دست خوان

ابراهیم بن یوسف اَطَّفَیِّش (؟ - ۱۸۹۳م) فقیه اباضی و شیمی‌دان الجزایری در سدهٔ نوزدهم میلادی بود. از اهالی بنی‌یسقن بود. در همان‌جا و عمان و الازهر دست خواند. سپس به تدریس تا پایان عمر پرداخت. او جدِّ ابراهیم بن محمد اطفیش بود.

وزآن پس نهادند بر دست خوان بزرگان ایران ز پیر و جوان

در ۱۹۷۶ مهم‌ترین جایزهٔ هیئت مدیرهٔ انجمن مطالعات اسپانیایی و اسپانیایی‌آمریکایی دانشگاه کانزاس ایالات متحدهٔ آمریکا، تحت عنوان استاد همکار افتخاری، به او داده شد و او را به معاونت انجمن ملی جبههٔ خلق کوبا برگزیدند. در ۱۹۷۸ مهم‌ترین جایزهٔ ادبی اسپانیا، جایزهٔ میگل دِ سروانتس، به دست خوان کارلوس به کارپانتیه تقدیم شد. کارپانتیه مبلغ مالی جایزهٔ را به حزب کمونیست بخشید.

نهادست خوان کرم همّتت بآفاق در داده بانگ صلا

بازی به این‌صورت است که کودکان کنار هم می‌نشینند و پاهای خود را دراز می‌کنند. بعد یکی —که معروف است به «اوسا»— این شعر را می‌خواند و به‌ترتیب به پاهای بچه‌ها اشاره می‌کند. شعر هرجا تمام شد، در آن لحظه دست خواننده شعر به هر پا رسید، آن کودک باید آن پا را جمع کند. این کار را آنقدر ادامه می‌دهند تا همهٔ پاها بجز یک پا جمع شود. بازیکنی برنده است که تا آخر بازی، هنوز پای دراز شده داشته باشد.

خان و خیل چرخ را شه خیل و خان آراسته تا بماهی و بره کردست خوان آراسته

دستِ عنایتی که ما مفتقریم و تنگ‌دست خوانِ شفاعتی که ما مشتهی‌ایم و ناشتا

«وَ وُضِعَ الْکِتابُ» و نامه در دست خواننده نهند، «فَتَرَی الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ» کافران را بینی ترسان و لرزان، «مِمَّا فِیهِ» از آنچ در آن روز است و از آنچ در آن نامه است، «وَ یَقُولُونَ یا وَیْلَتَنا» و گویند ای وای بر ما، نفرینا بر ما، «ما لِهذَا الْکِتابِ» چیست این نامه را، چه حالست این نامه؟ «لا یُغادِرُ صَغِیرَةً وَ لا کَبِیرَةً» فرو نمیگذارد این نامه از کرد ما نه خرد و نه بزرگ، «إِلَّا أَحْصاها» مگر که همه را در شمار آورده، «وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً» و هر چه کردند همه در پیش خود یابند، «وَ لا یَظْلِمُ رَبُّکَ أَحَداً (۴۹)» و ستم نکند خداوند تو بر کس.

اندر آ و دیگران را هم بخوان کاندر آتش شاه بنهادست خوان