آنتیوخوس
معنی کلمه آنتیوخوس در فرهنگ فارسی

آنتیوخوس

معنی کلمه آنتیوخوس در فرهنگ فارسی

( آنتیوخوس ) آنتیوخوس اول پادشاه سلوکی ( ۲۶۱ -۲۸۱ ق م ٠ ) مشهور به سوتر ( منجی ) پسر سلوکوس اول یا آنتیو خوس دوم پادشاه سلوکی ( ۲۴۶ - ۲۶۱ ق٠ م٠ ) مشهور به تهاس ( خدا ) ٠ یا آنتیوخوس سوم پادشاه سلوکی ( ۱۸۷ - ۲۲۳ ق ٠ م ٠ ) معروف به مگاس ( کبیر ) وی پارتها و مصریان را مغلوب کرد ولی خود مغلوب رومیان شد ٠ یا آنتیوخوس چهارم پادشاه سلوکی ( ۱۶۴ -۱۷۴ ق ٠ م ٠ ) معروف به اپیفانس ( مشهور ) ٠ یا آنتیوخوس پنجم پادشاه سلوکی ( ۱۶۲ - ۱۶۴ ق ٠ م ٠ ) معروف به اپاتر ( دارای پدر نیک ) یا آنتیو خوس ششم پادشاه سلوکی ( ۱۴۲ -۱۴۴ ق ٠ م ٠ ) ملقب به دیو نیسوس اول سلوکی . یا آنتیو خوس هفتم پادشاه ( ۱۲۹ - ۱۳۸ ق ٠ م ٠ ) ملقب به ( صیاد ) ٠ یا آنتیو خوس هشتم پادشاه سلوکی ( ۹۶ -۱۲۵ ق م ٠ ) ملقب به ( دارای بینی بر گشته ) ٠ یا آنتیو خوس نهم پادشاه سلوکی ( ۹۵ - ۱۱۶ ق ٠ م ٠ ) ملقب به ( پدر دوست ) کوزیکنوس ( سیزیکی زیرا در سیزیک متولد شده بود ) یا آنتیو خوس دهم پادشاه سلوکی ( ۸۳ -۹۴ ق م٠ ) ملقب به ( پارسا ) ٠ یا آنتیو خوس یازدهم پادشاه سلوکی ( ۹۴ق ٠ م ٠ ) ملقب به ( محب الاخ برادر دوست ) ٠ یا آنتیو خوس دوازدهم پادشاه سلوکی . یا آنتیو خوس سیزدهم پادشاه سلوکی ( ۶۴ -۶۹ ق م ٠ ) ملقب به آسیاتیکوس ( آسیایی ) ٠ وی توسط پمپه از سلطنت خلع شد ٠

معنی کلمه آنتیوخوس در دانشنامه عمومی

آنتیوخوس (پسر سلوکوس چهارم). آنتیوخوس ( یونانی باستان: Ἀντίοχος ) فرمانروای امپراتوری سلوکی در میانه ۱۷۵ تا ۱۷۰ پیش از میلاد بود.
او پسر کوچک سلوکوس چهارم و همسرش لائودیس چهارم بود. سال دقیق تولد آنتیوخوس توسط مورخان مشخص نشده است، اما پرتره او که از روی سکه های او شناخته شده ، نشان می دهد که او به هنگام بر تخت نشستن در سال ۱۷۵ پیش از میلاد تقریباً پنج ساله بوده است.
پادشاهی سلوکی بر اساس معاهده آپامئا در سال ۱۸۸ پیش از میلاد، که پس از شکست آنتیوخوس سوم در جنگ علیه رومیان به امضا رسید، موظف شد یک شخص را به عنوان گروگان به رم بفرستد. در ابتدا آنتیوخوس چهارم به عنوان گروگان فرستاده شد. اما پس از مرگ آنتیوخوس سوم در سال ۱۸۷ پیش از میلاد، سلوکوس چهارم، برادرش آنتیوخوس چهارم را با پسر ارشد و وارث خود دیمتریوس یکم، جایگزین کرد، زیرا برای روم گروگان بودن پسر پادشاه ارزشمند بود. بدین ترتیب این مبادله قبل از سال ۱۷۸ پیش از میلاد انجام شد.
مرگ سلوکوس چهارم در سال ۱۷۵ پیش از میلاد و حضور دیمتریوس یکم در روم منجر به اعلام آنتیوخوس جوان به عنوان پادشاه شد، اما قدرت واقعی در دست وزیر هلیودوروس بود که احتمالاً عامل مرگ سلوکوس چهارم نیز بود. پس از مدت کوتاهی، آنتیوخوس چهارم وارد سوریه شد و در جریان یک تاجگذاری غیررسمی خود را فرمانروا اعلام کرد. سپس آنتیوخوس چهارم، هلیودوروس را کنار گذاشت و برادرزاده اش را نیز در سایه نگه داشت تا مانعی برای فرمانروایی او نباشد. سرانجام آنتیوخوس جوان در سال ۱۷۰/۱۶۹ پیش از میلاد، احتمالاً به دستور آنتیوخوس چهارم کشته شد.
آنتیوخوس (مجسمه ساز). آنتیوخوس هنرمند دوران باستان بوده است، شاید در پایان قرن اول یا اوایل دوم پس از مسیح زاده شد. او تنها با اثر خود سردیس ملکه موزا ملکهٔ اشکانی ( ۲ ق. م - ۴ م ) و مادر و همسر فرهاد پنجم ( فرهادک ) اشکانی که در شوش بوده است شناخته شده است.

