بیلیارد

مرفه و تنوع طلب به نام سعید مقامی است که زندگی خود را خالی از لطف و هیجان می‌بیند و دچار تناقض‌های متعددی با خود و اطرافیانش است. او در یکی از تفریح‌های شبانه، مبلغ هنگفتی را در بازی بیلیارد از دست می‌دهد. صبح، هنگام ورود به خانه با گلایه‌های همسرش سودابه مواجه می‌شود که از رفتار غیرمسوولانه او گلایه می‌کند. سعید بی‌توجه به حرف‌های همسرش، راهی محل کار می‌شود. او مدیر کارگاه یک شرکت ساختمان‌سازی است که به پدرش تعلق دارد. او متوجه می‌شود در اجرای طرح ساخت برجی در شمال شهر، تقلب‌هایی انجام شده‌است. او به دلیل خطر ناشی از این تقلب‌ها قصد مقابله با عوامل آن را دارد. پدر وی نیز یکی از این افراد است

مسئله از این قرار است که نور را به کدام نقطه از سطح یک کره (یا دایره) پرتاب کنیم تا انعکاس آن (که طبق قانون انعکاس با زاویه مساوی رخ می‌دهد) به نقطه مورد نظر ما برخورد کند. این مسئله را در بیلیارد نیز طرح کرده‌اند که توپ را به کجا بزنیم تا انعکاس آن به توپ حریف برخورد کند.

مسئله از اینقرار است که نور را به کدام نقطه از سطح یک کره (یا دایره) پرتاب کنیم تا انعکاس آن (که طبق قانون انعکاس با زاویه مساوی رخ می‌دهد) به نقطه مورد نظر ما برخورد کند. این مسئله را در بیلیارد نیز طرح کرده‌اند که توپ را به کجا بزنیم تا انعکاس آن به توپ حریف برخورد کند.

رافائل ریون‌اسکرافت برای نواختن ساکسوفون به استخدام گروه درآمد. ضبط آلبوم در نیمهٔ دوم ۱۹۸۲ در ۸ استودیوی ضبط انجام شد، از جمله استودیوی خانگی گیلمور در هوکند منور و بیلیارد روم استودیوزِ واترز در اِست شین. دیگر استودیوها عبارت هستند از می‌فر استودیوز،ابی‌رود استودیوز، المپیک استودیوز، ال پای استودیوز، آودیو اینترنشنال و راک استودیوز.

سایه دربارهٔ تفریحات دوران جوانی خود می‌گوید: «اساساً چند چیز بود که من هر مصیبتی رو با اون‌ها می‌تونستم تحمل و فراموش کنم: یکی پیش شهریار می‌رفتم و یکی بیلیارد بازی می‌کردم. گاهی روزی چهارده ساعت بیلیارد بازی می‌کردم. توی بازی بیلیارد می‌تونستم مرگ مادرم رو فراموش کنم. هر ناکامی رو فراموش کنم. وقتی بیلیارد بازی می‌کردم انگار که مسخ شده بودم. انگار که ذهن و حافظهٔ من، از من گرفته شده بود. فقط بازی می‌کردم.»