حجز. [ ح َ ] ( ع مص ) بازداشتن. منع کردن. ( منتهی الارب ). دور کردن ( آنندراج ). || در میان دو چیز درآمدن. ( منتهی الارب ). || شتر را نشانیده ، سپل بر میان وی بستن برای علاج. ( منتهی الارب ). نشانیدن شتر و بستن رسن در دو پای و میان او تا علاج جراحت پشت او کرده شود. ( آنندراج ). شتر را بحجاز بستن. ( تاج المصادر بیهقی ). رجوع بحجاز شود. حجز. [ ح ِ ] ( ع اِ ) اصل مرد. ( منتهی الارب ). عشیره. ( ناظم الاطباء ). اقرباء. ( منتهی الارب ). خویشان نزدیک. ( آنندراج ). || ناحیه. ( منتهی الارب ). کنار. جانب. ( آنندراج ). حجز. [ ح َ ج َ ] ( ع اِ ) نوعی بیماری روده که از بسیاری عطش پدید آید. ( ناظم الاطباء ). و هو ان یقبض امعائه و مصارینه من العطش و لایستطیع اکثار الطعم والشرب. ( منتهی الارب ). || ( مص ) به بیماری حجز مبتلا گردیدن. ( منتهی الارب ). حجز. [ ح ُ ج َ ] ( ع اِ ) ج ِ حجزة. ( منتهی الارب ): انا آخذ بحجزکم ( حدیث ). حجز. [ ح ُ ] ( ع اِ ) اصل مرد. ( منتهی الارب ). عشیرة. ( ناظم الاطباء ). اقرباء. || ناحیه. ( منتهی الارب ). || تهیگاه. حجزة: وردت الابل و لها حجزاً؛ ای شباعاً عظام البطون. ( از منتهی الارب ).
معنی کلمه حجز در فرهنگ معین
(حَ ) [ ع . ] (مص م . ) ۱ - باز داشتن . ۲ - در میان آمدن .
معنی کلمه حجز در فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱ - باز داشتن . ۲ - در میان آمدن . اصل مرد ناحیه
معنی کلمه حجز در دانشنامه اسلامی
[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۲(بار) منع (قاموس) میان دو دریا مانعی و حایلی قرارداد به «برزخ» رجوع شود از شما کسی از آن مانع نیست مراد از «احد» جمع است که نکره در سیاق نفی است لذا خبر آن (حاجزین) جمع آمده است . راغب حجز را منع به واسطه حایل معنی کرده است قول او در دو آیه فوق بهتر تطبیق میشود.
معنی کلمه حجز در ویکی واژه
باز داشتن. در میان آمدن.
جملاتی از کاربرد کلمه حجز
و عن انس بن مالک قال قال رسول اللَّه (ص): ان اللَّه حجز التوبة عن کل صاحب بدعة.
یُنادُونَهُمْ ای ینادی المنافقون المؤمنین حین حجز بینهم السور فبقوا فی الظلمة و العذاب و صار المؤمنون فی النور و الرحمة، أَ لَمْ نَکُنْ مَعَکُمْ، یعنی فی الدنیا نصلّی کما تصلّون و نصوم کما تصومون و کنّا معکم فی المناکحة و الموارثة، قالُوا بَلی وَ لکِنَّکُمْ فَتَنْتُمْ أَنْفُسَکُمْ، ای اهلکتم انفسکم بالنفاق، وَ تَرَبَّصْتُمْ ای انتظرتم موت محمد (ص) و قلتم یوشک ان یموت فنستریح منه و انتظرتم نزول الدوابر بالمؤمنین. و قیل تَرَبَّصْتُمْ بالایمان و التوبة، وَ ارْتَبْتُمْ، ای شککتم فی کتاب اللَّه و نبوّة محمد (ص) و قیل ارْتَبْتُمْ یعنی فی قوله عز و جل: وَ یَقُولُونَ فِی أَنْفُسِهِمْ لَوْ لا یُعَذِّبُنَا اللَّهُ بِما نَقُولُ، وَ غَرَّتْکُمُ الْأَمانِیُّ یعنی ما کنتم تمنّون علی اللَّه من الجنة و المغفرة و هو قوله: سَیُغْفَرُ لَنا، و قیل ما کنتم تمنّون من نزول البلاء بالمؤمنین و طول الحیاة لکم و ان تکون لکم السلامة فی الدنیا و ان لا بعث بعد الموت حَتَّی جاءَ أَمْرُ اللَّهِ، یعنی الموت و قیل ظهور الاسلام و نصرة المؤمنین، وَ غَرَّکُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ ای غرّکم الشیطان ای اطمعکم فی بطلان الاسلام و ان لا بعث و لا حساب، و الغرور الشیطان الذی یغرّ کثیرا و هو من اسماء المبالغة کالاکول الذی یاکل کثیرا.
«لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً» ای اقول لا اله الا اللَّه و اعمل بطاعة اللَّه، «فِیما تَرَکْتُ» من طاعة اللَّه حین کنت فی الدّنیا، «کَلَّا» کلمة ردع و زجر ای لا یرجع الیها و لا یکون ذلک، «إِنَّها» یعنی سؤاله الرجعة، «کَلِمَةٌ هُوَ قائِلُها» و لا ینالها، و قیل «إِنَّها کَلِمَةٌ» یعنی قوله: «لَعَلِّی أَعْمَلُ صالِحاً» ای هو شیء لا حقیقة له لو ردّ، کقوله: «وَ لَوْ رُدُّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ». «وَ مِنْ وَرائِهِمْ» یعنی امامهم، «بَرْزَخٌ» البرزخ، الحاجز ما بین الدنیا و الآخرة، و هو المکث فی القبر، و البرزخ فی سورة الفرقان هو ما یحجز بین العذاب و الملح فی البحر، سمّاه فی موضع آخر حاجزا فی قوله: «وَ جَعَلَ بَیْنَ الْبَحْرَیْنِ حاجِزاً»، و فی الخبر. «انّ الوسوسة برازخ الایمان».
و هم وی گفت: یحتاج المسافر فی سفره الی اربعة اشیاء: علم یسوسه و ذکر یونسه و ورع یحجزه، و یقین یحمله.
حیاة أبی حامد تحجز بین الناس، وبین الکذب علی رسولالله -صلی الله علیه وسلم. ابن خزیمه.
أُولئِکَ یُؤْتَوْنَ أَجْرَهُمْ مَرَّتَیْنِ یعنی هؤلاء القوم هم الّذین یؤتیهم اللَّه ثوابهم فی الآخرة مرّتین: مرّة بایمانهم بالکتاب الّذی انزل قبل محمد (ص)، و مرّة بالایمان بمحمد و القرآن و هذا فی حدیث صحیح رواه ابو موسی عن رسول اللَّه ثلاثة یؤتون اجرهم مرّتین: رجل کانت له جاریة فعلّمها فاحسن تعلیمها و ادبها فاحسن تأدیبها ثمّ تزوّجها فله اجره مرتین و عبد ادّی حق اللَّه و حق موالیه، و رجل آمن بالکتاب الاوّل ثمّ آمن بالقرآن فله اجره مرتین بِما صَبَرُوا یعنی صبروا علی تسفّه الیهود علیهم حین اسلموا وَ یَدْرَؤُنَ بِالْحَسَنَةِ السَّیِّئَةَ ای یدفعون ما یلحقهم من الاذیة بالحلم و الاحتمال و عن انس قال قال النبی (ص) ثلاث من لم یکن فیه فلا یعتدّ بعمله: حلم یردّ به جهل جاهل و ورع یحجزه عن معاصی اللَّه و حسن خلق یعیش به فی النّاس.
فَما مِنْکُمْ مِنْ أَحَدٍ عَنْهُ حاجِزِینَ ای مانعین یحجزوننا عن عقوبته و المعنی: انّ محمدا لا یتکلّف الکذب لاجلکم مع علمه انّه لو تکلّفه لعاقبناه و لا یقدر احد علی دفع عقوبتنا عنه و جمع حاجزین و هو من نعت احد لانّ احدا یستعمل فی معنی الجمع کقوله: لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْ رُسُلِهِ وَ إِنَّهُ لَتَذْکِرَةٌ لِلْمُتَّقِینَ ای انّ هذا القرآن لموعظة للمتّقین خصّهم بالذّکر لانتفاعهم به و التّذکرة العلامة الّتی یذکر بها المعنی و إِنَّا لَنَعْلَمُ أَنَّ مِنْکُمْ مُکَذِّبِینَ بالقرآن جاحدین للرّسالة و صفات الآلهیه. و قیل: انّا لنعلم من یصدّق و من یکذّب. قال مالک ما اشدّ هذه الآیة علی هذه الامّة.