معنی کلمه آنتیوخوس در ویکی واژه

[یونانی]
یکی از پادشاهان سلوکی

جملاتی از کاربرد کلمه آنتیوخوس

در کشاکش جنگ با مصر، آندراگوراس ساتراپ پارت اعلام استقلال کرد. به گفتهٔ تروگ پومپه‌ای ساتراپ باکتریا دیودوتوس نیز در ۲۵۵ پ.م. بر او شورید و پادشاهی یونانی باکتریا را بنیاد نهاد. در پی این رویدادها، آنتیوخوس دوم با بطلمیوس دوم آشتی کرد و به دومین جنگ سوری پایان داد.
آنتیوخوس (یونانی: Ἀντίοχος) یک خواجه دربار و از مقامات امپراتوری بیزانس بود. او آموزگار امپراتور تئودئوس دوم در دوران کودکیش بود و تا سال ۴۲۱ میلادی نیز مقام پیشوای خوابگاه مقدس او را بر عهده داشت.
آنتیوخوس سوم اپیفان (یونانی: Ἀντίοχος ὀ Ἐπιφανής) از سال ۱۲ پیش از میلاد تا ۱۷ میلادی حاکم پادشاهی کوماژن بود. او پسر و جانشین پادشاه مهرداد سوم (کوماژن) و آیوتاپا و از تباری ارمنی، یونانی ومادی بود
آنتیوخوس نزدیک به سال ۲۶۲ پ.م. به جنگ با پرگامون به فرمانروایی یومن یکم رفت، ولی در نزدیک سارد شکست خورد و کمی پس از آن درگذشت. پس از او پسرش آنتیوخوس دوم به پادشاهی رسید.
این شورش همچنین به نوشتن کتاب دانیال منجر شد، جایی که یک شرور به نام "پادشاه شمال" به طور کلی اشاره ای به آنتیوخوس چهارم در نظر گرفته می شود. تصویر آنتیوخوس که در آنجا به شهر مقدس اورشلیم حمله می‌کند، اما در نهایت به پایان او می‌رسد، بر تصویرهای بعدی مسیحی از دجال تأثیر می‌گذارد.[22]
با وجود این توافق، در ۹۲ یا ۹۳ سال پیش از میلاد، پارت در برابر رهبر قبیله‌ای سلوکی به نام لائودیس و هم پیمانش آنتیوخوس دهم جنگید و به پیروزی رسید. یکی از آخرین پادشاهان سلوکی به نام دیمتریوس سوم اکاروس، دست به محاصرهٔ بروئا (حلب کنونی) کرد و با کمک‌های نظامی همسایگان پارت، از اشکانی شکست خورد.
گفته می‌شود که این ۵۰۰۰ مرد که در حال راهپیمایی که در رأس ارتش هستند به معنای نشان دادن قصد آنتیوخوس چهارم برای اصلاح کل ارتش سلوکی و تبدیل واحدهای سلوکی به واحدهای رومی مانند بود، اگرچه که اینکه این اصلاح بصورت کامل صورت گرفته یا خیر، مشخص نیست.
او برادر دیمتریوس دوم بود که پس از به بند افتادن او به دست اشکانیان بر تخت نشست و همچنین با کلئوپاترا تئا همسر دیمتریوس پیمان زناشویی بست. فرزند این دو آنتیوخوس نهم هم نابرادری و هم پسرعموی سلوکوس پنجم و آنتیوخوس هشتم بود.
به نظر می‌رسد زمانی که آنتیوخوس ۱۷ سال داشته پدرش از دنیا می‌رود. تیبریوس امپراتور روم با شهروندان کوماژن موافقت کرد تا پادشاهی آنها را به عنوان بخشی از استان روم سوریه تبدیل کند. از سالهای ۱۷ تا ۳۸، به نظر می‌رسد آنتیوخوس تابعیت روم را داشته او به همراه خواهرش در رم زندگی کرد و بزرگ شد. در حالی که او و خواهرش در رم بزرگ شدند، آنها حمایت بخشی از دربار به واسطه آنتونیای کوچک داشتند. آنتونیا خواهرزاده اولین امپراتور رومی آگوستوس بود.
آنتیوخوس هشتم پادشاه سلوکی و پسر دیمتریوس دوم بود. او را با لقب‌های اِپیفانس(=تجلی خداوند)، کالی‌نیکوس(=فاتح درخشان)، فیلومتور(=مادردوست) و گروپوس(=کَج‌بینی) خوانده‌اند.