگرگ با آهو جفت شد، میان ایشان بچهای زاییده شد. این بچه را حکم آهوگیریم یا حکمگرگ؟ در اینجا اختلاف علماست. شرح آن قولها در مدرسه توان بحثکردن، الا آنچه قول درست است، آن استکه پیش او بندگیاه بیندازیم و مشتی استخوان بیندازیم. اگر سر بهگیاه فرود آورد، آهوست، و اگر سر به استخوان فرود آورد حکمگرگ دارد در هر آبیکه او دندان اندرکند پلید شود، زیراگرگ هم، سگ است الا صحرایی است. اکنون غذای مار، باد است و خاک و غذای مار نفس اماره هم باد است و خاک. آن خاککدام است؟ چرب و شیرین دنیاکه از خاک رسته است. خدا او را رنگی داده است. اگر خواهی عاقبت بنگرکه خاک میشود. آن نقش از او میرود. اکنون چون دانستیکه نان وگوشت، خاک رنگین است اگر مار نهای، غیر این غذایی بجو. دیگر غذای مار، باد است. کدام باد است؟ باد جاه امیری و خواجگیکه آدمی همینکه از نان سیر شد ازگرسنگی، دست آرزوی باد خواجگی در سر میکندکه اصل ما چنین بوده است و ما چنین محترم بودهایم. منصب طلب میکند آن نفس مار پاره چون این خاک و باد فراوان یافت، اژدهایی میشود همچون فرعون.

هرچه ز ایزد بود همه نیکوست هرچه از تست سر به سر آهوست

گر خورد او گیاه را آهوست ور خورد استخوان‌‌، سگ و سگ‌خوست

صیاد تیرافکن و آهوست چشم تو این طرفه آهویی که با مردم نشسته است!

همین آهوست ویس بد نشان را بدو هر روز دیگر دوستان را

آهو روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان آشتیان در استان مرکزی ایران است. روستای آهو در ۵ کیلومتری شمال آشتیان در استان مرکزی قرار گرفته است. این روستا از غرب به گرکان و از شمال به تفرش و از شرق به روستای فوجرد منتهی می‌شود، کوه میراب، ابراهیم‌باد، استل باغات، باغ پَله، رودخانه راچان و همچنین دو سراب بالا و پایین و باغ آقا، دشت آهو، کوه ایوانک از مکان‌های دیدنی و شناخته‌شده آهوست.

زان چشمِ آهوانه اشکم هنوز حلقه است کی در نگاه آهوست آن حُجب و بی‌گناهی

به ناف آهوی چین اندر است نافه مشک تو را لطیمه عنبر ملازم آهوست